Στιγμές στιγμές, με την ευκαιρία κάποιου γεγονότος της επικαιρότητας –όπως καληώρα η δημόσια συζήτηση για το σκάνδαλο της Novartis- έχω την βαθειά πεποίθηση ότι η επιχειρηματολογία της πλευράς που ενέχεται, λειτουργεί στην κατεύθυνση της επίρρωσης του συγγραφέα Elbert Hubbard όταν έλεγε: “Η ευφυΐα έχει τα όρια της, αλλά η βλακεία δεν έχει αυτό το μειονέκτημα.”
Υπάρχει σκάνδαλο Novartis ή ισχύει η δήλωση του Κούλη στην Έλλη Στάη: “Είναι σκευωρία. Είναι ένα κατασκεύασμα” αλλά στην συνέχεια “Αυτό δεν σημαίνει, προς Θεού, ότι δεν υπάρχει σκάνδαλο Novartis(!!!) ή δεν σημαίνει a priori, να το τονίσω αυτό (σ. φαντάσου και να μην το τόνιζε), ότι όλοι είναι εξ ορισμού αθώοι.”
“Σκευωρία” από την μια και “όχι όλοι εξ ορισμού αθώοι” (άρα ένοχοι) από την άλλη, ισοδυναμεί με το “ο άντρας μου είναι κερατάς και εγώ καλή γυναίκα”.
