Η απαράδεκτη διπλωματία των πυραύλων και του προληπτικού χτυπήματος. Μια πολύχρονη προπαγάνδα βασισμένη στο πανάρχαιο δίπολο καλού – κακού. Κλείνει τα μάτια στην πυρηνική απειλή των «καλών» και στοχεύει στην πιθανότητα απόκτησης ατομικών όπλων από τους «κακούς».
Ο Νετανιάχου πολιτεύεται με αυτήν τη ρητορική εδώ και δεκαετίες και ο Τραμπ αδειάζει τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας του με στόχο την ανατροπή του καθεστώτος των μουλάδων. Πιστεύει ότι θα εξωθήσει τους Ιρανούς απέναντί τους συνεπεία των βομβαρδισμών επί δικαίους και αδίκους. Το έργο όμως το έχουμε ξαναδεί στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, στη Λιβύη και τη Συρία. Αποτελέσματα τραγικά. Καθώς η διεθνής νομιμότητα κομματιάζεται από το δίκαιο του ισχυρού, η κοινωνική συνοχή στην Ελλάδα δοκιμάζεται από τον νόμο των ισχυρών: η φτωχοποίηση εδραιώνεται χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.
Πριν από μερικές μέρες αποτυπώθηκε σε δημοσκόπηση ότι το 43% των Ελλήνων δεν θα πάει διακοπές κυρίως λόγω οικονομικής αδυναμίας (αυξάνεται σε 63% στους άνω των 65 ετών), ενώ η αρμόδια υπουργός Τουρισμού καλεί το υπόλοιπο 57% να κάνει διακοπές όταν θα φεύγουν οι τουρίστες. Ζούμε στη δεύτερη φτωχότερη χώρα της ΕΕ, όπου τρεις στους δέκα μισθωτούς αδυνατούν να ξοδέψουν κάτι επιπλέον των παγίων διαβίωσης. Στη χώρα επικρατεί οργιώδης προπαγάνδα που υπερασπίζεται την καταστροφική κυβερνητική πολιτική, ωστόσο μόλις το 22% δηλώνει εμπιστοσύνη στα ΜΜΕ, το 70% δεν εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη και το 68,1% εναντιώνεται στην κυβέρνηση.
Τα αποτελέσματα τραγικά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κουνά δεξιά κι αριστερά το 41% μιας άλλης συγκυρίας και διαμορφώνει μια κοινωνία στα μέτρα των ελίτ και μακριά από το κοινωνικό συμβόλαιο της μεταπολίτευσης. Κυνηγά την ψήφο ενός συνόλου 30% όπως αποτυπώθηκε από το αποτέλεσμα του προ δεκαετίας δημοψηφίσματος και ξαναστήνει σε κάθε ευκαιρία το παλιό δικομματικό μπλοκ με το ΠΑΣΟΚ.
Με τόση δυσαρέσκεια, ποιος αρθρώνει λόγο αλλαγής μακριά από το ψάρεμα στις ακροκεντρώες δεξαμενές;
Διαβάστε επίσης