Πίσω από τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά και στη ΝΑ Μεσόγειο δείχνει να τρέχει ο Δένδιας για να προλάβει μόνο τα χειρότερα, την ώρα που η Αγκυρα συνεχίζει τις προκλήσεις.
Συνεχίζει να κινείται με γνώμονα τη δημιουργία εντυπώσεων ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας Νίκος Δένδιας, χωρίς ουδείς να γνωρίζει ποιος είναι ο πραγματικός στόχος της πολιτικής ηγεσίας σε ό,τι αφορά τόσο τα ελληνοτουρκικά όσο και τη ΝΑ Μεσόγειο.
Το αντίθετο μάλιστα: η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ όταν ασκεί διπλωματία και δεν υποσκελίζεται από το Μαξίμου ή υποκινείται από το εσωκομματικό παιχνίδι εντός της δεξιάς πολυκατοικίας μοιάζει να τρέχει πίσω από τις εξελίξεις προκειμένου να προλάβει τα χειρότερα.
Όπως για παράδειγμα αυτή την εβδομάδα που ο Ν. Δένδιας, με τη Γάζα να φλέγεται, επισκέφτηκε το Ισραήλ και τα παλαιστινιακά εδάφη, την Ιορδανία και την Αίγυπτο. Αν και η επίσκεψή του «διαφημίστηκε» αρκούντως από τα ελληνικά ΜΜΕ με πηχυαίους τίτλους του τύπου «η Ελλάδα ως πυλώνας σταθερότητας», η Ελλάδα «υπέρμαχος της προώθησης της ασφάλειας και της ευημερίας στην ευρύτερη περιοχή», ουδείς έμαθε αν η Αθήνα ήθελε να αναλάβει κάποια πρωτοβουλία και, αν ναι, ποια ήταν η τύχη της. Θα ήταν πάντως αρκετά οξύμωρο να αναλάβει ανάλογη πρωτοβουλία μετά τη μονομερή ανακοίνωση του ΥΠΕΞ για το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπίζεται τον εαυτό του και την αντίδραση του πρέσβη της Παλαιστίνης στην Αθήνα.
Ωστόσο η πρωτοβουλία Δένδια ήρθε μετά το δημοσίευμα της φιλοκυβερνητικής «Yeni Safak» της περασμένης Δευτέρας στη γειτονική χώρα σύμφωνα με το οποίο η Τουρκία εξετάζει «μοντέλο Λιβύης στην Παλαιστίνη». Εξετάζει δηλαδή τη δυνατότητα συμφωνίας με την Παλαιστίνη για την ΑΟΖ. Αν και κάτι τέτοιο αποκλείεται λόγω του Ισραήλ, φαίνεται ότι για την ελληνική κυβέρνηση ισχύει ότι όποιος καεί στον χυλό (τουρκολιβυκή ΑΟΖ) φυσάει και το γιαούρτι.
Βέβαια στην Αθήνα φυσάνε ευνοϊκοί επικοινωνιακοί άνεμοι, με το ΑΠΕ να κάνει λόγο για «ενεργητική εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη», που «διαδραματίζει πλέον σημαντικό ρόλο σε μια περιοχή της άμεσης γειτονίας της»! Παραμένει βέβαια άγνωστο ποιος είναι αυτός ο ρόλος και με ποιους στόχους.
Το μήνυμά του στέλνει πάλι ο Ερντογάν
Επί του παρόντος άνεμοι αλλά όχι και τόσο ευνοϊκοί φυσούν για μια ακόμη φορά στο Αιγαίο και νότια της Κρήτης, όπου από την περασμένη Τρίτη η γειτονική χώρα μοιάζει να ρίχνει στη «μάχη» τα τουρκικά αλιευτικά, κάτι που είχε κάνει και τον περασμένο Ιούλιο ακόμη και στα Κύθηρα.
Τα τελευταία εντοπίστηκαν την περασμένη Τετάρτη στο στενό της Μυκόνου νοτιοανατολικά των Κυθήρων και βορειοδυτικά της Μήλου και στο στενό της Σερίφου με Σίφνο, ακόμη και εντός της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης και όχι μόνο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, να πλέουν με πολύ μικρή ταχύτητα, κάτι που μπορεί να σημαίνει ότι ασκούν δραστηριότητα και όχι αβλαβή διέλευση.
Την Πέμπτη αλιευτικά που ξεκίνησαν από τουρκικά λιμάνια απέναντι από τα κατεχόμενα στην Κύπρο και κινήθηκαν νότια της Ρόδου και νότια του Καστελόριζου έφτασαν μέχρι τη Γαύδο και πάλι εντός της αιγιαλίτιδας ζώνης. Μάλιστα λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών (ισχυροί νοτιάδες) ζήτησαν άδεια από τις ελληνικές αρχές να πλεύσουν εντός των χωρικών μας υδάτων μεταξύ Γαύδου και Γαυδοπούλας, η οποία και τους δόθηκε. Και αφού δεν κατάφεραν να βρουν απάγκιο, ζήτησαν την άδεια να μεταβούν στη Σούδα, όπως κι έγινε.
Η ως άνω εξέλιξη κουμπώνει και με τη νέα εμφάνιση Ερντογάν, ο οποίος αυτή την εβδομάδα, απευθυνόμενος σε νέους της Τουρκίας, έστειλε το μήνυμα ότι η χώρα του «είναι παντού» και «δεν περιορίζεται στα 780 χιλιάδες τ. χλμ. των συνόρων της», προαναγγέλλοντας μάλιστα τη δημιουργία αεροπορικής βάσης για οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη στα κατεχόμενα, τα οποία θα επισκεφτεί στις 20 Ιουλίου, ανήμερα της επετείου της εισβολής, με «μηνύματα και ειδήσεις», όπως είπε, για όλο τον κόσμο.
Ερωτήματα προκαλεί η αφωνία της Αθήνας
Και η αναφορά αυτή του Τούρκου προέδρου πέρασε ασχολίαστη από το ελληνικό ΥΠΕΞ, τη στιγμή μάλιστα που βρίσκεται σε εξέλιξη η πρωτοβουλία για το κυπριακό από τον ΟΗΕ και έπεται και η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ τον επόμενο μήνα για τα ευρωτουρκικά. Οσο απόλυτοι κι αν είναι οι εταίροι μας στο θέμα των σχέσεων με την Τουρκία, είναι επιβεβλημένο να στείλουν το μήνυμα ότι τα ελληνικά σύνορα είναι και ευρωπαϊκά σύνορα.
Η συνεχιζόμενη αφωνία της Αθήνας όπως και η πολιτική τής μη αντίδρασης προκαλούν ερωτήματα και για τις επιδιώξεις της. Αφενός διότι στέλνει μήνυμα ανοχής στην άλλη πλευρά, αφετέρου διότι στέλνει και μήνυμα υποχωρητικότητας στη διεθνή κοινότητα, η οποία έχει κάθε λόγο να κρατήσει την Τουρκία στις ράγες της Δύσης.
Ο πραγματικός όμως κίνδυνος για τη χώρα μας, λέει στο Documento Ελληνας διπλωμάτης, είναι ότι ένας πιεσμένος Ερντογάν τόσο στο εξωτερικό (διεθνής απομόνωση) όσο και στο εσωτερικό της χώρας του (σκάνδαλα, δημοσκοπήσεις) μπορεί να γίνει εξαιρετικά απρόβλεπτος, αναζητώντας στο τραπέζι της σύγκρουσης με την Ελλάδα το μοναδικό χαρτί που μπορεί να τον διασώσει πολιτικά.
