Μια ετυµολογική λεπτοµέρεια στο επίθετο που συνήθως συνοδεύει τους προκαθήµενους της Καθολικής Εκκλησίας εξηγεί διαχρονικά τον ρόλο τους και ενδεχοµένως και την προσωπικότητα του πάπα Φραγκίσκου. Ποντίφικας λοιπόν, που σηµαίνει γεφυροποιός, ήταν το ανώτατο θρησκευτικό αξίωµα στην αρχαία Ρώµη επειδή ο Τίβερης θεωρούνταν ιερός, εποµένως και κάθε δηµιουργός κτισµάτων του. Ο ποντίφικας είχε πλείστες αρµοδιότητες, που του επέτρεπαν και πολιτικές παρεµβάσεις. Γι’ αυτό η Αγία Εδρα ασκούσε ανέκαθεν και κοσµική εξουσία, γι’ αυτό και στην ταφή του εκδηµήσαντος θα παραστούν πολιτικοί ηγέτες απ’ όλο τον κόσµο.
Μετά την εξάπλωση του χριστιανισµού ο πάπας έστηνε γέφυρες µεταξύ ουρανού και γης, µεταξύ Θεού και ανθρώπων. Αυτό επιχείρησε να κάνει και ο Φραγκίσκος. Να ταξιδεύει στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη, να µεσολαβεί, έστω φραστικά, στις διενέξεις κρατών, να πλένει πόδια προσφύγων, να χαϊδεύει τα παιδιά της Γάζας, να επισκέπτεται τους ταπεινούς και καταφρονεµένους των παραγκουπόλεων, να στέκεται στο πλευρό των λαϊκών κινηµάτων της Λατινικής Αµερικής και να γκρεµίζει τα τείχη που χώριζαν το Βατικανό τόσο από τους ορθόδοξους ιεράρχες όσο και από τους πιστούς του ισλάµ.
Βέβαια, ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο ήταν άλλος. Λέγεται ότι είχε στηρίξει τη δικτατορία του Βιντέλα, είχε ύποπτη εµπλοκή στην απαγωγή δύο ιησουιτών µοναχών, κράτησε αποστάσεις από τη Θεολογία της Απελευθέρωσης, κίνηµα που συνδυάζοντας µαρξισµό και χριστιανισµό πρότεινε ριζοσπαστικές λύσεις για τα κοινωνικά προβλήµατα. Η ακτινοβολία του ως πάπα κατάφερε εν πολλοίς να εξαλείψει τις σκιές του παρελθόντος και να διασώσει το ναυαγισµένο γόητρο των προκατόχων του από τα οικονοµικά σκάνδαλα και τη διαφθορά.
Στην Ελλάδα των άκρων συνέβη το εξής παράδοξο: τον αποθέωσαν οι αριστεροί και οι ακτιβιστές ανακηρύσσοντάς τον σε προστάτη των φτωχών και τον αποδόµησαν οι θρησκόληπτοι που θυµήθηκαν πρωτεία και σχίσµα και οι ακροδεξιοί που τον χαρακτήρισαν διεθνή πλασιέ της woke ατζέντας. Η Ιστορία θα κρίνει αν η δηµόσια εικόνα του ήταν πραγµατική και η απλότητά του σύµφυτη ή απόρροια της υπακοής του στο ιησουιτικό δόγµα.
Υστερα απ’ αυτόν ποιος θα αναδυθεί από τα νέφη του λευκού καπνού; Οι καθολικοί θρηνούν τον θάνατό του, αλλά οι εταιρείες στοιχηµάτων τζογάρουν στον διάδοχό του και οι σινεφίλ ξαναβλέπουν το «Κονκλάβιο» για να µπουν στο κλίµα της ίντριγκας. Η ανάδειξη νέου προκαθήµενου δεν γινόταν ποτέ µε την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύµατος. Υπήρξε πάντοτε πεδίο ανταγωνισµού µεταξύ των ιταλικών κρατιδίων και καθρέφτης των σχέσεων εξουσίας στην Ευρώπη. Εχουν καταγραφεί µάλιστα σπαρταριστά γεγονότα όπως η Σύνοδος των Καρδιναλίων στο Βιτέρµπο, που κράτησε σχεδόν τρία χρόνια και οι κάτοικοι τους στέρησαν το φαγητό για να τους αναγκάσουν να αποφασίσουν. Από τότε καθιερώθηκε να συνεδριάζουν κεκλεισµένων των θυρών. Για τους Βοργίες η εκλογή ήταν οικογενειακή υπόθεση, για τους αριστοκρατικούς οίκους βεντέτα µε διαιτητή τον Aγιο Πέτρο, οι Μέδικοι εκπροσωπούσαν το µακρύ χέρι των τραπεζών, οι µασόνοι µπαινόβγαιναν µε άνεση στις στοές, ενώ τοπικοί ηγεµόνες της Ευρώπης µε τις επεµβάσεις τους πετούσαν έξω τα φαβορί.
Αλλά, όπως και στο σκάκι, σηµασία έχει να θυσιάσεις τα σωστά πιόνια την κατάλληλη στιγµή για να σώσεις τη βασίλισσα. Στην προκειµένη περίπτωση τον παπισµό.
Διαβάστε επίσης
Τραμπ: Ο Πούτιν ήθελε να καταλάβει την Ουκρανία, αλλά εξαιτίας μου δεν θα το κάνει
Οι συνεργασίες στην Κεντροαριστερά μπορούν να περιμένουν – O ΣΥΡΙΖΑ προετοιμάζεται για το συνέδριo
Ανατροπή νταλίκας στη Λεωφόρο Αθηνών – Κλειστό το ρεύμα προς Αθήνα (Video)
