Πολιτικό χάος στη Γαλλία: Τα σενάρια μετά την παραίτηση Λεκορνί

Ο διορισμός του Σεμπαστιάν Λεκορνί στην πρωθυπουργία της Γαλλίας, πριν από λιγότερο από έναν μήνα, δεν κατόρθωσε να αποτρέψει την εγγενή αστάθεια μιας κυβέρνησης μειοψηφίας, σε ένα κατακερματισμένο και πολιτικά πολωμένο κοινοβούλιο.

Ο Λεκορνί, έμπιστος του Μακρόν, που προέρχεται από τη δεξιά, επιδίωξε να αποφύγει την πολιτική κατάρρευση στην επικείμενη ψηφοφορία για τον προϋπολογισμό του 2026. Ωστόσο, το μόνο που κατάφερε ήταν να ενοποιήσει το κεντρώο μπλοκ, δηλαδή την εύθραυστη συμμαχία μακρονιστών και Ρεπουμπλικάνων που είχε συμμετάσχει και στις δύο προηγούμενες κυβερνήσεις.

H αυξανόμενη πολιτική πίεση, οι έντονες αντιδράσεις από τα κόμματα της αντιπολίτευσης και η σχεδόν βέβαιη αποτυχία να περάσει το κυβερνητικό του πρόγραμμα τον οδήγησαν τελικά να υποβάλει την παραίτησή του στον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος την έκανε δεκτή.

Τα σενάρια για την επόμενη μέρα

Σύμφωνα με το Bloomberg τρία σενάρια διαμορφώνονται πλέον για τη Γαλλία. Αρχικά, ο Μακρόν θα μπορούσε να διορίσει νέο πρωθυπουργό, επαναλαμβάνοντας την τακτική των ανασχηματισμών για να κερδίσει χρόνο. Όμως, κάθε νέα επιλογή ενισχύει την αδυναμία της κυβέρνησης σε ένα περιβάλλον πολιτικής φθοράς και κοινωνικής δυσαρέσκειας.

Μια δεύτερη επιλογή είναι η προσφυγή σε πρόωρες εκλογές. Μια τέτοια απόφαση ενέχει υψηλό ρίσκο, καθώς η απώλεια κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας στο παρελθόν δείχνει ότι οι αριθμοί δεν εγγυώνται σαφές αποτέλεσμα, με πιθανότητα αδιεξόδου ή ενίσχυσης του ακροδεξιού κόμματος Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν.

Τέλος, το πιο ακραίο σενάριο, που ωστόσο δεν μπορέι να αποκλειστεί, είναι η παραίτηση του ίδιου του Μακρόν, καθώς οικονομική και πολιτική αστάθεια θέτει υπό αμφισβήτηση την ικανότητά του να ολοκληρώσει τη θητεία του μέχρι τις εκλογές του 2027, δημιουργώντας ένα πρωτοφανές κενό ηγεσίας.

Τι οδήγησε στην παραίτηση του Λεκορνί

Η σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου που ανακοίνωσε περιείχε πολλούς από τους ίδιους υπουργούς της προηγούμενης κυβέρνησης, γεγονός που προκάλεσε κριτική ότι η αλλαγή δεν επαρκούσε για να στείλει μήνυμα ανανέωσης. Αντιπολιτευόμενα κόμματα, τόσο από τα αριστερά όσο και από τη δεξιά, είχαν απειλήσει να καταθέσουν πρόταση μομφής και να ρίξουν την κυβέρνηση.

Ο Λεκορνί είχε δηλώσει ότι δεν θα επικαλεστεί το άρθρο 49.3 του γαλλικού Συντάγματος, το εργαλείο που επιτρέπει στην κυβέρνηση να περάσει νόμους χωρίς ψηφοφορία στη Βουλή, δείχνοντας ότι επιδιώκει συναίνεση. Το άρθρο 49.3 έχει χρησιμοποιηθεί για την ψήφιση όλων των προϋπολογισμών από την επανεκλογή του Εμανουέλ Μακρόν το 2022.

Σε μια παραδοχή αδυναμίας, αναγνώρισε ότι δεν διέθετε ούτε την κοινοβουλευτική στήριξη ούτε το πολιτικό περιθώριο για να κυβερνήσει αποτελεσματικά και υπέβαλε την παραίτησή του, εγκαινιάζοντας έναν νέο γύρο πολιτικής αβεβαιότητας.

Ο Λεκορνί ήταν ο έβδομος πρωθυπουργός που διόρισε ο Εμανουέλ Μακρόν από το 2017, αναλαμβάνοντας καθήκοντα στις 9 Σεπτεμβρίου, σε μια περίοδο έντονης πολιτικής κρίσης. Διαδέχθηκε τον Φρανσουά Μπαϊρού, ο οποίος απομακρύνθηκε αιφνιδιαστικά αφού δεν κατάφερε να εξασφαλίσει την ψήφο εμπιστοσύνης που ζήτησε από το Κοινοβούλιο. Η αποτυχία του Μπαϊρού συνδέθηκε με τις έντονες αντιδράσεις που προκάλεσαν οι σκληρές περικοπές που είχε προτείνει για τον κρατικό προϋπολογισμό.