Αποχαιρετισμός στον Μπράιαν Γουίλσον, έναν αυθεντικό της ποπ μουσικής, που έφυγε από τη ζωή στις 11 Ιουνίου.
Ο θάνατος του Αμερικανού πολυπράγμονα καλλιτέχνη Μπράιαν Γουίλσον δεν σηματοδοτεί απλώς ακόμη μία απώλεια από τη «γενιά των λουλουδιών». Αλλωστε οι Beach Boys ήταν ένα από τα μακροβιότερα ποπ – ροκ συγκροτήματα που βρέθηκαν στο προσκήνιο επί σειρά δεκαετιών. Από τα πρώτα χρόνια των mods του ’62 και το καλοκαίρι της αγάπης του ’67 προσπέρασαν αγέρωχα τις επόμενες δεκαετίες κάνοντας επιτυχίες μέχρι και τη δεκαετία του 1990 – ποιος δεν θυμάται το τραγούδι «Kokomo» (1988) που χάρισε στο συγκρότημα το πρώτο τους νο 1 σινγκλ στις ΗΠΑ έπειτα από 22 ολόκληρα χρόνια;
Στον ξένο Τύπο οι χαρακτηρισμοί για τον Γουίλσον είναι διθυραμβικοί («Ενας από τους μεγαλύτερους μουσικούς όλων των εποχών», «Ενας απ’ τους πιο επιδραστικούς τραγουδοποιούς του 20ού αιώνα») και καθ’ όλα δίκαιοι αν αναλογιστούμε πως ο άνθρωπος αυτός εμπλούτισε το ροκ εν ρολ με περίτεχνες αρμονίες, ιδιαίτερα φωνητικά και κυρίως με πανέμορφα μουσικά θέματα, που ένωναν τον περίφημο «ήχο της Καλιφόρνια» με την ψυχεδέλεια και το surf rock με την dreamy pop. Ωστόσο, ο βίος του δεν σημαδεύτηκε μόνο με τα επαγγελματικά του – ήταν γνωστή η πολύχρονη μάχη του με τη σχιζοφρένεια και τη διπολική διαταραχή, όπως και με την κώφωση στο δεξί του αυτί από την παιδική του ηλικία.
Τα πρώτα βήματα
Το 1961 οι Beach Boys μόλις είχαν ιδρυθεί από τον 19χρονο Μπράιαν και τα αδέλφια του, Ντένις και Καρλ Γουίλσον. Δύο χρόνια μετά ο Μπράιαν είχε την ιδέα να βάλει άλλους στίχους στο «Sweet little sixteen» του Τσακ Μπέρι. Και εγένετο το «Surfin’ USA», το κομμάτι που άλλαξε τον καλιφορνέζικο ήχο σε μια περίοδο που ξεκινούσαν η Beatlemania και η λεγόμενη «βρετανική εισβολή». Χρονιά-ορόσημο ήταν το 1966, όταν κυκλοφόρησαν το «Pet sounds», ένα από τα πιο επιδραστικά άλμπουμ των 60s και το ασύλληπτο σινγκλ «Good vibrations». Εναν χρόνο αργότερα, αμέσως μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ «Smiley smile», ο Γουίλσον έδωσε περισσότερες αρμοδιότητες και στα υπόλοιπα μέλη της μπάντας.
Μέχρι και τα μέσα του 1970 «αρχηγός» των Beach Boys είχε γίνει ο Καρλ Γουίλσον, ενώ μετά τον θάνατο από πνιγμό του έτερου συνιδρυτή τους, του Ντένις Γουίλσον, το 1983, ο Μπράιαν είχε αποξενωθεί από το συγκρότημα. Το 1998 πέθανε και ο Καρλ Γουίλσον, οπότε ο Μπράιαν αποστασιοποιήθηκε πλήρως μέχρι να πειστεί να συμμετάσχει στο reunion των Beach Boys για τα πενήντα χρόνια παρουσίας τους στη μουσική (2010).
Τα τελευταία χρόνια
Το 1988 είχε κυκλοφορήσει το πρώτο του σόλο άλμπουμ, ενώ προχώρησε και σε επιχειρηματικές δραστηριότητες μαζί με τον Γιουτζίν Λάντι, τον περίφημο ψυχίατρο των celebrities και δικό του ψυχίατρο. Βραβευμένος δύο φορές με Γκράμι, έγινε μέχρι και ταινία από τον Μπιλ Πόλαντ. Το «Love and mercy» (2014) είναι ένα κινηματογραφικό βιογραφικό δράμα για την πάλη του leader των Beach Boys με τις ψυχικές παθήσεις. Ακόμη μία ταινία γι’ αυτόν, το ντοκιμαντέρ «Brian Wilson: Long promised road» (2021), του έδωσε την ευκαιρία να υπογράψει καινούργιες συνθέσεις στο σάουντρακ.
Η τελευταία συναυλία του πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι του 2022 στο Μίσιγκαν, σε τουρ με τους Chicago. Εκτοτε ακύρωσε όλες τις προγραμματισμένες εμφανίσεις του λόγω της επιδείνωσης της ψυχικής του υγείας. Ο θάνατος της τελευταίας συζύγου του, Μελίντα Λεντμπέτερ, πριν από ενάμιση χρόνο τον βύθισε στο πένθος και στην άνοια. Ο Μπράιαν Γουίλσον πέθανε σε ηλικία 82 ετών στις 11 Ιουνίου σκορπίζοντας θλίψη στην παγκόσμια μουσική κοινότητα.