Αναζητούμε καθετί νέο που παίζει στις πόλεις μας. Ανακαλύπτουμε τα μικρά καλλιτεχνικά διαμάντια και τους αφήνουμε να μας αυτοσυστηθούν. Μαθαίνουμε ποιοι είναι, πως ξεκίνησαν, τι αγαπούν, και τι αγαπούν να μισούν.
Είμαι ο… Πάνος Σείκιλος.
Παίζω… μελοποιημένους ποιητές, τη δημοτική μας μουσική και το ρεμπέτικο… διαφορετικά.
H σχέση μου με τη μουσική ξεκίνησε… όπως η σχέση μου με όλα. Στον Πειραιά τη δεκαετία του ‘90, σε ένα μικρό σπίτι που τώρα μεγαλώνει άλλα παιδιά.
H πιο σημαντική επαγγελματική μου στιγμή μέχρι σήμερα… Η συναυλία μας στα Λιπάσματα της Δραπετσώνας, στα πλαίσια του «Φεστιβάλ στη θάλασσα», το καλοκαίρι του 2018. Εκεί, το ευρύ κοινό ήρθε σε επαφή με τους ήχους της κιθάρας, του τζουρά και του μπαγλαμά.
Αγαπώ… να ονειρεύομαι. Ονειρεύομαι αυτούς που αγαπώ και ξέρω ότι δε με πλήγωσαν. Αυτοί αξίζει να με συντροφεύουν για πάντα.
Σιχαίνομαι… ό,τι δοτό. Όποιον και ό,τι κατευθύνει την ψυχή και τη σκέψη μου. Όποιον και ό,τι μανιπουλάρει τις αισθήσεις του σώματός μου, τα «Όχι» και τα «Ναι» που δεν έχω πει ακόμα.
Όταν δεν παίζω μουσική… γράφω ασταμάτητα. Άλλα παίρνουν τη μορφή ελεύθερου λόγου, ενώ όσα ακούγονται εύηχα γίνονται τραγούδια…
Καλλιτέχνης «είδωλο»… ο Παντελής Θαλασσινός. Ο λόγος που ξεκίνησα να τραγουδώ, ή που έπειτα από χρόνια δοκίμαζα να παίζω δειλά-δειλά πάνω στα πρώτα μου μουσικά όργανα.
Αγαπημένοι στίχοι… «…και μες τη σκοτεινή φυλακή όπου ήτο η Αρετούσα, εμπήκαν δυο όμορφα πουλιά κι εγλυκοκελαηδούσαν». Είναι συγκλονιστικό το σε πόσα δυσπρόσιτα μέρη του λογισμού μας κρύβεται η ελπίδα. Ειδικά στις μέρες μας. Αν βασιστούμε πάνω στη γραφή των προγόνων μας, από τον Ρώκριτο ως -ακόμα και- το Γεφύρι της Άρτας, θα μάθουμε πολλά. Το ζήτημα είναι, είμαστε σε θέση να αφουγκραστούμε;
Τραγούδι που δεν ανήκει στο στυλ που παίζω αλλά θα ήθελα να έχω γράψει… είναι -φευ- το «Through Glass» του Corey Taylor. Αλλά και το «Empty Walls» του Serj Tankian! Το γιατί, είναι νομίζω περιττό…
https://www.documentonews.gr/article/pantelhs-oalassinos-an-exeis-politikh-drash-to-kratos-se-perithwriopoiei/
Η μουσική… είναι ο μεγαλύτερος ψυχοθεραπευτής στον κόσμο.
Εάν δεν ήμουν μουσικός… τότε πράγματι θα έκανα τους ψυχοθεραπευτές πλούσιους! (γελώντας).
H πολιτική… οφείλει να μας κεντρίζει το ενδιαφέρον. Για να μη μας ρωτήσουν τα παιδιά του αύριο: “Εσύ που ήσουν μαλάκα;”.
Η θρησκεία… ΚΕΝΟ
Στα άμεσα σχέδιά μου… περιλαμβάνεται η έκδοση της πρώτης μου συλλογής διηγημάτων, οσονούπω.
Η πρώτη μου μουσικο-αφηγηματική συλλογή… με τίτλο «Ψηφιδωτά και Ψίθυροι» δημοσιεύθηκε ελεύθερη στο κοινό πριν ένα χρόνο. Με τους αξιόλογους συνεργάτες του TheBluez.gr αποφασίσαμε να διαθέσουμε απευθείας στο διαδίκτυο το υλικό της συλλογής. Πρόκειται για πέντε διηγήσεις, που συνοδεύονται από πέντε μουσικές “αφηγήσεις”. Φροντίσαμε το κείμενο να δένει με το μουσικό χαλί και πιστεύω, το τηρήσαμε. Όταν πριν καιρό δημοσιεύαμε τη συλλογή, να σου πω, δεν περιμέναμε ότι θα ταξίδευε μια μέρα ραδιοφωνικά… από τον Έβρο ως την Κρήτη! Και γι’ αυτό οφείλω ένα μεγάλο Ευχαριστώ στο Δεύτερο Πρόγραμμα της ΕΡΤ και τους συντελεστές των δημόσιων συχνοτήτων της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Μα κυρίως ένα μεγάλο Ευχαριστώ στους ανθρώπους του TheBluez.gr, που έδωσαν σάρκα στο όνειρο.
Θα με δείτε/ακούσετε… την Κυριακή 20 Οκτώβρη στις 13.30 το μεσημέρι, στο Four Seasons Piano Bar, Κολοκοτρώνη 9 Κηφισιά. Μαζί μου στα έγχορδα, η εξαίρετη Ελένη Μπελεζίνη.
*Ακούστε τη μουσικοαφηγηματική συλλογή «Ψηφιδωτά και Ψίθυροι» στο http://www.TheBluez.gr και στο Κανάλι του Πάνου Σείκιλου εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=Nwl0vNoKauQ&list=PLXQTE16ZbbwN8HjiLbaKv2c6UoDMaPcyy
