Η γνωστή ηθοποιός, η ταινία «Dodo» του Πάνου Κούτρα στην οποία συμμετέχει, ο Γιώργος Λάνθιμος και η εξωστρέφειά της.
Η Σµαράγδα Καρύδη δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς η διαδροµή της στο θέατρο, στην τηλεόραση και στον κινηµατογράφο έχει αφήσει δυνατό αποτύπωµα. Η δηµοφιλής ηθοποιός κάνει την υποκριτική υπέρβαση στη νέα ταινία του Πάνου Κούτρα «Dodo» υποδυόµενη έναν κόντρα ρόλο που πραγµατικά κλέβει την παράσταση.
Πώς έγινε η πρόταση από τον Πάνο Κούτρα; Γνωριζόσασταν προτού έρθετε σε επαφή µε αφορµή το «Dodo»;
Οχι, καθόλου. Ηταν το προηγούµενο καλοκαίρι που µε πήρε τηλέφωνο µια βοηθός του. Κλείσαµε ραντεβού στην Αίγινα όπου παραθέριζε όπως κι εγώ. Μας ένωσε λοιπόν η κοινή αγάπη µας για το νησί και η πρώτη συνάντηση πήγε πολύ καλά. Τον ήξερα φυσικά από τις ταινίες του. Ειδικά από την εποχή του «Μουσακά» τον είχα προσέξει, αλλά είδα και τα «Xenia» και «Στρέλλα». Ειδικά τη «Στρέλλα» τη λατρεύω. Οπότε τον θαύµαζα πολύ κι ένιωσα µεγάλη χαρά για την προοπτική της συνεργασίας µαζί του. Ηθελα να δουλέψω µε έναν τέτοιο σκηνοθέτη. Και παρότι ως επαγγελµατίας έπρεπε να διαβάσω το σενάριο ώστε να κρίνω αν θα πω ναι ή όχι στην πρότασή του, ήξερα από την πρώτη στιγµή ότι θα έλεγα ναι και πως ο ρόλος θα ήταν καλογραµµένος.
Είναι ένας κόντρα ρόλος σε ό,τι έχεις κάνει µέχρι τώρα στην κινηµατογραφική σου καριέρα.
Συµφωνώ. Αν και στην αρχή δεν ήταν σαφές αυτό. Αρχικά στις κουβέντες µας µε τον Πάνο µιλάγαµε κυρίως για το κλίµα της ιστορίας που επιχειρεί να φτιάξει. Οσον αφορά τον ρόλο µου, έρχεται πράγµατι κόντρα στους προηγούµενους που έχω κάνει. Οχι µόνο γιατί δεν είναι καθαρά κωµικός, αλλά επειδή δεν έχει την εξωστρέφεια εκείνων των ρόλων. ∆εν µπορείς να καταλάβεις αυτήν τη γυναίκα – είναι πιο κρυµµένη περίπτωση. Εχει πολλές εσωτερικές συγκρούσεις και κρύβει αρκετά πράγµατα. ∆εν δείχνει τι σκέφτεται ή τι νιώθει, παρότι καταλαβαίνει όλα όσα συµβαίνουν γύρω της. Υπάρχει έντονη αµφισηµία γύρω από αυτήν.
Εχεις κοινά στοιχεία µαζί της ή είσαι πιο εξωστρεφής;
∆εν µπορώ να πω ότι µου είναι άγνωστη αυτή η γυναίκα. Μερικές φορές είµαι έτσι, νιώθω την ανάγκη να κλειστώ στον εαυτό µου. Οµως κυρίως λειτουργώ διαφορετικά. ∆ηλαδή όταν θυµώνω το δείχνω και αντιδρώ. Αµα πεινάω πολύ κάνω σαν τρελή, όταν µου φαίνεται κάτι πολύ αστείο γελάω δυνατά κ.λπ.
Αρα είναι ένας ρόλος αντίθετος σ ’ εσένα.
Ναι, µάλλον είναι. Εγώ στη θέση αυτής της γυναίκας, της Μαριέλας, δεν θα λειτουργούσα µε τον ίδιο τρόπο σε αυτές τις συνθήκες.
Για να κάνουµε αυτήν τη συνέντευξη δυσκολευτήκαµε να βρούµε κενό στο πρόγραµµά σου. Ολες οι µέρες σου είναι έτσι;
Μπα, όχι. Μόνο αυτή την εποχή. Υπάρχουν και µέρες που έχω πολύ ελεύθερο χρόνο. Πιτζάµα, cocooning και το σκυλί βόλτα. Και από βδοµάδα θα έχω ακόµη περισσότερο καθώς ολοκληρώθηκαν τα γυρίσµατα για το τηλεπαιχνίδι αλλά και οι παραστάσεις του «Σώσε». Πλέον θα έχω µόνο τα γυρίσµατα µιας νέας τηλεοπτικής σειράς, για τις ανάγκες της οποίας έβαψα και το µαλλί κόκκινο.
Η διεθνής ταινία που θα σε δούµε του χρόνου έχει ολοκληρωθεί;
Ναι, είναι η ταινία «Car sharing» της Γαλλίδας σκηνοθέτριας Σιλβί Μισέλ.
Μιλάς πάλι γαλλικά εκεί, όπως και σε µια δυο σκηνές του «Dodo»;
Οχι, µόνο αγγλικά· κάνω την Ελληνίδα βέβαια. Είναι µια ιστορία πέντε ανθρώπων –ενός Γερµανού, µιας κοπέλας από το Λουξεµβούργο και δύο Γάλλων–, άγνωστων µεταξύ τους, που ταξιδεύουν µε ένα αυτοκίνητο από το Βερολίνο στο Παρίσι και βλέπουµε την περιπέτειά τους σε µόλις ένα 24ωρο. Είναι ένα road movie µε απαιτητικά γυρίσµατα που ξεκινούσαν από τα χαράµατα – ήµασταν συνέχεια στον δρόµο.
Αυτή η δουλειά πώς προέκυψε;
Τυχαία. Κι εγώ ξαφνιάστηκα, ευχάριστα βέβαια, καθώς ούτε ατζέντη έχω ούτε ψάχνω ιδιαίτερα το θέµα του εξωτερικού. Κάπως έγινε και µε βρήκαν επειδή ήθελαν µια Ελληνίδα για τον ρόλο.
Σου περνά από το µυαλό η σκέψη της διεθνούς καριέρας;
Σιγά µην αρχίζω τώρα, σε αυτήν τη φάση της ζωής µου, να σκέφτοµαι τέτοια πράγµατα. Τι δηλαδή; Τη ζωή µου µηδενίζω και ξαναρχίζω, όπως λέει και το τραγούδι του Λαζόπουλου;
Με τον οποίο έχεις δουλέψει µαζί στην ταινία που συν-σκηνοθέτησε µε τον Γιώργο Λάνθιµο, τον «Καλύτερό µου φίλο». Αλήθεια, τι θυµάσαι από εκείνα τα γυρίσµατα;
Αχ, είχαµε περάσει τόσο ωραία µε τον Λάκη. Ναι, ήταν η πρώτη ταινία του Λάνθιµου, αλλά κυρίως ανήκει στον Λαζόπουλο. Την έβλεπε σαν παιδί του ο Λάκης. Οµως το πλανάρισµα, την επεξεργασία της εικόνας και τη σκηνοθεσία τα είχε αναλάβει ο Λάνθιµος. Ο Λάκης είχε κυρίως το κοµµάτι του παιξίµατος των ηθοποιών.
Μπορούσες να φανταστείς τότε πως εκείνος ο νεαρός σκηνοθέτης θα έφτανε στο σηµείο που βρίσκεται σήµερα;
Κανείς δεν µπορούσε να το διανοηθεί, επειδή αυτό που έχει κατορθώσει ο Λάνθιµος δεν το έχει πετύχει κανένας Ελληνας σκηνοθέτης. Με τα Οσκαρ και το Χόλιγουντ δηλαδή και να σφάζονται στα πόδια του αστέρες πρώτου µεγέθους.
Πώς ήταν η συνεργασία µαζί του;
Πολύ καλή. Είχε µεγάλο ενδιαφέρον αν και ήταν κλειστός. Ενας άνθρωπος που άκουγε, παρατηρούσε πολύ, αλλά δεν εκδηλωνόταν εύκολα. Βέβαια ήξερε πολύ καλά το σινεµά και γνώριζε τη δουλειά του καθώς διέθετε σκηνοθετική εµπειρία δουλεύοντας στον χώρο της διαφήµισης και της µουσικής. Είχε µοναδική συγκρότηση. Φαινόταν να ξέρει τι θέλει να κάνει και µάλιστα από τόσο µικρή ηλικία. Ηταν µόλις 28 χρόνων τότε. Το έβλεπες όµως ότι αυτός ο νέος καλλιτέχνης θα πετύχει στη ζωή του. Αλλά σε καµιά περίπτωση δεν µπορούσε να φανταστεί κάποιος τον βαθµό της επιτυχίας του.
Οι ταινίες του σου αρέσουν;
Ναι, µου αρέσουν. ∆εν είναι βέβαια για όλες τις ώρες. Περισσότερο αγαπώ την «Ευνοούµενη», που θεωρείται και η πιο mainstream, αλλά δεν το βρίσκω αρνητικό αυτό. Ο προσωπικός του κινηµατογραφικός κόσµος που έχει συνθέσει παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον.
Παλαιότερα είχες πει ότι το ελληνικό σινεµά πάσχει σε επίπεδο σεναρίου. Το πιστεύεις ακόµη;
Κοίταξε, οι καλές ιδέες υπάρχουν. Το πρόβληµα διαχείρισης των ιστοριών που τις συνοδεύουν είναι ένα ζήτηµα. Για κάποιο λόγο –είτε επειδή γίνονται βιαστικά τα πράγµατα είτε γιατί δεν έχει διδαχτεί ο σωστός τρόπος ανάπτυξης µιας ιστορίας είτε επειδή υπάρχει η νοοτροπία (ή έλλειψη εµπιστοσύνης προς τρίτους;) να κάνει τα πάντα σε µια ταινία µόνο ο ίδιος άνθρωπος– ζηµιώνονται τελικά οι ταινίες της εγχώριας παραγωγής.
Ξένες σειρές βλέπεις;
Ναι, είτε λίγων επεισοδίων όπως το «Γκαµπί της βασίλισσας» είτε περισσότερων κύκλων (γενικά αποφεύγω τις σειρές που τραβάνε πολύ) όταν µε ξεκουράζουν, όπως το «The crown». Το αγαπηµένο µου όµως είναι το «Homeland»· το είδα όλο.
Στην καριέρα σου τα έχεις κάνει όλα: σινεµά, θέατρο, τηλεόραση, θεατρική σκηνοθεσία. Εχεις κάποιο απωθηµένο;
Επιθυµίες έχω, όχι απωθηµένο. Μου άρεσε πολύ που σκηνοθέτησα και θέλω µελλοντικά να το συνεχίσω, γιατί ήταν πολύ δηµιουργικό.
Η καριέρα σου άλλαξε µετά την Ντάλια στο «Παρά πέντε»;
Φυσικά, έγινε το µπαµ τότε. Μέχρι και προτάσεις από πολιτικά κόµµατα δέχτηκα για να πολιτευτώ (γελάει).
INFO
Το φιλμ «Dodo» του Πάνου Κούτρα κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Tulip στις 10/11
