Το φαινόμενο οι πρώτοι και έμπιστοι να γίνονται τελευταίοι στην πολιτική, δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο. Ειδικά όταν η αλλαγή στη σειρά και τις προτιμήσεις, έχει ως ζητούμενο να προστατευτεί ο αρχηγός. Συνεπώς η αναχώρηση του Μάκη Βορίδη από το Μαξίμου και την εύνοια του Μητσοτάκη, είναι απολύτως κατανοητή. Ο Βορίδης δεν είναι αμελητέα ποσότητα. Όσο βρισκόταν δίπλα στον Μητσοτάκη, ήταν αυτός που είχε το βάρος της διαχείρισης σκληρών καταστάσεων. Αυτό τον τοποθετεί σε έναν κύκλο, από αυτούς όπου η εύνοια, μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε επικινδυνότητα.
Η απομάκρυνση του Μάκη Βορίδη από την τρέχουσα πολιτική, μπορεί να είναι ένα απλό «κάτσε λίγο πίσω μέχρι να τελειώσει ο θόρυβος» αλλά μπορεί να είναι και ένα αδιέξοδο όχι απαραίτητα για τον Βορίδη. Η συνύπαρξή του με τον Μητσοτάκη, είχε και ως συνδετικό στοιχείο, ότι ο Μάκης Βορίδης ανήκει σε έναν χώρο τον οποίο παραδίδει προς ενοικίαση στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τι θα γίνει λοιπόν, αν αποφασίσει η σχέση του με τον Μητσοτάκη να φτάσει την ρήξη και τη δημιουργία κόμματος; Υπάρχει όμως πολύς δρόμος μέχρι να γίνει κάτι τέτοιο. Μπορεί ωστόσο να επικρέμεται πάνω από τον Μητσοτάκη και αυτό είναι ένα στοιχείο αδήλωτου αλλά υπαρκτού πολιτικού εκβιασμού.
Ο Μητσοτάκης δεν είχε σκοπό να απομακρύνει τον Βορίδη. Πολλοί άλλωστε τον διαβεβαίωναν ότι αργά ή γρήγορα θα υπάρξουν στις δικογραφίες και ονόματα από άλλους πολιτικούς χώρους, οπότε θα μπορεί να παίξει με συμψηφισμούς. Φαίνεται ότι ο πρωθυπουργός είχε αποφασίσει να ρίξει στα σκυλιά τον άλλοτε έμπιστο της οικογένειας, Λευτέρη Αυγενάκη, ο οποίος έτσι κι αλλιώς έχει βεβαρημένο παρελθόν. Από την Κρήτη άρχισαν να φτάνουν τα μαντάτα, ότι ο άλλοτε μπιστικός του Μητσοτάκη, μπορούσε να πληροφορήσει την κοινή γνώμη πως όσα έγιναν, έγιναν σε γνώση του Μητσοτάκη.
Ενώ ο πρωθυπουργός επιχειρούσε να λύσει αυτή την άσκηση εκβιαστικής ισορροπίας, η δικογραφία που έφτασε στη Βουλή και άρχισε να δημοσιοποιείται, ανέτρεψε την εικονική πραγματικότητα της αναμενόμενης καλής διαχείρισης.
Στις συνομιλίες που έχουν καταγραφεί, δεν υπάρχει μόνο επίκληση ονομάτων υπουργών. Μιλούν τα στελέχη που τοποθέτησαν, οι σύμβουλοί τους και οι έμπιστοί τους. Το χειρότερο είναι ότι λένε πράγματα που τελικώς έχουν συμβεί και επιβεβαιώνονται.
Εμφανίζεται για παράδειγμα ο Βορίδης να έχει εξασφαλίσει μέσω συνομιλίας με τον Φλωρίδη σε ανύποπτο χρόνο, την εξόντωση της εντεταλμένης στην Ευρωπαία Εισαγγελέα Πόπης Παπανδρέου. Οποία σύμπτωση, στον δημόσιο λόγο του Υπουργού Δικαιοσύνης, λίγο αργότερα, εντοπίζουμε πραγματικά επιθέσεις στο θεσμό και το πρόσωπο της Εισαγγελέως.
Το σκάνδαλο έχει και μεγάλη έκταση αλλά και πολυπληθυσμιακή σχέση με ανώτατα στελέχη της κυβέρνησης. Ο Μητσοτάκης δεν καλείται να καλύψει ένα Καραμανλή ή έναν Τριαντόπουλο, αλλά το σύνολο των προσώπων που αποτελούσαν τη βάση των πελατειακών διεφθαρμένων σχέσεων της κυβέρνησης και των υπουργών.
Ήδη ο Μάκης Βορίδης, έχει αφήσει να εννοηθεί ότι θα τραβήξει τον δικό του νομικό δρόμο και θα δεχθεί το μοντέλο Τριαντόπουλου και Καραμανλή.
Στην προσπάθεια να ανταπεξέλθει επικοινωνιακά ο Μητσοτάκης στο πρώτο ακόμη στάδιο του σκανδάλου, πέταξε το βαρίδι του Βορίδη, τεσσάρων υφυπουργών και ενός Γενικού Γραμματέα. Άφησε ωστόσο στη θέση του τον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Χρήστο Κέλλα. Στην αυτονόητη ερώτηση των δημοσιογράφων γιατί παρέμεινε ο Κέλλας, η κυβέρνηση απάντησε «γιατί αυτός δεν έχει προβληματικές συνομιλίες». Δηλαδή ενώ ο Μητσοτάκης μπορούσε να πει ότι ζητάει την απομάκρυνση των υπουργών μέχρι να ξεκαθαρίσει η υπόθεση, εν είδει ανασχηματισμού προκαταβολικής ευαισθησίας, έκανε την παραδοχή ότι όσοι έφυγαν έχουν ένα είδος εμπλοκής. Τους έριξε δηλαδή (και τους το δήλωσε κιόλας) στην αρένα.
Το ερώτημα είναι τι θα γίνει, όταν στις επόμενες πολλές δικογραφίες για τον ΟΠΕΚΕΠΕ που θα φτάσουν στη Βουλή, θα υπάρξουν (και θα υπάρξουν) ονόματα και άλλων πολιτικών και υπουργών που εμφανίζονται σε «προβληματικές συνομιλίες»; Θα τους πετάξει και αυτούς ο Μητσοτάκης με βάση το δεδικασμένο που έχει δημιουργήσει;
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, έχει άλλη ποιοτική και ποσοτική διάσταση από τα ως τώρα σκάνδαλα που διαχειρίστηκε η κυβέρνηση. Το χειρότερο είναι ότι λειτουργεί πλέον αθροιστικά και επιβαρυντικά για τον Μητσοτάκη. Κοινώς δεν μπορεί να συνεχίζει το ίδιο βιολί των νομικισμών και των κατηγοριών προς τρίτους για να σώσει τον εαυτό του. Το σχετικό μάθημα μπορεί να μην το δώσουν οι ψηφοφόροι, αλλά μπορεί και ένας Μάκης Βορίδης να είναι αρκετός. Αρκεί να αποφασίσει να ξεθάψει το τσεκούρι.
Διαβάστε επίσης:
Σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ: Όταν ο Βορίδης κατηγορούσε το Documento για «συκοφαντίες»
Σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ: Υπουργικό συμβούλιο τη Δευτέρα στη σκιά των παραιτήσεων Βορίδη και υφυπουργών
Μαξίμου: Πώς οδηγηθήκαμε στην παραίτηση Βορίδη – Οι επόμενες κινήσεις του Μητσοτάκη
