Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο «Ennio Morricone, Η ιδιοφυΐα, ο άνθρωπος, ο πατέρας».
«Τον παρακολουθούσα κρυφά από τη μισόκλειστη πόρτα. Η πρώτη ανάμνηση που έχω από τον πατέρα μου, αυτός σκυμμένος στο γραφείο, μεγάλα τετράγωνα γυαλιά και πουλόβερ με λαιμόκοψη: δημιουργούσε ήχους στο πεντάγραμμο. Ήμουν πέντε ετών» αφηγείται ο Μάρκο Μορικόνε για τον Ένιο Μορικόνε στο βιβλίο «Ennio Morricone, Η ιδιοφυΐα, ο άνθρωπος, ο πατέρας» που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μετρονόμος σε μετάφραση της Στέλλας Αναστασοπούλου και της Ιωάννας Καραμαλή. Ο 68χρονος σήμερα πρωτότοκος γιος του Ιταλού μουσικοσυνθέτη βρέθηκε πριν από λίγες μέρες στην 21η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, όπου παρουσίασε το βιβλίο που συνέγραψε με τον δημοσιογράφο Βαλέριο Καπέλι. Εκεί συναντηθήκαμε και μίλησε για τον πατέρα του σε μια συνέντευξη που θα δημοσιευτεί στο φύλλο του Documento αυτή την Κυριακή.
«Μερικές φορές δεν θυμόταν σε ποια τάξη πήγαινα. Όχι επειδή δεν ενδιαφερόταν. Πρώτα η μουσική, μετά τα υπόλοιπα» αφηγείται ενώ περιγράφει πώς ήρθε κοντά στον πατέρα του μετά τα 40 όταν εκείνος του ζήτησε να τον συνοδεύει στις συναυλίες του σε όλο τον κόσμο. «Παρόλο που τον συνόδευσα για τόσα πολλά χρόνια, ο πατέρας μου παρέμεινε μέχρι το τέλος ένα αίνιγμα, ακόμη και για μένα, που είμαι ο πρωτότοκός του» λέει ο Μάρκο Μορικόνε.
Στο βιβλίο αυτό που δεν μπορείς να αφήσεις από τα χέρια σου παρουσιάζεται η πιο προσωπική πτυχή του Ιταλού συνθέτη και μέσα από αυτήν περνάει και το έργο του. Έτσι, μαθαίνουμε ότι ήταν ιδιαιτέρως προληπτικός – δεν καθόταν ποτέ σε τραπέζι που βρίσκονταν δεκατρία άτομα. Ότι συχνά, όταν του μιλούσαν, άκουγε μόνο τις τελευταίες λέξεις γιατί σχεδόν πάντα ήταν χαμένος στις νότες του μυαλού του. Ότι τις μουσικές με τις οποίες εκατομμύρια άνθρωποι έχουν αγαπήσει τις έγραψε απευθείας στο πεντάγραμμο – πάντα έγραφε μουσική στο πεντάγραμμο, καθώς θεωρούσε ότι όποιος το κάνει χρησιμοποιώντας μουσικά όργανα είναι ερασιτέχνης.
Ο Ένιο Μορικόνε περιγράφεται στο βιβλίο ως ένας άνθρωπος αμετακίνητος, ένα παιδί του πολέμου που προσπαθούσε με αυστηρότητα να κρατήσει τον ζωτικό του χώρο προστατευμένο από τις παρεμβάσεις που έρχονταν έξωθεν. Την ίδια στιγμή ήταν απίστευτα ευαίσθητος σε όσα συνέβαιναν γύρω του και κατακλυζόταν από το συναίσθημα το οποίο δυσκολευόταν να εκφράσει μέσα από τις λέξεις αλλά του άνοιγε διέξοδο μέσω της μουσικής. Από τα πράγματα που δεν γνωρίζαμε για εκείνον και το μαθαίνουμε μέσα από τοη βιογραφία του είναι ο ρόλος του στις ενορχηστρώσεις τραγουδιών όπως το «Il Mondo» και το «Sapore di sale» και άλλων τραγουδιών καθοριστικών για την ιταλική ποπ κουλτούρα.
Η αφήγηση περιλαμβάνει στιγμιότυπα από τη φιλία ζωής που είχε με τον Σέρτζιο Λεόνε και τα παρασκήνια των ταινιών που στην εποχή τους ονομάστηκαν υποτιμητικά σπαγγέτι γουέστερν, όμως αγαπήθηκαν από γενιές σινεφίλ και ακόμη και σήμερα βλέπονται με συγκίνηση. Ακολουθεί τα βήματα του Μορικόνε στις αμερικανικές κινηματογραφικές παραγωγές που του έφεραν τα Όσκαρ, αποτυπώνει την πίκρα του για τα υποτιμητικά σχόλια και συμπεριφορές που δέχτηκε από τον ακαδημαϊκό κόσμο και τις παρεξηγήσεις που είχε με καλλιτέχνες μεγάλου διαμετρήματος όπως ο Λουτσιάνο Παβαρότι. Μεταξύ όσων περιγράφονται είναι και η μεγάλη εκτίμηση και ο σεβασμός που ένιωθε για τον δάσκαλό του, τον μαέστρο Πετράσι και για τον Νίνο Ρότα που θεωρούσε ότι το ταλέντο του είχε περιοριστεί στις προσταγές του γίγαντα Φελίνι, ο οποίος τον είχε εγκλωβίσει να γράφει μουσική για τσίρκο.
Ο Μάρκο Μορικόνε δεν αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα που θέλει τα παιδιά των διασήμων να νιώθουν βαριά τη σκιά των γονιών τους πάνω τους. Όπως αναφέρει στο βιβλίο χρειάστηκε να κάνει ψυχοθεραπεία για να λύσει τους κόμπους της σχέσης τους. Το σίγουρο είναι ότι, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το βιβλίο, κατάφερε διατηρήσει μια πολύ δύσκολη ισορροπία. Μέσα από την προσωπική του διαδρομή έφερε τον πατέρα του στο ανθρώπινό του μέγεθος χωρίς να αποδομήσει τον μύθο του.
Διαβάστε επίσης
Μπαλόνι το πλεόνασμα με δημιουργική λογιστική
Όλα για το μεγάλο κόλπο για τον ΟΠΕΚΕΠΕ – Αυτή την Κυριακή στο Documento
Euroleague: Ούτε φέτος έσπασε η «κατάρα» του πρώτου στη regular season – Το απίθανο σερί
