Την προηγούμενη Παρασκευή και το Σάββατο, με αφορμή την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ, πραγματοποιήθηκαν 576 πορείες γυναικών σε όλο τον κόσμο κατά του 45ου προέδρου των ΗΠΑ.
Κι αν εκείνες τις ημέρες οι γυναίκες δέχτηκαν κριτική για “επιλεκτικό” ή “παρωχημένο” φεμινισμό, τις αμέσως επόμενες ημέρες, ο Ντόναλντ Τραμπ επιβεβαίωσε πανηγυρικά τους φόβους τους: Υπέγραψε την παύση της χρηματοδότησης ΜΚΟ που στηρίζουν το δικαίωμα στην άμβλωση.
Οι συγκεκριμένες, θεωρούνται οι μεγαλύτερες πορείες στην ιστορία των ΗΠΑ. Ο καθηγητής ψυχολογίας στο New York University, Jay Van Bavel συγκέντρωσε τους αριθμούς των διαδηλωτών και οι εκτιμήσεις του ποικίλλουν: από 3.677.305 έως 4.577.523. Αυτό σημαίνει ότι το 1% του πληθυσμού της χώρας -ίσως και το 1,5%- διαδήλωσε κατά του νέου Προέδρου.
Τα πανό και πλακάτ που κρατούσαν οι διαδηλωτές είναι… απερίγραπτα. Τόσο όσον αφορά τη φαντασία των κατασκευαστών όσο και το χιούμορ που διέκριναν τα σλόγκαν. Χαζεύοντας φωτογραφίες διαδηλωτών, το μάτι στην κυριολεξία δεν ξέρει πού να πρωτοσταθεί. Η photo gallery που παρουσιάζει το Hyperallergic είναι αποκαλυπτική.
Τώρα, μουσεία και βιβλιοθήκες στις ΗΠΑ, απ’ άκρη σ’ άκρη, αλλά και στη Βρετανία, συγκεντρώνουν τα πιο ευφάνταστα πλακάτ για να τα διατηρήσουν.
Ιδρύματα, όπως η New-York Historical Society, το Bishopsgate Institute στο Λονδίνο και το Smithsonian’s National Museum of American History στην Ουάσινγκτον, δραστηριοποιούνται σ’ αυτήν την κατεύθυνση.
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Stefan Dickers, του διευθυντή ειδικών συλλογών και αρχείων στο Bishopsgate Institute: «Αποφασίσαμε, σχεδόν την ίδια μέρα, ότι θα απευθύνουμε έκκληση γι’ αυτό. Στα πλακάτ βλέπεις τα θέματα τα οποία απασχολούν περισσότερο απ’ όλα τον κόσμο».
Η πορεία στην Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ ήταν από τις πιο μετριοπαθείς σε αριθμό συμμετεχόντων. Μόνον 50.000 διαδηλωτές. Ωστόσο, η διευθύντρια του Special Collections Research Center των Βιβλιοθηκών Temple, η Margery Sly δήλωσε ότι «η πορεία των γυναικών στη Φιλαδέλφεια είναι ένα σημαντικό γεγονός στην ιστορία την πόλης». Και πληροφόρησε ότι «είχαμε έλθει σε επαφή με την οργανωτική επιτροπή αρκετές βδομάδες πριν και τους είπαμε ότι θέλουμε να γίνουμε το αρχείο τους».
