Αναζητούμε καθετί νέο που παίζει στις πόλεις μας. Ανακαλύπτουμε τα μικρά καλλιτεχνικά διαμάντια και τους αφήνουμε να αυτοσυστηθούν. Μαθαίνουμε ποιοι είναι, πώς ξεκίνησαν, τι αγαπούν και τι αγαπούν να μισούν.
Είμαι η και λέγομαι… Ονομάζομαι Μικαέλλα Παπαχρυσάνθου και ασχολούμαι επαγγελματικά με τη μουσική (τραγουδώ, παίζω, συνθέτω, διδάσκω κλπ.).
Τραγουδάω/ παίζω… Με κατατάσσω στο «παντού» και στην «ελευθερία». Ταμπέλες μηδέν.
H σχέση μου με τη μουσική ξεκίνησε…στην παιδική ηλικία, γύρω στα 8 μου χρόνια.
H πιο σημαντική επαγγελματική μου στιγμή μέχρι σήμερα...Παρόλο που δεν τις ξεχωρίζω τις στιγμές αυτές, εντούτοις θα σας πω μία: το Α’ βραβείο που μου δόθηκε από τον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου για την παράσταση «Εκκλησιάζουσες» της θεατρικής ομάδας «Αντιδρώντες».
Αγαπώ… την ηρεμία, τα ταξίδια και τα γλυκά!
Σιχαίνομαι… τη δηθενιά, τις παρεξηγήσεις και τις μπάμιες!
Όταν δεν τραγουδάω… ασχολούμαι με την οικογένειά μου, με το σπίτι, με τη μαγειρική, με πολλά! Επίσης: βόλτες, φωτογραφία.
Καλλιτέχνης «είδωλο»…. μία από το «είδωλα» μου είναι η Fairuz .
Αγαπημένοι στίχοι… Έχω πολλούς. Εδώ σας δίνω τους: «Αλλάζουν όλα εδώ κάτω με ορμή. Τι να καταλάβουμε οι φτωχοί;» “Είδα την Άννα κάποτε”, του Διονύση Σαββόπουλου.
Τραγούδι που δεν ανήκει στο στυλ που παίζω αλλά θα ήθελα να έχω ερμηνεύσει… Είναι πολλά από την ελληνική μουσική! Θα σας εκπλήξω και θα πω ένα ενδεικτικό: το λιτό, όμορφο και περιεκτικό «Όλες οι αγάπες μου» – το ερμήνευσε ο Νίκος Νομικός.
Η μουσική είναι… σαν άυλο φάρμακο ! Την αισθάνεσαι και γίνεσαι καλά !
Αν δεν ήμουν τραγουδίστρια… ίσως να γινόμουν σεφ υποθέτω !
Η πολιτική…δεν με αφορά, παρόλο που όλα σχεδόν είναι πολιτικοποιημένα στη ζωή μας…
Η θρησκεία… είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό για τον κάθε άνθρωπο. Για μένα πολλές φορές και δεκανίκι και αποκούμπι, το παραδέχομαι…
Στα άμεσα σχέδια μου… είναι η εύρεση χρόνου για δημιουργία των νέων τραγουδιών !
Το νέο μου digital single… είναι cover του τραγουδιού «Η δίψα της ψυχής». Μπορείτε να το βρείτε στα ψηφιακά καταστήματα και στο Youtube.
