Ένας νέος άντρας κλοτσά και στη συνέχεια πατά γάτα με το αυτοκίνητό του. Κάποιος καταγράφει το περιστατικό με το κινητό του από το μπαλκόνι του. Το βίντεο ακολουθεί τον νεαρό, ο οποίος αρχικά φαίνεται να σπρώχνει τη γάτα με το πόδι του –είχε προηγηθεί η κλοτσιά– τη στιγμή που το ζώο δεν μπορεί πλέον να κινηθεί. Ο άντρας κινείται προς το αυτοκίνητό του, κάθεται στη θέση του οδηγού, βάζει μπρος τη μηχανή και πατάει το ζώο. Και όλο αυτό φτάνει στις οθόνες μας σαν να πρόκειται για σκηνή ταινίας. Το ένα σοκ διαδέχεται το άλλο στη συγκεκριμένη περίπτωση. Καταρχάς γιατί, όσο κι αν γίνονται προσπάθειες να ψυχιατρικοποιηθεί μια τέτοιου είδους συμπεριφορά, εξακολουθεί να μη δίνεται ικανοποιητική απάντηση σχετικά με το τι μπορεί να ωθεί κάποιον να σκοτώνει για ευχαρίστηση.
Το δεύτερο σοκ αφορά τον άνθρωπο με το κινητό. Είναι κάποιος που σε ζωντανό χρόνο βλέπει να τελείται ένα έγκλημα μπροστά στα μάτια του. Και τι κάνει; Βλέπει να κακοποιούν ένα ζώο αλλά δεν μιλάει, δεν φωνάζει στην προσπάθεια να αποτρέψει τα χειρότερα. Κρατάει απλώς το κινητό του και καταγράφει. Εξελισσόμαστε σε ένα νέο είδος ανθρώπου που μοιάζει με παρέκκλιση. Ο άνθρωπος με το κινητό μοιάζει με κακό ανέκδοτο στον αντίποδα του ανθρώπου με την κινηματογραφική μηχανή του Βερτόφ. Και φέρνει ξανά στη μνήμη την περίπτωση του Κέβιν Κάρτερ, του φωτορεπόρτερ που κέρδισε το Πούλιτζερ επειδή τράβηξε φωτογραφία ένα παιδί στο Σουδάν που είχε πέσει στο έδαφος από την πείνα, τη στιγμή που πίσω του στεκόταν ένας γύπας. Για την ιστορία, ο Κάρτερ δεν άντεξε την αντίστιξη αυτή, να βραβεύεται δηλαδή επειδή κατέγραψε τον θάνατο ενός παιδιού. Και αυτοκτόνησε. Η ιστορία του ακόμη κάνει τον γύρο του διαδικτύου και κάθε φορά που ανεβαίνει στα social παίρνει «λάικ», «ενδιαφέρομαι» και «λυπάμαι». Από χιλιάδες ή εκατομμύρια χρήστες που έχουμε μάθει πλέον να χωράμε όλα μας τα συναισθήματα σε emoticons.
