Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί ο πλανήτης την έντονη κλιμάκωση στη Μέση Ανατολή, μετά και την άμεση εμπλοκή των ΗΠΑ με τον βομβαρδισμό τριών πυρηνικών εγκαταστάσεων στο Ιράν, την επίμαχη εγκατάσταση του Φορντό, αυτήν στην πόλη Νατάνζ και στο Ισφαχάν.
Ο Ντόναλντ Τραμπ -ένας πρόεδρος που έχτισε την πολιτική του καριέρα γύρω από το αφήγημα της εναντίωσής του σε πολέμους- τελικά «πάτησε το κουμπί» και πήρε το μεγαλύτερο ρίσκο της συνολικής του θητείας στον Λευκό Οίκο.
Ήταν οι δύο εβδομάδες για διαπραγματεύσεις μια προσποίηση από τον Τραμπ; Μια προσπάθεια να παρασύρει τους Ιρανούς σε μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας πριν από το χτύπημα με την «υπερ-βόμβα» GBU-57; Ή μήπως οι παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις με επικεφαλής τον ειδικό απεσταλμένο του, Στιβ Γουίτκοφ, κατέρρευσαν;
Πλέον όλα τα βλέμματα στρέφονται στην Τεχεράνη, αναφορικά με το ποια θα είναι η απάντησή της στα αμερικανικά χτυπήματα.
Ο «ειρηνοποιός» Τραμπ, αφού απέτυχε να δώσει τέλος στους πολέμους σε Γάζα και Ουκρανία, αποφάσισε να συνδράμει την ισραηλινή επιχείρηση κατά του Ιράν και να βοηθήσει τον Μπενιαμίν Νετανιάχου να πετύχει τον άμεσο στόχο του, την καταστροφή των πιο απειλητικών -κατά το Τελ Αβίβ- στοιχείων του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος.
Το αν υπάρχει περιθώριο να κινηθεί η διπλωματία, θα εξαρτηθεί ενδεχομένως από το μέγεθος της ζημιάς που έχουν υποστεί οι πυρηνικές εγκαταστάσεις, αλλά και το κατά πόσον το καθεστώς των μουλάδων θεωρεί πως κινδυνεύει να πέσει.
Όσα συμβούν στη συνέχεια θα έχουν βαθιές συνέπειες για την προεδρία του μεγιστάνα. Εάν το Ιράν αποδυναμωθεί αρκετά ώστε να μην μπορεί να προβεί σε ουσιαστικά αντίποινα, ο Τραμπ θα έχει καταφέρει ένα πλήγμα εναντίον ενός μακροχρόνιου αντιπάλου, στέλνοντας έτσι μήνυμα στην Κίνα, τη Ρωσία και άλλους αντιπάλους των ΗΠΑ, ότι δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει στρατιωτική ισχύ εφόσον χρειαστεί.
Ωστόσο, αν το Ιράν δεν συμφωνήσει σε ειρήνη με τους όρους των ΗΠΑ, ο Τραμπ θα έχει ανοίξει την πόρτα σε μια πολύ βαθύτερη και ενδεχομένως μεγαλύτερης διάρκειας σύγκρουση. Ήδη, αυτή η προοπτική εξοργίζει ορισμένα μέλη της πολιτικής του βάσης.
Η εμπλοκή των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή ήταν επίσης κάτι που δεν ήθελαν οι περισσότεροι από τους ψηφοφόρους του Τραμπ -όπως καταδεικνύουν δημοσκοπήσεις- και που έφερε αναταράξεις στους κόλπους του κινήματος MAGA, με τον Στιβ Μπάνον και άλλους να εκφράζουν την αντίθεσή τους.
Εάν η επίθεση εναντίον του Ιράν αφορά σε ένα μεμονωμένο γεγονός, ο Τραμπ μπορεί να είναι σε θέση να εξομαλύνει τις διαιρέσεις εντός της βάσης του. Αλλά αν σύρει τις ΗΠΑ σε μια μεγαλύτερη σύγκρουση, ο Αμερικανός πρόεδρος θα μπορούσε να προκαλέσει μια εξέγερση στις τάξεις του.
Αν η Τεχεράνη αντεπιτεθεί και πλήξει Αμερικανικές βάσεις και στρατεύματα (υπάρχουν περίπου 40.000 Αμερικανοί στρατιώτες σε βάσεις εντός της εμβέλειας των ιρανικών βαλλιστικών πυραύλων), η σύγκρουση θα μπορούσε να κλιμακωθεί γρήγορα και αυτός ήταν ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους κανένας προηγούμενος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν προέβη σε στρατιωτική επίθεση κατά του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.
Ο Τραμπ φαίνεται να ελπίζει ότι οι αμερικανικές επιθέσεις θα αναγκάσουν την Τεχεράνη να κάνει μεγαλύτερες παραχωρήσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Όμως, η προοπτική διαλόγου με το Ιράν μοιάζει ακόμη πιο μακρινή όταν, εκτός από τις ισραηλινές επιθέσεις, στο έδαφός του πέφτουν και αμερικανικές βόμβες. «Ο Τραμπ τζογάρει την προεδρία του», σχολίασαν χαρακτηριστικά οι Financial Times.
Διαβάστε επίσης
Ιράν: Οι ΗΠΑ βομβάρδισαν τρεις πυρηνικές εγκαταστάσεις – «Εξαλείφθηκαν» δήλωσε ο Τραμπ
Αποκάλυψη Αxios: Η επικοινωνία Τραμπ με Ιράν απέτυχε μετά την απώλεια επαφής με τον Χαμενεΐ
