Στις 24 Ιανουαρίου του 2012 έφυγε από τη ζωή ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ένας από τους πιο σπουδαίους σκηνοθέτες του ελληνικού κινηματογράφου. Ξεχώρισε για το ιδιόμορφο στιλ του, τους συμβολισμούς του, τον τρόπο που συνέδεε το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του ελληνικού λαού, για την παρεμβολή των μονολόγων, καθώς και για την καθιέρωση των πλάνων-σεκάνς.
Ήταν ένας από τους συνιδρυτές του περιοδικού «Σύγχρονος Κινηματογράφος», είχε τιμηθεί με το παράσημο του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής από τη Γαλλική Δημοκρατία και ήταν επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου των Βρυξελλών και του Πανεπιστημίου Universite Paris X Nanterre.
Ξεκίνησε σπουδές νομικής στο , αλλά τις εγκατέλειψε και μετέβη στο , όπου παρακολούθησε στη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας. Στη συνέχεια έγινε δεκτός στη , ενώ μαθήτευσε κοντά στον εθνολόγο-σκηνοθέτη Ζαν Ρους στο Musée de l’ homme και διδάχτηκε το σινεμά ντιρέκτ (άμεσο κινηματογράφο). Το 1964 επέστρεψε στην Ελλάδα και μέχρι το 1967 εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα «».
Το 1965 άρχισε το γύρισμα μιας ταινίας («Φόρμινξ Στόρι») στη Θεσσαλονίκη με το μουσικό συγκρότημα Φόρμινξ, η οποία δεν ολοκληρώθηκε διότι η περιοδεία ματαιώθηκε.
Η πρώτη του δουλειά ήταν το 1968 η ταινία μικρού μήκους «Εκπομπή». Με αυτή συμμετείχε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και απέσπασε το Βραβείο Κριτικών.
Το 1970 γύρισε την πρώτη ταινία μεγάλου μήκους, την «Αναπαράσταση», που κέρδισε τα περισσότερα βραβεία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και σημαντικές διακρίσεις στην Ευρώπη. Με αφορμή ένα έγκλημα πάθους σε ένα χωριό της Ηπείρου έκανε μια αναπαράσταση των συνθηκών διαβίωσης και των προβλημάτων της ελληνικής επαρχίας, καθιερώνοντας ένα προσωπικό στιλ.
Το 1972 με τις «Μέρες του ’36», με αφετηρία ένα επεισόδιο που συνέβη την άνοιξη του ’36, μετά τη δικτατορία του Μεταξά, στράφηκε στον πολιτικό κινηματογράφο. Η ταινία αυτή, που διακρίνεται για τα πλάνα-σεκάνς, έλαβε το Βραβείο Σκηνοθεσίας και Φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και το Βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ Βερολίνου.
Το 1974 σκηνοθέτησε το «Θίασο», μια εκπληκτική ταινία που κέρδισε 13 βραβεία (Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, Kαννών, Tαορμίνας, Βερολίνου, Λονδίνου), αναδείχθηκε καλύτερη ταινία της χρονιάς στην Ιαπωνία, καλύτερη της δεκαετίας από την Ένωση Κριτικών της Ιταλίας και συμπεριλήφθηκε από τη FIPRESCI στις καλύτερες ταινίες στην Ιστορία του Παγκόσμιου Κινηματογράφου. Μέσα από την ιστορία ενός θιάσου στην ελληνική επαρχία παρουσίασε την ιστορία της Ελλάδας την περίοδο 1939-1952.
https://www.youtube.com/watch?v=aeS3MtLm3Aw
Η επόμενη ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου ήταν «Οι κυνηγοί», το 1977, στην οποία πραγματεύτηκε την ελληνική ιστορία το διάστημα 1949-1977. Ήταν Επίσημη Συμμετοχή στο Φεστιβάλ Kαννών, ενώ απέσπασε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Φεστιβάλ του Σικάγο, καθώς και το Βραβείο Ένωσης Τούρκων Kριτικών.
Το 1880 γύρισε τον «Μεγαλέξανδρο», που η θεματολογία του αφορά το σοσιαλισμό και τις ιδεολογικές συγκρούσεις στο χώρο της Αριστεράς, και κέρδισε Xρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Bενετίας, τα Βραβεία FIPRESCI και Cinema Nuovo και Bραβείο ΠEKK στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Το 1984 σκηνοθέτησε το «Ταξίδι στα Κύθηρα» με πρωταγωνιστή τον Μάνο Κατράκη, στο οποίο πραγματεύτηκε το θέμα της μνήμης και της ιστορίας και έλαβε το Bραβείο Σεναρίου στις Kάννες, το Bραβείο Kριτικών Pίο ντε Ζανέιρο και κρατικά βραβεία.
Το 1986 γύρισε τον «Μελισσοκόμο» με πρωταγωνιστή τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι, στο οποίο παρουσίασε την πορεία ενός ανθρώπου που αναζητά ένα σκοπό στη ζωή του.
Το 1988 σκηνοθέτησε την ταινία «Τοπίο στην ομίχλη», στην οποία εξερεύνησε την κοινωνικοπολιτική ιστορία του τόπου και η οποία κέρδισε Aργυρό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Bενετίας και Bραβείο Φέλιξ Καλύτερης Ευρωπαϊκής Ταινίας.
Το 1991 γύρισε «Το μετέωρο βήμα του πελαργού» με πρωταγωνιστές τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και τη Ζαν Μορό, που είχε ως θέμα την αναζήτηση ενός εξαφανισμένου πολιτικού σε ένα χωριό των ελληνικών συνόρων. Η ταινία ήταν Eπίσημη Συμμετοχή στο Φεστιβάλ Kαννών.
Το 1995 σκηνοθέτησε «Το βλέμμα του Οδυσσέα» με πρωταγωνιστή τον Χάρβεϊ Καϊτέλ που απέσπασε το Mέγα Bραβείο Eπιτροπής στο Φεστιβάλ Kαννών και Βραβείο FIPRESCI, ενώ αναδείχθηκε η καλύτερη ταινία της χρονιάς από τους κριτικούς.
Το 1998 γύρισε την ταινία «Μια αιωνιότητα και μια μέρα» με πρωταγωνιστή τον Μπρούνο Γκαντς που κέρδισε το Xρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Kαννών και το Prix Ecumenique.
Η τελευταία ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου ήταν η «Άλλη θάλασσα», ιταλικής και τουρκικής συμπαραγωγής, την οποία δεν κατάφερε να ολοκληρώσει καθώς τραυματίστηκε θανάσιμα στη διάρκεια των γυρισμάτων.
