Η μη συμμετοχή της Ελλάδας στη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη αποτελεί μια ουσιαστική και επώδυνη ήττα της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με ανακοίνωση του χαρακτηρίζει διπλωματική αποτυχία τη μη συμμετοχή της χώρας μας και αναφέρει ότι δεν υπάρχει Έλληνας που επιχαίρει για την απουσία της χώρας από τη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη, απαντώντας στον κυβερνητικό εκπρόσωπο Στέλιο Πέτσα και τις ανυπόστατες κατηγορίες που εκσφενδονίζει η Ν.Δ. κατά της αξιωματικής αντιπολίτευσης προκειμένου να καλύψει.
Όταν μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός έχει ανοίξει τον δρόμο με την πρόσκληση του να συμμετάσχει στη Διάσκεψη για τη Λιβύη στο Παλέρμο το 2018 όπου αναδείχτηκε ο αυξημένος ρόλος της χώρας μας ως πυλώνας σταθερότητας και ειρήνης στην περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.
Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ
«Πρώτον, δεν υπάρχει Έλληνας που επιχαίρει για την απουσία της χώρας από τη Διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη.
Δεύτερον, δεν υπάρχει Έλληνας που επιχαίρει για τις αντιφατικές δηλώσεις και την απίστευτη κακοφωνία που σημειώνεται μεταξύ των υπουργών και στελεχών της κυβέρνησης τους τελευταίους μήνες για το:
– αν πρέπει να συνεχιστεί ο διάλογος για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης με την Τουρκία,
– αν έγιναν κινήσεις για επέκταση των ευρωπαϊκών κυρώσεων για παράνομες δραστηριότητες έξω από την Κρήτη
– αν η δήλωση στήριξης του πρωθυπουργού στην εκτέλεση του Ιρανού στρατηγού ήταν σωστή
– αν υπάρχει όντως διακριτή πρωτοβουλία των ΗΠΑ για αποφυγή θερμού επεισοδίου με την Τουρκία έξω από την Κρήτη μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Ουάσιγκτον
– αν παλεύουμε να συμμετάσχουμε στην επικείμενη Σύνοδο στο Βερολίνο, όπως δηλώνει ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, ή δεν θα συμμετάσχουμε, όπως δηλώνει ο υπουργός Εξωτερικών.
Τρίτον, η θεωρία ότι φταίει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τη μη συμπερίληψη της χώρας στη σημερινή Διαδικασία είναι τουλάχιστον αστεία. Η πρόταση του ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ, Ghassan Salame, για την ειρήνη στη Λιβύη μετά την αναζωπύρωση των συγκρούσεων τον Απρίλιο 2019, παρουσιάστηκε στις 29 Ιουλίου 2019. Μετά πραγματοποίησε επισκέψεις σε πρωτεύουσες και έκανε επίσημα την πρότασή του στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για έναρξη μιας νέας Διαδικασίας, στο Βερολίνο στις 4 Σεπτεμβρίου. Η πρώτη συνάντηση έγινε στα μέσα Σεπτέμβρη στο Βερολίνο.
Τέταρτον, ελπίζουμε η κυβέρνηση να μην υπονοεί ότι επειδή η Ελλάδα δεν συμμετείχε στη Διάσκεψη του Βερολίνου του 2015, που ολοκλήρωσε τους στόχους της με τη συμφωνία ειρήνης του Skhirat το Δεκέμβριο 2015, αποδυναμώθηκε η θέση της στη διεκδίκηση συμμετοχής την Κυριακή. Η σημερινή Διάσκεψη, τέσσερα χρόνια μετά, αποτελεί μέρος μιας ριζικά διαφορετικής διαδικασίας στην οποία συμμετέχουν 5 χώρες που δεν παραβρέθηκαν το 2015, συμπεριλαμβανόμενης της Τουρκίας, της Αλγερίας και του Κονγκό. Μετά λύπης σημειώνουμε δε ότι η Αλγερία συμμετέχει για πρώτη φορά μετά από παρέμβαση που πραγματοποίησε ο Τούρκος Πρόεδρος στην Τυνησία στις 25/12/2019, στην οποία τόνισε ότι “Η Ελλάδα δεν έχει καμία σχέση με τη Λιβύη” και “είναι αδιανόητο να μη συμμετέχει στη Διαδικασία…η Αλγερία”.
Πέμπτον, η Διάσκεψη του Παλέρμο του Νοεμβρίου 2018, στην οποία συμμετείχε ο τότε πρωθυπουργός, προφανώς και δεν ήταν η μόνη Διάσκεψη για την ειρήνη στη Λιβύη των τελευταίων χρόνων ή μέρος της Διαδικασίας του Βερολίνου του 2019. Αλλά ήταν η τελευταία διεθνής πρωτοβουλία πριν τη Διαδικασία του Βερολίνου του 2019. Συνεπώς, αφού εξασφαλίσαμε τη συμμετοχή της χώρας εκεί, η μη πρόσκλησή μας σήμερα στη Διαδικασία του Βερολίνου, σε μια συγκυρία όπου είχαμε ακόμα περισσότερους λόγους να είμαστε, δεδομένου ότι διακυβεύονται μείζονα εθνικά μας συμφέροντα, αποτελεί προφανές πισωγύρισμα για την εξωτερική μας πολιτική.
Είναι ακατανόητο δε πώς ο Πρωθυπουργός ισχυρίζεται ότι είχε επιτυχημένα ταξίδια στις ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία, Αίγυπτο, Κίνα αλλά αδυνατεί να κινητοποιήσει τη στήριξη αυτών των χωρών για επίτευξη του ανωτέρω στόχου.».
