Ο πολιτιστικός οργανισμός Polygreen Culture & Art Initiative (PCAI), στο πλαίσιο του προγράμματος 2023 του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» του Υπουργείου Πολιτισμού, παρουσιάζει την Κυριακή 23 και τη Δευτέρα 24 Ιουλίου το πολιτιστικό πρόγραμμα με τον τίτλο Oh, tranquility! Penetrating the very rock, A cicada’s voice. Οι εικαστικές παρεμβάσεις, η έκθεση και οι performances που θα λάβουν χώρα στους Δελφούς είναι εμπνευσμένες από τις περιβαλλοντικές ανησυχίες του Δημήτρη Πικιώνη, όπως εκφράστηκαν μέσα από το αρχιτεκτονικό και καλλιτεχνικό έργο του, καθώς και από κείμενά του, όπως το Γαίας Ατίμωσις (1954) και το Συναισθηματική Τοπογραφία (1935). Χώρος φιλοξενίας το πρώην παβιγιόν Πικιώνη, νυν “π” στους Δελφούς, το πρόσφατα αναστηλωμένο από τον οργανισμό μνημείο νεότερης αρχιτεκτονικής, που έχει σχεδιαστεί από τον κορυφαίο Έλληνα αρχιτέκτονα και τον γιο του, Πέτρο Πικιώνη, στα τέλη του 1950.
Εικαστικοί, αρχιτέκτονες, ποιητές, mezzo sopranos, designers και performers προσκλήθηκαν να δημιουργήσουν νέα επιτελεστικά και εικαστικά έργα, ορμώμενοι από την ιστορία του αρχιτεκτονικού μνημείου, τοποσήμου της περιοχής, αλλά και το φυσικό τοπίο των Δελφών, με σκοπό την ανάδειξη κρίσιμων περιβαλλοντικών ζητημάτων, θέτοντας φιλοσοφικές και κοινωνικές παραμέτρους γύρω από θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, τέχνης και αρχιτεκτονικής. Οι επιτελεστικές αναθέσεις του PCAI στο πλαίσιο του προγράμματος στοιχειοθετούν νέες ερμηνείες του πολυσχιδούς έργου του σημαντικού δημιουργού, λαμβάνοντας χώρα στο περιβάλλον που σχεδίασε ο ίδιος ο Πικιώνης αρκετές δεκαετίες πριν.
Στο πρόγραμμα συμμετέχουν οι: Άγγελος Πλέσσας, HOPE, Άννα Παγκάλου, Digitaria, Φοίβη Γιαννίση, Ζήσης Κοτιώνης, Ναταλία Παπαδοπούλου, Serapis Maritime, Kostadis, VASKOS (Βασίλης Νούλας & Κώστας Τζημούλης), ενώ η επιμέλεια και η σύλληψη του προγράμματος ανήκει στην Κίκα Κυριακάκου, καλλιτεχνική διευθύντρια του PCAI.
O τίτλος Oh, tranquility! Penetrating the very rock, A cicada’s voice προκύπτει από το χαϊκού του 1689 του Matsuo Bashō, του σημαντικότερου ποιητή χαϊκού στην ιστορία της Ιαπωνίας. Ο Bashō συνθέτει μια καλοκαιρινή εικόνα της φύσης, πλημμυρισμένη από ήχους και σιωπές, έντομα, έμβια όντα και βράχους που διαρρηγνύονται. Το ποίημά του αποτελεί ένα τραγούδι για τη γη και την πέτρα, έναν φόρο τιμής στην αρμονία και την ισορροπία, έναν ύμνο στο επαναλαμβανόμενο τραγούδι του τζιτζικιού, που υπερψηφά τη φθορά και τον θάνατο. Ένα χαϊκού με περιβαλλοντικές προεκτάσεις που περικλείει τους σχετικούς προβληματισμούς του Πικιώνη και τη διαλεκτική σχέση που επεδίωκε με τη φύση και το περιβάλλον. Ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας ανέτρεχε, άλλωστε, τακτικά στη φιλοσοφία και στην τέχνη της Ιαπωνίας εντάσσοντας τις επιρροές αυτές στο ιδιότυπο, προσωπικό καλλιτεχνικό του ιδίωμα, όπου συχνά η νεωτερικότητα και ο σεβασμός για τη φύση διασταυρώνονται με τη λαϊκή παράδοση.
* Ο τίτλος του προγράμματος αποτελεί αγγλική απόδοση του χαϊκού του Matsuo Bashō (1689). Μεταφράστηκε από την ακαδημαϊκό και Ιαπωνολόγο Helen Craig McCullough (Classical Japanese Prose An Anthology, 1990, σ. 539).
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ PERFORMANCES
Κυριακή 23 Ιουλίου
HOPE & Άννα Παγκάλου, Digitaria, Ναταλία Παπαδοπούλου,
Serapis Maritime, Kostadis
Δευτέρα 24 Ιουλίου
Φοίβη Γιαννίση & Ζήσης Κοτιώνης, Άγγελος Πλέσσας,
VASKOS (Βασίλης Νούλας & Κώστας Τζημούλης)
