Η αρχή, τα δύσκολα χρόνια, η φιλία με τον Έλβις και το μυστικό της καλλιτεχνικής μακροζωίας του Ουαλού θρύλου Τομ Τζόουνς που έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα.
Ο 85άχρονος Ουαλός τραγουδιστής Τομ Τζόουνς είναι ένας ζωντανός μύθος. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ακούσει τη χαρακτηριστική σόουλ φωνή του από το 1965 μέχρι τις μέρες μας, δηλαδή μιλάμε για μια διεθνή καριέρα εξήντα χρόνων εφάμιλλη μ’ αυτή των Rolling Stones. Πιθανώς τίποτα να μη γινόταν στην καριέρα του αν ένας πειρατικός βρετανικός σταθμός, το Radio Caroline, δεν έπαιζε συνέχεια το «It’s not unusual», το δεύτερο σινγκλ με τη φωνή ενός νέου άγνωστου τραγουδιστή. Η Σάντι Σόου, η περίφημη ποπ τραγουδίστρια των 60s, στην οποία είχε δοθεί αρχικά το τραγούδι, εντυπωσιάστηκε τόσο από την ερμηνεία του Τομ Τζόουνς ώστε αποφάσισε να αποχωρήσει από το project και να του το αφήσει. Το κομμάτι χτύπησε κατευθείαν τα βρετανικά charts, έγινε το πρώτο χιτ του Τζόουνς στην Αμερική και στηρίχτηκε πολύ από τα πειρατικά ραδιόφωνα, αφού είχε απορριφθεί από το BBC εξαιτίας του υπερβολικά… σέξι ίματζ του 25άχρονου τότε καλλιτέχνη.
Γεννημένος στο Τρεφόρεστ, ένα χωριό της Ουαλίας, ο Τζόουνς ξεκίνησε να τραγουδά από μικρή ηλικία σε οικογενειακές συνεστιάσεις και στη χορωδία του σχολείου του. Από τα 12 μέχρι τα 14 του καθηλώθηκε στο κρεβάτι με φυματίωση («η χειρότερη περίοδος της ζωής μου», όπως έχει πει ο ίδιος), κατά την οποία όμως εντρύφησε στη μουσική και τη ζωγραφική. Και στη δική του περίπτωση έγινε ό,τι και με τους περισσότερους ποπ σταρ της εποχής του: περάσματα από διάφορα γκρουπάκια της γενέτειράς του και αποτυχημένες προσπάθειες για καριέρα ώσπου ο μάνατζερ Ρότζερ Μιλς τον ανακάλυψε και τον έφερε στο Λονδίνο.
Η αρχή μιας μυθικής πορείας
Καταλυτικό πρόσωπο στην πορεία του Τζόουνς, ο Μιλς ήταν αυτός που επίσης τον έβαλε στην κινηματογραφική βιομηχανία. Έτσι, ηχογράφησε τραγούδια για διάφορες ταινίες που έγιναν επιτυχίες. Την ίδια περίοδο σε ένα πέρασμα του από τα στούντιο της Paramount στο Χόλιγουντ, ο Τζόουνς συνάντησε τον Έλβις Πρίσλεϊ και οι δύο ομότεχνοι συνδέθηκαν με στενή φιλία μέχρι το 1977 και τον θάνατο του «βασιλιά του ροκ εν ρολ». Παράλληλα με τις επιτυχίες, που η μια διαδεχόταν την άλλη, σαν το «I’ll never fall in love again» και το «Delilah», από το 1967 και μετά θα λέγαμε ότι ακολούθησε η «αμερικανική καριέρα» του Τομ Τζόουνς. Ο τραγουδιστής άρχισε να εμφανίζεται σε ξενοδοχεία με καζίνα στο Λας Βέγκας – μια συνήθεια που διατήρησε μέχρι και το 2011 για τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα.
Με την περίφημη εκπομπή «This is Tom Jones» από το 1969 έως και το 1971 έγινε διεθνώς γνωστός και δημοφιλής τηλεοπτικός παρουσιαστής. Από την εκπομπή αυτή καλεσμένοι του πέρασαν όλοι οι ποπ και ροκ σταρ των sixties, όπως η Νάνσι Σινάτρα, τα συγκροτήματα Who και Herman’ s Hermits, η Ελα Φιτζέραλντ, η Σερ, η Τζάνις Τζόπλιν και πολλοί άλλοι.
Η πτώση και η αναγέννηση
Στη δεκαετία του 1970 τον απασχόλησε περισσότερο η τέχνη της υποκριτικής, αφού ναι μεν συνέχισε να ηχογραφεί επιτυχίες μέχρι το 1976, η αλήθεια είναι όμως πως η τραγουδιστική καριέρα του άρχισε να σημειώνει κάμψη. Ετσι, μέσα στην επόμενη δεκαετία αφουγκράστηκε τα νέα μουσικά ρεύματα και με την επανεκτέλεσή του στο περίφημο «Kiss» του Prince (1987) κατέκτησε τη γενιά του MTV. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 απέκτησε το δικό του αστέρι στη Λεωφόρο του Χόλιγουντ και η έναρξη των 90s τον βρήκε να συνεργάζεται με τον κορυφαίο Ιρλανδό τραγουδοποιό Βαν Μόρισον.
Στη δεκαετία του 1990 φάνηκε ότι ο Τομ Τζόουνς δεν είχε τίποτα να αποδείξει σε κανέναν. Με μια καριέρα ήδη τριάντα χρόνων, συνέχισε να βγάζει δίσκους ή να συνεργάζεται με σκηνοθέτες όπως ο Τιμ Μπάρτον, ενώ με το άλμπουμ «Reload» το 1999 τον «αγκάλιασε» η σύγχρονη βρετανική alternative σκηνή. Συγκροτήματα όπως οι Cardigans, οι Portishead και οι Stereophonics μοιράζονταν διασκευές τραγουδιών του με τη δική του συμμετοχή. Από την εποχή εκείνη ξεχώρισε το άλμπουμ-φόρος τιμής στον Τομ Τζόουνς θα λέγαμε, απ’ το οποίο ωστόσο μεγαλύτερη επιτυχία έγινε το «Sex bomb», ένα ολοκαίνουργιο τραγούδι. Αυτό κι αν παίχτηκε κατά κόρον από το MTV!
Με την είσοδο στο μιλένιουμ ο Τζόουνς τραγούδησε στην Ουάσινγκτον ύστερα από πρόσκληση του προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, καθώς με το άλμπουμ «Mr. Jones» (2002) δεν δίστασε ν’ ασχοληθεί ακόμη και με το χιπ χοπ, συνεργαζόμενος με τον Αϊτινό ράπερ Γουάικλεφ Ζαν. Μέχρι σήμερα παραμένει «μάχιμος» δισκογραφικά και συναυλιακά και, όταν ερωτάται συχνά σε συνεντεύξεις για την καλή φυσική του κατάσταση, δίνει πάντα την ίδια πληροφορία εν είδει απάντησης: Θεραπείες αντιστροφής του σώματος (inversion therapy) με τα κατάλληλα όργανα γυμναστικής.
Στο πλαίσιο αυτής της άριστης φυσικής κατάστασης και της πολυπραγμοσύνης του, ο Τομ Τζόουνς έρχεται στην Ελλάδα για μία μοναδική συναυλία το Σάββατο 21 Ιουνίου στο θέατρο του Λυκαβηττού. Δεν είναι ακόμη μία συναυλία ενός βετεράνου ή παλαίμαχου καλλιτέχνη. Στην ουσία πρόκειται για μια αναμέτρηση με τις μνήμες του καθενός ξεχωριστά απ’ όλους όσοι θα τον τιμήσουν, αλλά και για τη γνωριμία του με ένα κοινό νεολαίων που θα θελήσουν να δουν επί σκηνής έναν ζωντανό θρύλο των γονιών και των παππούδων τους. Όποιος τον έχει δει πώς τραγουδά το «Sex bomb» στα 85 του καταλαβαίνει ότι η σόουλ δεν θέλει μόνο φωνή. Θέλει και «ψυχή», σύμφωνα με την ελληνική μετάφραση της λέξης.
