Τρεις βδομάδες από τις επετειακές εκδηλώσεις για τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και η Κόκκινη Πλατεία βρίσκεται ακόμη στη θέση της. Στους ξεχωριστούς εορτασμούς της υπόλοιπης Ευρώπης ο πρωθυπουργός της Βρετανίας φαντασιώθηκε πως είναι ο Τσόρτσιλ, υπονοώντας ότι η τελική νίκη απαιτεί αίμα, μόχθο, δάκρυα και ιδρώτα. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι υπόλοιποι ηγέτες που έχουν εξαγγείλει τον επανεξοπλισμό της ΕΕ, ξοδεύοντας αστρονομικά ποσά για να αντιμετωπίσουν μια πιθανή ρωσική απειλή. Επιβεβαίωσαν με τη στάση τους την άποψη του Παναγιώτη Κονδύλη ότι «η φιλία ή η έχθρα μεταξύ των εθνών δεν οφείλεται σε αμετάβλητα φυλετικά δεδομένα ή σε άκαμπτα ψυχικά αρχέτυπα αλλά στην άπειρη πλαστικότητα των συμφερόντων και των επιδιώξεων που κάθε φορά ορίζονται εξαρχής».
Είναι αποκαρδιωτικό να έχουν συμπληρωθεί 80 χρόνια από τον όλεθρο που σκόρπισαν οι ναζί και να μη συνειδητοποιούν πως η ιδέα της ίδιας της Ευρωπαϊκής Eνωσης γεννήθηκε από την ανάγκη αποφυγής μελλοντικών συγκρούσεων. Να μην αντιλαμβάνονται ότι οι ΗΠΑ τούς χρησιμοποίησαν σαν τους χρήσιμους ηλίθιους, επιβάλλοντας κυρώσεις που αποδείχτηκαν άκαρπες, στέρησαν από τους λαούς τους πάνω από 300 δισ. και υπέστησαν ενεργειακό κόστος, πληθωρισμό και αποβιομηχάνιση.
Ενα από τα ασφαλέστερα κριτήρια της ιστορικής παρακμής είναι η απόσταση που χωρίζει τις πολιτικές ελίτ από την πραγματικότητα. Ο Πούτιν αναμφίβολα είναι δικτάτορας και εισβολέας. Ηγείται όμως μιας μεγάλης χώρας που διαθέτει εφεδρείες σε ανθρώπινο και στρατιωτικό υλικό. Υπήρχε μια δυνατότητα κατάπαυσης του πυρός στην αρχή που τορπιλίστηκε από τον άφρονα Ζελένσκι και τον Μπόρις Τζόνσον. Η Μέρκελ παραδέχεται στο βιβλίο της ότι οι συμφωνίες του Μινσκ δεν είχαν στόχο την ειρήνη, αλλά να κερδηθεί χρόνος επανεξοπλισμού της Ουκρανίας. Τώρα που η πλάστιγγα έχει γείρει, ο Τραμπ δηλώνει ότι αποχωρεί από τον ρόλο του «ειρηνοποιού», αφήνοντας τους Ευρωπαίους στα κρύα του λουτρού. Αλλωστε, γιατί να ασχοληθεί περαιτέρω, εφόσον είναι πιο επείγουσες και κερδοφόρες οι επενδύσεις στα Αραβικά Εμιράτα και η προετοιμασία του «Χρυσού Θόλου»;
Ας αναλάβει τις διαμεσολαβήσεις ο Ερντογάν για να διαφημιστεί σαν ο ισχυρός περιφερειακός παίκτης. Ο νέος πάπας που μπορεί να αφήσει χιλιάδες περιστέρια να πετάξουν από το περιστύλιο του Αγίου Πέτρου.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες βρίσκονται σε σύγχυση. Πότε ομνύουν υπέρ της ειρήνης και πότε ξιφουλκούν ότι αυτή δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ήττα της Ρωσίας. Πότε καταγγέλλουν τις ΗΠΑ για εγκατάλειψη των Ουκρανών και πότε δηλώνουν έτοιμες να συνεχίσουν τον πόλεμο. Η επίδειξη αρετής είναι καλή για τις επίσημες ομιλίες, αλλά κακή όταν αφορά εκατομμύρια ζωές. Δεν έδειξαν την ίδια ευαισθησία για τη γενοκτονία στη Γάζα γιατί η Παλαιστίνη δεν έχει φυσικό αέριο. Θυμίζουν τους σοβατζήδες του Τολστόι στο «Πόλεμος και Ειρήνη». Τους έβαλαν να σοβατίσουν τη μία πλευρά του τοίχου της εκκλησίας κι αυτοί από υπερβάλλοντα ζήλο πασάλειψαν τα παράθυρα, τα εικονίσματα και τα τέμπλα, θεωρώντας ότι έτσι θα υπηρετήσουν καλύτερα τον Θεό.
Μα το βαρύ τίμημα το έχει ήδη πληρώσει η Ουκρανία. Με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες, με κατεστραμμένη οικονομία και ξεπουλώντας τις σπάνιες γαίες της στους Αμερικανούς για καταστήματα με royal hamburger. Μετατράπηκε σε πεδίο βολής των πολεμοκάπηλων, χωρίς ποτέ τους να αντικρίσουν τα πικραμένα μάτια, τα ορφανά και όσους πήρε το μαύρο σύννεφο.
