Μίλος Τεόντοσιτς: Ο «μάγος» του ευρωπαϊκού μπάσκετ κατεβάζει αυλαία

Μίλος Τεόντοσιτς: Ο «μάγος» του ευρωπαϊκού μπάσκετ κατεβάζει αυλαία

Μία από τις πιο λαμπρές καριέρες στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ φτάνει στο τέλος της. Ο Μίλος Τεόντοσιτς, ένας παίκτης που σημάδεψε με το ταλέντο, την ευφυΐα και την εκτελεστική του δεινότητα τα παρκέ, ανακοίνωσε την απόσυρσή του, ολοκληρώνοντας μια διαδρομή που κράτησε σχεδόν τρεις δεκαετίες.

Ξεκινώντας από τις FMP και Τσάτσακ, ο Τεόντοσιτς έδειξε από νωρίς πως δεν πρόκειται για έναν συνηθισμένο παίκτη. Η εκτόξευσή του ήρθε με τη μεταγραφή στον Ολυμπιακό, όπου η οξυδέρκεια στην πάσα, η ψυχραιμία του στις κρίσιμες στιγμές και η εκτελεστική του συνέπεια, τον ανέδειξαν ως έναν από τους κορυφαίους playmakers της γενιάς του.

Το πέρασμά του από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας ήταν καθοριστικό. Εκεί κατέκτησε έξι σερί πρωταθλήματα Ρωσίας (2012–2017) και οδήγησε την ομάδα στην κορυφή της Ευρώπης τη σεζόν 2015–16, σε μια περίοδο που καθιερώθηκε ως ηγετική φυσιογνωμία. Παράλληλα, είχε ήδη αναδειχθεί MVP της EuroLeague τη σεζόν 2009–10, φορώντας τότε τη φανέλα του Ολυμπιακού.

Η διαδρομή του δεν θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει και το NBA. Αν και σύντομο, το πέρασμά του από τους Λος Άντζελες Κλίπερς του προσέφερε την εμπειρία της κορυφαίας λίγκας στον κόσμο. Επιστρέφοντας στην Ευρώπη, συνέχισε με τη Βίρτους Μπολόνια, με την οποία αγωνίστηκε για τέσσερις σεζόν.

Ολοκληρώνει την καριέρα του στη γενέτειρά του και τον Ερυθρό Αστέρα, κλείνοντας έναν σπουδαίο κύκλο γεμάτο τίτλους, αναγνώριση και μοναδικές μπασκετικές στιγμές.

Το αποχαιρετιστήριο μήνυμά του: «Αγαπητοί φίλοι, σεβαστοί οπαδοί και φίλαθλοι του μπάσκετ. Καταρχάς, σας ευχαριστώ για τα 30 χρόνια κοινού αγώνα, απόλαυσης, χαράς και λύπης. Ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσω μια φάση της αγάπης μου για το μαγικό παιχνίδι του μπάσκετ.

Πίσω μου, πίσω μας, υπάρχει πολλή επιθυμία, αγώνας, απάρνηση. Κερδισμένα τρόπαια, αλλά και χαμένοι τελικοί. Όλα είναι μπάσκετ και όλα είναι ζωή. Και δεν θα άλλαζα τίποτα από αυτά, θα άλλαζα τα πάντα – πάλι τα ίδια!

Ευχαριστώ το Βάλιεβτσι μου, τη Σερβία μου. Και όλους τους προπονητές με τους οποίους είχα την ευκαιρία να μάθω μπάσκετ.

Δεν το έχω (ακόμα) μάθει πλήρως. Εκείνη κι εγώ θα ανταλλάσσουμε γνώσεις και εμπειρίες για πολύ καιρό ακόμα. Για το υπόλοιπο της ζωής του.

Δεν θα έδινα ιδιαίτερη έμφαση σε άτομα, καθοριστικά λεπτά, τους πιο σημαντικούς αγώνες… Γιατί κάθε μία από αυτές τις «λεπτομέρειες» (προπονητές, συμπαίκτες) ήταν σημαντική για την καριέρα μου.

Η μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη πηγαίνει στην οικογένειά μου. Και η μεγαλύτερη υπερηφάνεια είναι μαζί τους. Τον τελευταίο καιρό, έχω συνειδητοποιήσει ότι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της καριέρας μου ως παίκτης είναι ότι θα έχω κάτι να δείξω στα παιδιά! Μακάρι να μεγαλώσουν λίγο ακόμα… Θα είμαι μπροστά τους και θα είμαι – ο πιο ολοκληρωμένος.

Δεν θα ήθελα να κάνω ένα προσωπικό λάθος στο τέλος, οπότε υπάρχει ένα ομαδικό μήνυμα: «Τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλους, αλλά κυριολεκτικά, σε κάθε συμπαίκτη. Όλοι με κάνατε καλύτερο παίκτη μπάσκετ. Το θυμάμαι αυτό».

Όλοι παίζουμε για τους οπαδούς και για αυτούς. Γι’ αυτό, τους ευχαριστώ κι αυτούς, ειλικρινά και από τα βάθη της καρδιάς μου. Χάρηκαν τα χειροκροτήματα και την υποστήριξη. Η κριτική ήταν κίνητρο, τα σφυρίγματα έγιναν πιο έντονα. Ανεξάρτητα από την ταυτότητα του συλλόγου, ο οπαδός απαιτεί πάντα σεβασμό από όσους ήρθαν στην αίθουσα. Κατά τη διάρκεια της καριέρας μου, δεν διάβασα πολλά σχόλια ούτε έδωσα προσοχή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά ένιωθα πολύ καλά κάθε αναστεναγμό στην αίθουσα. Και κάθε πόνο. Από εκεί προέρχεται η έμπνευση, γι’ αυτό πιέζεις τον εαυτό σου να γίνεις καλύτερος. Και τώρα, για να μην παρεκκλίνω πολύ από τον εαυτό μου, και είναι γνωστό ότι δεν έχω ανοίξει πολύ τα συναισθήματά μου στο κοινό, θέλω και πρέπει να μοιραστώ το εξής: Θέλω να γίνει γνωστό πώς τελείωσα την καριέρα μου σε έναν σύλλογο που έχει κυρίαρχη θέση στην καρδιά μου.

Για την αγάπη μου για τη Σερβία, το να παίζω για το εθνόσημο της και κάτω από την αγαπημένη μου τρικολόρ, τα είπα όλα στο παρκέ. Οι λέξεις δεν μπορούν να περιγράψουν αυτό το μοναδικό, υπέροχο συναίσθημα που ακόμα σιγοβράζει μέσα μου. Η πατρίδα μου θα παραμείνει για πάντα η πιο σημαντική και αγαπημένη μου.

Για άλλη μια φορά, ευχαριστώ μπάσκετ, θα τα ξαναπούμε, απλώς χωρίς αθλητικά παπούτσια, φανέλες και σορτς».

Διαβάστε επίσης:

Εντυπωσιακή ευρωπαϊκή παρουσία στον πρώτο γύρο του φετινού NBA Draft

«Αναγέννηση»: Το πρόγραμμα της ΕΠΟ για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου

Τι Τζέι Σορτς διετίας στα πράσινα – Η ανακοίνωση του Παναθηναϊκού

ΑΕΚ: Κλείνει Γιούρασεκ για το αριστερό άκρο της άμυνας και Ρέλβας για στόπερ

 

Ετικέτες

Documento Newsletter