Ποια ιδιότητα έχει ο Χαφτάρ για να τον επισκεφθεί επίσημα ο Γεραπετρίτης;

Ποια ιδιότητα έχει ο Χαφτάρ για να τον επισκεφθεί επίσημα ο Γεραπετρίτης;

Αυστηρή κριτική στην επίσκεψη του Γιώργου Γεραπετρίτη στον πολέμαρχο της Λιβύης, Χαλίφα Χαφτάρ, ασκεί ο Σωτήρης Ρούσσος, καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και επιστημονικός υπεύθυνος του Κέντρου Μεσογειακών, Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών (ΚΕΜΜΙΣ).

«Ο Υπουργός Εξωτερικών μια χώρας δεν επισκέπτεται ένα αποσχισμένο κομμάτι μιας άλλης χώρας. Η κυβέρνηση που αναγνωρίζει η διεθνής κοινότητα, δηλαδή ο ΟΗΕ, η ΕΕ κλπ είναι της Τρίπολης, όσο σωστό ή λάθος είναι αυτό. Ποια ιδιότητα έχει ο κ. Χαφτάρ για να τον επισκεφθεί με την επίσημη ιδιότητά του ο ΥΠΕΞ», ρωτάει.

Με ανάρτηση του στο facebook, ο Σωτήρης Ρούσσος εξηγεί τις λάθος κινήσεις της Ελλάδας στη Λιβύη.

Η ανάρτηση του Σωτήρη Ρούσσου:

«Για την επίσκεψη του κ. Γεραπετρίτη στη Λιβύη και τη συνάντηση με τον κ. Χαφτάρ.

«Πρώτον, ο Υπουργός Εξωτερικών μια χώρας δεν επισκέπτεται ένα αποσχισμένο κομμάτι μιας άλλης χώρας. Η κυβέρνηση που αναγνωρίζει η διεθνής κοινότητα, δηλαδή ο ΟΗΕ, η ΕΕ κλπ είναι της Τρίπολης, όσο σωστό ή λάθος είναι αυτό. Ποια ιδιότητα έχει ο κ. Χαφτάρ για να ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ όχι ιδιωτικώς αλλά με την επίσημη ιδιότητά του ο ΥΠΕΞ; Έχει η Ελλάδα πρόθεση να αναγνωρίσει τον κ. Χαφτάρ ως τη νόμιμη κυβέρνηση της Λιβύης;

Μπορεί ο κ. Χαφτάρ να έρθει στην Ελλάδα και ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΧΘΕΙ ο ΥΠΕΞ ιδιωτικώς ως σημαίνοντα παράγοντα της κατάστασης στη Λιβύη. Στη Λιβύη θα μπορούσε να μεταβεί διακριτικά για να συναντήσει τον κ. Χαφτάρ, ο επικεφαλής της ΕΥΠ ή η/ο διπλωματική/ός σύμβουλος του Πρωθυπουργού, ή ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας (αλήθεια υπάρχει ακόμη;).

Δεύτερον, η Ελλάδα δεν έχει κανένα μοχλό πίεσης ούτε στον Χαφτάρ ούτε στην Τρίπολη από την στιγμή που 1) δεν παίζει κανέναν ρόλο στην έκβαση του εμφυλίου στη Λιβύη όπως σε αντίθεση περίπτωση η Ρωσία, η Τουρκία και η Αίγυπτος 2} Δεν έχει δημιουργήσει μια συμμαχία εντός της ΕΕ που να συμμερίζεται τις ελληνικές θέσεις για το τουρκολιβυκό σύμφωνο.

Τρίτον, οι διάφορες κυβερνήσεις και πολέμαρχοι πιέζουν την Αθήνα με την αύξηση των μεταναστευτικών/προσφυγικών ροών διότι η ελληνική κυβέρνηση είναι δεκτική σε πίεση. Η δεκτικότητα οφείλεται 1) στην ανυπαρξία μεταναστευτικής πολιτικής παρά τις ανάγκες της εγχώριας αγοράς εργασίας 2) στην ανυπαρξία πολιτικής συνδυασμού κινήτρων/αντικινήτρων προς τις χώρες τελευταίας προέλευσης όπως κάνουν η Ιταλία και η Ισπανία με Λιβύη και Μαρόκο αντίστοιχα 3) στην επιλογή ανόητων μέτρων όπως η αποστολή φρεγατών για να ¨κυνηγήσουν” τις μεταναστευτικές βάρκες μετατρέποντας το αξιόμαχο και υψηλού φρονήματος ΠΝ σε λιμενικούς.

Δεν αναφέρομαι στο τουρκολιβυκό σύμφωνο γιατί είναι δυστυχώς μη αναστρέψιμη βλάβη και χρειάζεται εντελώς άλλη εξωτερική πολιτική όχι για να ανατραπεί αλλά για να διαχειριστούμε τις απώλειες με κάποια επιτυχία».

Διαβάστε επίσης:

Εν μέσω σκανδάλων ο Μητσοτάκης θυμήθηκε τους «αιώνιους φοιτητές»

Βασιλειάδης στο Documento για ΟΠΕΚΕΠΕ: Σαφέστατα υπάρχει ζήτημα ηθικής τάξης από τις συνομιλίες υφυπουργών

Κύρτσος: Ο Μητσοτάκης ποντάρει σε «γερμανική βοήθεια» για να καλύψει Τέμπη και ΟΠΕΚΕΠΕ;

Documento Newsletter