Η παλαιότερη βιβλιοθήκη της Ουγγαρίας δίνει μάχη για να σώσει 100.000 χειρόγραφα βιβλία από τα σκαθάρια, σύμφωνα με το CNN.
Δεκάδες χιλιάδες βιβλία αποσύρονται από τα ράφια ενός μεσαιωνικού αβαείου στην Ουγγαρία σε μια προσπάθεια να σωθούν από τη μόλυνση σκαθαριών που θα μπορούσε να εξαφανίσει αιώνες ιστορίας.
Η Pannonhalma είναι ένα μοναστήρι Βενεδικτίνων, είναι ένα από τα παλαιότερα κέντρα μάθησης της Ουγγαρίας και μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Οι εργαζόμενοι στην αποκατάσταση της ζημιάς, αφαίρεσαν περίπου 100.000 χειρόγραφα βιβλία από τα ράφια τους και τα τοποθέτησαν προσεκτικά σε κιβώτια, η αρχή μιας διαδικασίας απολύμανσης που έχει ως στόχο να σκοτώσει τα μικροσκοπικά σκαθάρια που έχουν τρυπώσει σε αυτά.
Το «σκαθάρι του ψωμιού», εντοπίζεται συχνά ανάμεσα σε αποξηραμένα τρόφιμα, όπως τα δημητριακά, το αλεύρι και τα μπαχαρικά. Αλλά έλκονται επίσης από τις κόλλες με βάση τη ζελατίνη και το άμυλο που βρίσκονται στα βιβλία.
Έχουν βρεθεί σε ένα τμήμα της βιβλιοθήκης που φιλοξενεί περίπου το ένα τέταρτο των 400.000 τόμων της μονής.
«Πρόκειται για μια προχωρημένη προσβολή από έντομα που εντοπίστηκε σε διάφορα τμήματα της βιβλιοθήκης, οπότε ολόκληρη η συλλογή χαρακτηρίζεται ως μολυσμένη και πρέπει να αντιμετωπιστεί ταυτόχρονα», δήλωσε η Σοφία Εντίτ Χαϊντού, επικεφαλής της αποκατάστασης. «Δεν έχουμε αντιμετωπίσει ποτέ στο παρελθόν τέτοιο βαθμό μόλυνσης».
Επί μία χιλιετία το αβαείο ήταν από τα πιο σημαντικά θρησκευτικά και πολιτιστικά μνημεία της Ουγγαρίας και ολόκληρης της Κεντρικής Ευρώπης, επιβιώνοντας από αιώνες πολέμων και ξένων επιδρομών, όπως η οθωμανική εισβολή και κατοχή της Ουγγαρίας τον 16ο αιώνα.
Η Ιλόνα Ασβάνι, διευθύντρια της βιβλιοθήκης Pannonhalma, δήλωσε ότι κάθε φορά συγκινείται από τους ιστορικούς και πολιτιστικούς θησαυρούς που κρύβει η συλλογή.
«Είναι τρομερόνα σκέφτεσαι ότι υπήρχε βιβλιοθήκη εδώ πριν από χίλια χρόνια και ότι είμαστε οι φύλακες του πρώτου καταλόγου βιβλίων στην Ουγγαρία», είπε.
Μεταξύ των πιο σημαντικών έργων της βιβλιοθήκης είναι 19 κώδικες, συμπεριλαμβανομένης μιας πλήρους Βίβλου του 13ου αιώνα. Στεγάζει επίσης αρκετές εκατοντάδες χειρόγραφα που προϋπήρχαν της εφεύρεσης της τυπογραφίας στα μέσα του 15ου αιώνα και δεκάδες χιλιάδες βιβλία από τον 16ο αιώνα.
Ενώ οι παλαιότερες και σπανιότερες εκτυπώσεις και τα βιβλία φυλάσσονται χωριστά και δεν έχουν μολυνθεί, η Ασβάνι δήλωσε ότι οποιαδήποτε ζημιάστη συλλογή αποτελεί πλήγμα για την πολιτιστική, ιστορική και θρησκευτική κληρονομιά.
«Όταν βλέπω ένα βιβλίο μασημένο από σκαθάρι ή μολυσμένο με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, αισθάνομαι ότι, ανεξάρτητα από το πόσα αντίτυπα εκδίδονται και πόσο αντικαταστάσιμο είναι το βιβλίο, ένα κομμάτι του πολιτισμού έχει χαθεί», δήλωσε.
Για να εξοντωθούν τα σκαθάρια, τα κιβώτια με τα βιβλία τοποθετούνται σε ψηλούς, ερμητικά κλειστούς πλαστικούς σάκους από τους οποίους αφαιρείται κάθε οξυγόνο. Μετά από έξι εβδομάδες στο περιβάλλον καθαρού αζώτου, η Μονή ελπίζει ότι όλα τα σκαθάρια θα έχουν καταστραφεί.
Πριν από την επανατοποθέτηση στα ράφια, κάθε βιβλίο θα επιθεωρείται ξεχωριστά και θα σκουπίζεται με ηλεκτρική σκούπα. Οποιοδήποτε βιβλίο καταστραφεί από τα παράσιτα θα παραμεριστεί για μεταγενέστερες εργασίες αποκατάστασης.