«Προβληματίζεται» ο Μαρινάκης για την πληρωμή των εξόδων επιστροφής από τους ακτιβιστές της Flotilla

Αρκετές ερωτήσεις για τους 27 Έλληνες ακτιβιστές που επέβαιναν στα πλοία της Global Sumud Flotilla για τη Γάζα, δέχτηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, ο οποίος επέμεινε στην άποψη ότι είναι «εύλογος ο προβληματισμός», σχετικά με την πληρωμή των εξόδων επιστροφής από τους ακτιβιστές, εάν και όπως είπε αυτό δεν έγινε διότι «δεν υπάρχει το σχετικό νομικό πλαίσιο καταλογισμού».

Στην ερώτηση για το συγκεκριμένο θέμα, ο Παύλος Μαρινάκης είπε στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών ότι «καταρχάς, να πούμε ότι πράγματι αυτή ήταν η σωστή σειρά των πραγμάτων. Γιατί πριν και πάνω από όλα προέχει η ασφάλεια των πολιτών, ανεξαρτήτως του λόγου που βρέθηκαν, όπου βρέθηκαν, από τη στιγμή που κρίνεται επιτακτική η επιστροφή τους και ο ασφαλής επαναπατρισμός τους. Δεύτερον, σε συνέχεια όσων σας απάντησα την προηγούμενη φορά, που σε κάποιους δεν άρεσαν, μας κατήγγειλε και ένα κόμμα της Αριστεράς και της προόδου δεν πειράζει, ξύδι θα πω εγώ. Θεωρώ απολύτως εύλογο αυτόν τον προβληματισμό και θεωρώ πολύ λογικό ένα μέρος της κοινωνίας, δημοκρατία έχουμε να θυμίσουμε σε κάποιους που στην πραγματικότητα είναι ιδιαίτερα αλλεργικοί-θέλουν τη δημοκρατία μόνο α λα καρτ, αναφέρομαι σε κάποιους από αυτόν τον πολιτικό χώρο- είναι πολύ λογικό ένα κομμάτι της κοινωνίας να αναρωτιέται και να λέει: «Γιατί να πληρώσουν οι Έλληνες φορολογούμενοι τον ακτιβισμό κάποιων;». Γιατί η Ελλάδα επίσημα έχει στηρίξει ανθρωπιστικές αποστολές, έχει οργανώσει η ίδια ανθρωπιστικές αποστολές και αποστολή ειδών πρώτης ανάγκης στη Γάζα. Έχει πρωτοστατήσει σε τέτοιες ενέργειες και δια του Υπουργείου Εξωτερικών και δια του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, για να προλάβω τους α λα καρτ ευαίσθητους, άρα, δεν είναι ενάντια σε οποιαδήποτε τέτοια προσπάθεια, αλλά από τη στιγμή που κάποιοι με δική τους ευθύνη μπαίνουν σε έναν δεδομένο κίνδυνο, αυτό δεν μπορεί να είναι ευθύνη του κράτους και των πολιτών, των φορολογουμένων του κράτους αυτού».

Επίσης, είπε ότι «έκανα, λοιπόν, τη σχετική ερώτηση και δυστυχώς νομικά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κάποιο πλαίσιο, με το οποίο να μπορούσε να γίνει ένας τέτοιος καταλογισμός, εφόσον προέκυπτε σχετική ευθύνη. Δεν αποκλείεται, όμως, όπως με ενημέρωσαν, γιατί είναι καθαρά νομικό το θέμα, όπως καταλαβαίνετε, για το πολιτικό σας απάντησα, ότι είναι εύλογος αυτός ο προβληματισμός και η διαφωνία σημαντικής μερίδας των πολιτών, χωρίς να έχει σημασία και η δική μου άποψη -εδώ, σχολιάζω και απαντάω σε αυτά που με ρωτάτε- χωρίς να αποκλείεται σε επόμενες περιπτώσεις, εφόσον βρεθεί νομική φόρμουλα, να μπορεί να γίνεται τέτοια αναζήτηση, σε τέτοιες περιπτώσεις που δεν υπάρχει υπαιτιότητα του Δημοσίου ή κάποια τέτοια σχετική ευθύνη».

Η Γλυκερία

Σε άλλη ερώτηση για το εάν η κυβέρνηση έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά, καθώς για τους ακτιβιστές θεωρεί ότι είναι εύλογο να πληρώσουν τα έξοδα επιστροφής, ενώ για καλλιτέχνες (Γλυκερία) που είχαν μεταβεί τον Ιούνιο στο Ισραήλ και επαναπατρίστηκαν ορθώς από το υπουργείο Εξωτερικών δεν τέθηκε τέτοιο ζήτημα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε ότι «δεν νομίζω ότι είναι συγκρίσιμα μεγέθη το να κάνει ένας καλλιτέχνης κάπου μια συναυλία, δηλαδή να κάνει τη δουλειά του, κάτι το οποίο είναι απολύτως λογικό, νόμιμο, με κάποιον ο οποίος προβαίνει σε μια κίνηση ακτιβισμού με δεδομένους κινδύνους τους οποίους ξέρει πριν πάει να την κάνει. Με συγχωρείτε, αλλά δεν μπορώ να τα βάλω αυτά τα δύο πράγματα στο ζύγι. Μπορεί να μην αρέσει σε κάποιον η χώρα, το μέρος που πάει ένας καλλιτέχνης να κάνει μια συναυλία, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε καθόλου να νοιάζει τον καλλιτέχνη, εφόσον αυτό είναι νόμιμο και είναι δική του επιλογή. Το αν μας αρέσει ή όχι μια απόφαση ενός καλλιτέχνη να πάει στην «α» ή στη «β» χώρα, μπορούμε να το εκφράσουμε ως κοινωνία, την αντίρρησή μας, την εναντίωση μας, σε άλλους αρέσει, σε άλλους δεν αρέσει. Σε άλλους αρέσει η μία χώρα, σε άλλους αρέσει η άλλη χώρα, αλλά μια συναυλία ενός καλλιτέχνη είναι μια νόμιμη ενέργεια, εφόσον έχει πάρει όλα τα προβλεπόμενα μέτρα, για να είναι νόμιμο αυτό, να έχει τους συνεργάτες, τα εισιτήρια, όλα τα σχετικά τέλος πάντων, που μπορεί να γίνουν για να γίνει μια συναυλία, για να γίνει μια εκδήλωση. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο».

Μάλιστα, σε ερώτηση του Documento για το εάν είναι παράνομο αυτό που έκαναν οι ακτιβιστές, ενώ ήταν σε διεθνή ύδατα, ο Παύλος Μαρινάκης ανέφερε ότι «δεν είπα εγώ ότι ήταν παράνομο. Ήταν μια δική τους απόφαση, μια δική τους ενέργεια, ήταν ένας ακτιβισμός τον οποίο αποφάσισαν να κάνουν, ο οποίος είχε συγκεκριμένους κινδύνους που ήταν γνωστοί. Όταν πηγαίνεις σε εμπόλεμη ζώνη ξέρεις τους κινδύνους. Αυτό είναι γνωστό και έρχονται, αυτό είπα, πολλοί συμπολίτες μας, πολύ λογικά θα πω εγώ και εκφράζουν ένα προβληματισμό. Γιατί εμείς οι υπόλοιποι να πληρώνουμε τον ακτιβισμό κάποιων άλλων, ο οποίος είχε συγκεκριμένους κινδύνους, τους οποίους τους ήξεραν. Και εγώ θα το πάω και ένα βήμα παρακάτω, για να σας εξηγήσω, γιατί δεν θέλω να δημιουργηθούν εντυπώσεις από αυτούς που κάνουν κοπτοραπτικές, γιατί έχουμε φτάσει στο σημείο, πλέον, για πολύ σοβαρά θέματα να ακούμε αναλύσεις ανθρώπων, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με όλα αυτά και να κόβουν απαντήσεις. Δεν είναι λιγότερο ευαίσθητος ένας πολίτης, ο οποίος δεν αποφασίζει να κάνει αυτό τον ακτιβισμό και μπορεί να συμμετέχει σε μια ανθρωπιστική αποστολή, στέλνοντας τρόφιμα στη γειτονιά του, μέσω μιας σειράς φορέων που κάνουν οργανωμένα αυτές τις αποστολές. Θυμίζω, ότι υπάρχουν δεκάδες, μην πω εκατοντάδες πρωτοβουλίες, οργανωμένης και συμφωνημένης αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας, πολλές εκ των οποίων τέτοιες αποστολές είναι με πρωτοβουλία της Ελληνικής Πολιτείας. Αυτό, είναι κάτι το οποίο το κάνουν οι περισσότεροι πολίτες και στην Ελλάδα και στον υπόλοιπο κόσμο».

«Δεν λέω ότι είναι παράνομοι»

Παράλληλα, πρόσθεσε πως «αυτό είναι ένα πράγμα και αυτό δείχνει έναν ανθρωπισμό, που δεν θέλει μάλιστα να έχει και στοιχεία ηρωοποίησης. Υπάρχει και μια άλλη οδός, ο ανοργάνωτος ανθρωπισμός, το αν είναι υποκριτικός ή όχι το αξιολογούν οι πολίτες, που έχει συγκεκριμένους και δεδομένους κινδύνους, τους οποίους όλοι τους ξέρουν όταν ξεκινάνε να πάνε, εγώ δεν τους κατηγορώ, δεν λέω ότι είναι παράνομοι, εγώ λέω ότι τους ξέρουν τους κινδύνους. Στη συνέχεια, η Ελληνική Πολιτεία, όπου οφείλει να τους προστατέψει και να τους φέρει πίσω στη χώρα μας ασφαλείς, πληρώνει κάποια έξοδα για να τους φέρει πίσω και έρχονται οι υπόλοιποι πολίτες, που δεν συμμετέχουν σε αυτόν τον ακτιβισμό και λένε: «γιατί να το πληρώσουμε εμείς;». Εγώ λέω ότι αυτός ο προβληματισμός είναι εύλογος. Αυτό είπα. Δεν είπα κάτι περισσότερο».

Σε δεύτερη ερώτηση του Documento για το εάν ρευστοποιείται η καθολικότητα των νόμων με την προσέγγιση της κυβέρνησης, ο Παύλος Μαρινάκης είπε ότι «δεν είναι θέμα καθολικότητας, είναι άλλο πράγμα μια ενέργεια η οποία είναι καθόλα νόμιμη, όπως είναι το να πάει ένας πολίτης σε μια άλλη χώρα, με νόμιμη μετακίνηση, τηρώντας όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες και στη χώρα του και στην άλλη χώρα να κάνει μια συναυλία και άλλο πράγμα είναι αυτό το οποίο συζητάμε. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα, που μπορεί να υπάρχει και μια τρίτη διαφορετική περίπτωση και μια τέταρτη και μια πέμπτη διαφορετική περίπτωση. Τέλος πάντων, δεν έχει νόημα να συνεχίζουμε αυτή την κουβέντα, δεν υπάρχει τέτοιο νομικό πλαίσιο, δεν πρόκειται να γίνει από ό,τι καταλαβαίνω από τις νομικές Υπηρεσίες, σχετικός καταλογισμός σε αυτή την περίπτωση, επαναπατρίστηκαν, κάνανε τις δηλώσεις τους, κάνανε και αυτό το οποίο ήταν να κάνουνε, προχωράμε παρακάτω».