Οι Γερμανοί ξανάρχονται

ΟΘόδωρος από το «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» στριφογυρίζει στο κρεβάτι του και μόλις τον παίρνει ο ύπνος βλέπει έναν ρακένδυτο φαντάρο που μονολογεί: «Είμαι ο άγνωστος στρατιώτης που γλίτωσε στη μάχη του Σκρα κι ύστερα βρέθηκα στο Εσκί Σεχίρ, όταν οι βασιλόφρονες χόρευαν βαλσάκια και φοξ τροτ με κομψές ντάμες. Είμαι αυτός που έπαθε κρυοπαγήματα στο Τεπελένι και γυρίζοντας πίσω ξυπόλυτος εντάχθηκα στο ΕΑΜ να αγωνιστώ για την ελευθερία. Η μάνα μου πούλησε τα κοσμήματά της για ένα μπουκάλι λάδι και οι δωσίλογοι με αποκαλούσαν συμμορίτη». Ο Θόδωρος φωνάζει τους γείτονες να πάνε στο Σύνταγμα, εκεί όπου ο Ι. Ράλλης όρκιζε κυβέρνηση με ταγματασφαλίτες για να πατάξει τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Εκεί όπου έναν χρόνο αργότερα χιλιάδες κόσμου γονατιστοί μπροστά στο μνημείο γιόρταζαν την Απελευθέρωση. Πάνοπλοι αστυνομικοί δεν τους αφήνουν να πλησιάσουν. «Ψηφίστηκε νόμος που απαγορεύει τις συγκεντρώσεις, δεν το ξέρετε;». Διακρίνουν ωστόσο κάτι κτηνοτρόφους να καταθέτουν στεφάνια με μια κορδέλα στη μέση που γράφει: «Τιμούμε τους πεσόντες. Λέσχη ΟΠΕΚΕΠΕ».

Ο Θόδωρος ξυπνά στο σήμερα και πιάνει κουβέντα με τον Νίκο. «Γι’ αυτά λοιπόν πολεμήσαμε. Για τη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, τον ορυμαγδό των σκανδάλων, μια αναιμική δημοκρατία και απαξιωμένους θεσμούς. Για να διαπομπεύει ο Αδωνης έναν χαροκαμένο πατέρα και μετά να βάζει στη διαπασών Σοφία Βέμπο. Ο Μητσοτάκης να ζητάει από τον Μπαμπινιώτη να αφαιρέσει τη λέξη Τέμπη από τα λεξικά και να υπόσχεται επίδομα σε όσους δεν κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις. Η Ντόρα, αντί για καντηλάκια από τα ΙΚΕΑ, να μοιράζει στους μαθητές της παρέλασης σινιέ σημαίες από τα mall».

Οπως η φύση απεχθάνεται το κενό, έτσι και τα κράτη απεχθάνονται τις ήττες. Γι’ αυτό οι εθνικές επέτειοι συνδέονται με νίκες κατά του εχθρού που ανυψώνουν το εθνικό φρόνημα και αποκλείονται τραυματικά γεγονότα ή όσα έχουν να κάνουν με το δημοκρατικό πολίτευμα. Τα μηνύματα των πολιτικών αρχηγών ομνύουν κάθε φορά στο ίδιο κατά συνθήκη ψεύδος περί εθνικής ομοψυχίας, κάτι που δεν ίσχυσε ούτε στον Αγώνα του ’21 ούτε επί γερμανικής κατοχής. Η αντίσταση κατά των ναζί που εκδηλώθηκε πολύ πρώιμα από διάφορες παράνομες ομάδες καθιέρωσε την 28η Οκτωβρίου, σε αντίθεση με τα σχολικά βιβλία που επιμένουν στο «περήφανο Οχι» του Μεταξά.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, αργά αλλά σταθερά, αποδομεί κάθε έννοια πολιτικής ηθικής με έκτακτα φιρμάνια.

Οι σύγχρονοι μαυραγορίτες κερδοσκοπούν ανενόχλητοι, αφήνοντας το «προνόμιο» του επαίτη στους ευάλωτους. Εφόσον όμως η εξουσία δεν σέβεται τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών, δίπλα στα ονόματα των θυμάτων στο Σύνταγμα και σε κάθε πλατεία να γραφτεί και ένα μεγαλοπρεπές ΟΧΙ ενάντια στην καταρράκωση της ζωής και της αξιοπρέπειας και να βγάλουμε από τα μπαούλα μας 1.940 μαύρα κρέπια.

Ποιο είναι τελικά το σημερινό περιεχόμενο του όρου πατριωτισμός που επιτυχώς εμπορεύονται; Οι εντυπωσιακές φιγούρες των Rafale στους αιθέρες; Να πείσουμε τους αναποφάσιστους ψηφοφόρους ότι ο νέος εχθρός είναι ο λαϊκισμός και η τοξικότητα που καλλιεργούν οι συγγενείς των θυμάτων; Μάλλον ισχύει αυτό που έλεγε ο Τόμας Πέιν: «Είναι καθήκον κάθε πατριώτη να προστατεύει τη χώρα του από την κυβέρνησή της».