Είναι γνωστό εδώ και μερικούς μήνες, ότι οι αλλαγές που αποφάσισε η UEFA στον τρόπο διεξαγωγής του Champions League από τη σεζόν 2018-19 και ειδικά να μπορεί μια ομάδα να φθάσει στους ομίλους, είναι κάτι περισσότερο από δύσκολες για δεκάδες ομάδες μικρομεσαίων χωρών που θα μετάσχουν στη διοργάνωση.
Και φυσικά σε αυτές περιλαμβάνονται και οι ελληνικές, οι οποίες όπως όλα δείχνουν θα πρέπει να περνούν από ένα αρκετά… «τρίγωνα Βερμούδων» προκειμένου να φθάνουν στη γη της ποδοσφαιρικής επαγγελίας (“χρυσοφόροι” όμιλοι)
Η UEFA λοιπόν στην προσπάθεια της να τονώσει κι άλλο το ενδιαφέρον του κόσμου αλλά και να κρατήσει υπό την σκέπη της τις μεγάλες ποδοσφαιρικές δυνάμεις (που θέλουν να την… κάνουν και να φτιάξουν δικό τους «κλειστό» πρωτάθλημα), αποφάσισε να δώσει περισσότερα απευθείας εισιτήρια στις 4 πρώτες χώρες του σχετικού ranking (δηλαδή από 4 εισιτήρια σ Ισπανία, Γερμανία, Αγγλία, Ιταλία). Αυτό σημαίνει ότι 16 ομάδες από τις 32 ομάδες που μετέχουν στους ομίλους, θα είναι από τις συγκεκριμένες χώρες. Συνεπώς θα απομένουν άλλες τόσες (16) για όλες τις υπόλοιπες. Και το πράμα γίνεται ακόμη πιο δύσκολο για τους Ελληνες εκπροσώπους, καθώς δύο απευθείας “εισιτήρια” θα έχουν οι χώρες που βρίσκονται στις θέσεις 5 και 6 του ranking (φέτος για παράδειγμα τις θέσεις αυτές καταλαμβάνουν Γαλλία και Πορτογαλία, αντίστοιχα). Ετσι φθάνουμε στις 20 ομάδες και απομένουν 12 θέσεις για 12 ομάδες. Αν αφαιρέσουμε και από ένα απευθείας εισιτήριο για τις πρωταθλήτριες των χωρών που βρίσκονται από την 7η μέχρι και τη 10η θέση (και αυτή τη στιγμή είναι κατά σειρά οι Ρωσία, Ουκρανία, Βέλγιο, Τουρκία), μένουν 8 θέσεις. Αν αφαιρέσουμε ακόμα δύο για τις κατόχους του Champions League και του Europa League της προηγούμενης σεζόν, τότε μένουν 6 θέσεις για τις υπόλοιπες χώρες του ευρωπαϊκού ποδοσφαιρικού χάρτη! Εν ολίγοις, όποια ελληνική ομάδα κατακτήσει το επόμενο πρωτάθλημα της σεζόν 2017-18, θα πρέπει να παλέψει με άλλες 44 ομάδες για 4 θεσεις! Οι δύο που «περισσεύουν» αφορούν το αν ο κάτοχος του Champions ή του Europa League ή και οι δύο, έχουν εξασφαλισμένο “εισιτήριο” από το πρωτάθλημα της χώρας τους, οπότε θα έχουμε ανακατανομή….
Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, τα πράγματα γίνονται όλο και πιο άσχημα για τις ελληνικές ομάδες που ονειρεύονται τυχόν κέρδη και ευρωπαϊκές πορείες. Τουλάχιστον στα λόγια, γιατί στην πράξη, καμιά μέχρι σήμερα δεν ενδιαφέρθηκε επί της ουσίας να επενδύσει, να «χτίσει» ομάδα σε γερές βάσεις, με όραμα και χρυσό μέλλον, Ο μεν πρωταθλητής βασιζόταν μέχρι τώρα στα δεδομένα χρήματα από την συμμετοχή στους ομίλους (σχεδόν 25-27 εκατ. ευρώ), οι δε υπόλοιποι «σφάζονταν» για την 2η θέση αλλά όταν την εξασφάλιζαν ελάχιστα πράγμα έκαναν για να ενισχύσουν την ομάδα προκειμένου να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις μάχες για το πολυπόθητο εισιτήριο. Στην ουσία τι έκαναν; Περίμεναν να μάθουν ποιον αντίπαλο θα έχουν και μετά αποφάσιζαν αναλόγως π΄σα θα ξοδέψουν σε μεταγραφές. Φθηνή λογιστική και λογική και σχεδόν πάντα το «πλήρωναν».
Πλέον, αν όντως θέλει κάποια ομάδα να παλέψει για τεράστια οικονομικά και όχι μόνο, κέρδη, θα πρέπει να ρίξει χρήμα, να επενδύσει μέσα κι έξω από την ομάδα. Να βάλει στόχο, να φτιάξει πλάνο, να οργανωθεί σε ευρωπαϊκά (και όχι ελληνικά…) πρότυπα. Να δει το θέμα σοβαρά και όχι να «πιπιλάει» την λιωμένη καραμέλα «στόχος μας είναι μια καλή ευρωπαϊκή πορεία» αλλά στην πράξη να προτιμάει απλώς να είναι μόνο πρώτη στο χωριό. Θα χρειαστεί και αποδείξεις…
