Ο «νονός του shock rock» Άλις Κούπερ επιστρέφει στην Ελλάδα για να μετατρέψει τη σκηνή σε έναν εφιάλτη που το κοινό θέλει να ζήσει ξανά και ξανά.
Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και πολλά συγκροτήματα και καλλιτέχνες έχουν ήδη αρχίσει να εμπλουτίζουν τη σκηνική παρουσία τους με κινήσεις και «χορογραφίες» που ξέφευγαν από τις… καθωσπρέπει συναυλιακές συμπεριφορές, θέλοντας να εκφράσουν μια εποχή που αμφισβητούσε βαθιά τις κοινωνικές νόρμες και επιζητούσε περισσότερες ελευθερίες. Όσοι όμως νόμιζαν ότι η φλεγόμενη κιθάρα του Τζίμι Χέντριξ, η επί σκηνής καταστροφή του εξοπλισμού από τους The Who, ο αυτοτραυματισμός του Ιγκι Ποπ ή ακόμα και οι μυστικιστικές τελετές των Coven ήταν ό,τι πιο προκλητικό είχαν δει, μάλλον δεν ήταν προετοιμασμένοι για αυτό που θα έφερνε ένας νεαρός από την Αριζόνα ονόματι Βίνσεντ Ντέιμον Φουρνιέ, που θα έγραφε ιστορία στο ροκ εντ ρολ με το όνομα Άλις Κούπερ, πρώτα με την μπάντα του και εν συνεχεία ως σόλο καλλιτέχνης.
Με έντονες επιρροές από το θέατρο τρόμου της Γαλλίας (γνωστό ως Γκραν Γκινιόλ), τις γκροτέσκες θεατρικές παραστάσεις του Βοντβίλ, αλλά και τις κλασικές ταινίες τρόμου της δεκαετίας του ’30 και του ’40, ο Κούπερ παρουσίασε ένα σόου που συνδύαζε τρόμο, χιούμορ και φυσικά ροκ ενέργεια με έναν πρωτοποριακό τρόπο που σόκαρε και αιχμαλώτιζε το κοινό, δίνοντας σάρκα και οστά σε ιστορίες βγαλμένες από τον κόσμο της φαντασίας με ξεκάθαρο όμως πολλές φορές αλληγορικό χαρακτήρα.
Εκκεντρικό μακιγιάζ, κοστούμια, σκηνικά με βασανιστήρια, γκιλοτίνες, κρεμάλες, φέρετρα, ζουρλομανδύες και φωτιές ήταν τα στοιχεία που έδωσαν τον τίτλο «νονός του shock rock» στον Άλις Κούπερ, ο οποίος άρχισε να πειραματίζεται με τα θεατρικά και σοκαριστικά στοιχεία από νωρίς στην καριέρα του. Το 1969, όταν άρχισε να παίζει σε μικρά κλαμπ στην Αμερική, εμφανιζόταν στη σκηνή με το χαρακτηριστικό μαύρο eyeliner που έκανε τα μάτια του να μοιάζουν σχισμένα ή δακρυσμένα και σε συνδυασμό με τα δερμάτινα ρούχα και άλλα gothic στοιχεία τού προσέδιδε μια ανατριχιαστική εικόνα. Ο ίδιος μάλιστα έχει πει ότι το μακιγιάζ τον βοηθά να κρύβεται πίσω από κάθε χαρακτήρα που ενσαρκώνει, κάτι που του επιτρέπει να εκφράζεται ελεύθερα και να δίνει στο κοινό κάτι διαφορετικό από αυτό που έχει συνηθίσει.
Στην πορεία άρχισε να προσθέτει αξεσουάρ και σκηνικά που μετατρέπουν κάθε σόου σε παράσταση τρόμου ξεφεύγοντας από το πλαίσιο μιας ροκ συναυλίας. Στις αρχές της δεκαετίας του ’70 στην περιοδεία για το άλμπουμ «Love it to death» έκανε την εμφάνισή της στη σκηνή και η πρώτη γκιλοτίνα, με τον ίδιο να «αποκεφαλίζεται», αφού πρώτα έχει υποβληθεί και σε άλλα βασανιστήρια. Για τις ανάγκες του σόου του ο Άλις Κούπερ συνεργάστηκε με θεατρικούς σκηνοθέτες και χορογράφους όπως ο Ντέιβιντ Γουίντερς, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για το στήσιμο και την κινηματογράφηση του φαντασμαγορικού και κλασικού «Welcome to my nightmare» (1975), αλλά και με τον Καναδό μάγο Τζέιμς Ράντι που σχεδίασε τα εφέ για την περιοδεία του «Billion dollar babies» (1973), όπου εμφανίστηκε και ο ίδιος ως εκτελεστής.
Το ελληνικό κοινό βίωσε για πρώτη φορά τον συναυλιακό τρόμο του Άλις Κούπερ στις 19 Ιουλίου 1990 και 35 χρόνια μετά ετοιμάζεται να τον υποδεχτεί αισίως για πέμπτη φορά, καθώς ο «νονός του shock rock» θα εμφανιστεί στις11 Ιουλίου, στη δεύτερη από τις τρεις μέταλ μέρες του Rockwave Festival που θα γίνουν στο TerraVibe στη Μαλακάσα. Κατά… διαβολική σύμπτωση, στις άλλες δύο μέρες πρωταγωνιστές θα είναι δύο καλλιτέχνες βαθιά επηρεασμένοι από τον Άλις Κούπερ: ο King Diamond στις 10 Ιουλίου και οι WASP στις 14 Ιουλίου.
Μαζί με τον «νονό του shock rock» θα εμφανιστούν η τραγουδίστρια των Nightwish, Φλορ Γιάνσεν και οι πειραματικοί Zeal&Ardor, ενώ τη βραδιά θα ανοίξουν δύο ελληνικά σχήματα, οι Sebia και ο Foivos.
INF0
Παρασκευή 11/7 στο TerraVibe, Μαλακάσα
Διαβάστε ακόμα: Η Φλορ Γιάνσεν στο Documento: «Δεν μπορούμε να γυρνάμε την πλάτη στην πρόληψη»
