Στοιχεία-σοκ ανέδειξε έρευνα, στην οποία συμμετείχαν 1.588 παίκτες από Ελλάδα και Πορτογαλία, για την έκταση και τις συνέπειες του στοιχηματισμού.
Μόνο στο ντούκου δεν πρέπει να περάσουν τα αποτελέσματα έρευνας για τον στοιχηματικό εθισμό των ποδοσφαιριστών που παρουσιάστηκαν στην ημερίδα του πρωτοποριακού προγράμματος Football Players’ Betting Addiction (FBPA), για το οποίο συνεργάστηκαν η ΕΠΟ και η ομοσπονδία της Πορτογαλίας, με την υποστήριξη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Τα τελευταία χρόνια έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας πολυάριθμες περιπτώσεις εθισμού στον τζόγο αθλητών σε όλη την Ευρώπη, κυρίως επαγγελματιών ποδοσφαιριστών. Οι συνέπειες είναι σοβαρές: ψυχικά προβλήματα, επαγγελματικές αποτυχίες, διαταραγμένες σχέσεις και οικονομικές δυσκολίες είναι συχνά. Σε πολλές περιπτώσεις ο φόβος της τιμωρίας τούς αποτρέπει από το να ζητήσουν βοήθεια.
Το πρόγραμμα FBPA στοχεύει στη βαθύτερη κατανόηση του φαινομένου και την παροχή λύσεων που διασφαλίζουν την ψυχική υγεία των αθλητών, καθώς οι συνέπειες του εθισμού πλήττουν την καριέρα, τις σχέσεις και την οικονομική τους κατάσταση. Οι εθισμένοι ποδοσφαιριστές βρίσκονται σε κίνδυνο όχι μόνο σε ό,τι αφορά την προσωπική τους ζωή αλλά και την ακεραιότητα του ίδιου του αθλήματος, καθώς συχνά γίνονται στόχοι για χειραγώγηση αγώνων.
Τα ευρήματα
Από την έρευνα, που βασίστηκε σε ανώνυμες απαντήσεις 1.588 ποδοσφαιριστών από τις δύο χώρες, προέκυψε ότι η μέση ηλικία πρώτης επαφής με τον στοιχηματισμό είναι τα 17,95 έτη, ωστόσο αρκετοί ξεκινούν νωρίτερα. Ειδικά για την ηλικιακή ομάδα των 15-17 ετών η μέση ηλικία έναρξης είναι τα 15,11 έτη, γεγονός που καταδεικνύει πόσο πρόωρη είναι η έκθεση σε συμπεριφορές υψηλού κινδύνου για ποδοσφαιριστές που δεν είναι ακόμη επαγγελματίες.
Ενα ερώτημα που τίθεται είναι γιατί οι ποδοσφαιριστές στοιχηματίζουν. Από τις απαντήσεις τους στην έρευνα προκύπτει ότι η πλειονότητά τους αναζητά οικονομικό όφελος, αντιμετωπίζοντας τον στοιχηματισμό ως εναλλακτική πηγή εισοδήματος. Κάποιοι παίκτες μέσω του στοιχήματος επιδιώκουν την ψυχαγωγία ή εκτονώνονται συναισθηματικά. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις στις οποίες το στοίχημα χρησιμοποιείται ως μέσο για την αποπληρωμή χρεών, εγκλωβίζοντας τους παίκτες σε έναν φαύλο κύκλο.
Αλλο ερώτημα είναι γιατί 15άχρονοι παίκτες ασχολούνται με τον στοιχηματισμό. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, ο κοινωνικός περίγυρος παίζει καθοριστικό ρόλο. Ο κίνδυνος ένα νεαρό άτομο να ξεκινήσει να παίζει στοίχημα είναι έως και έξι φορές μεγαλύτερος αν έχει φίλους ή συγγενείς που τζογάρουν, σε σχέση με την επίδραση από συμπαίκτες ή άλλες πηγές.
Επίσης εύλογη ερώτηση είναι πού οφείλεται ο εθισμός στον στοιχηματισμό. Οι απαντήσεις είναι ποικίλες: το 20,2% των ποδοσφαιριστών παραδέχτηκε ότι καταφεύγει επανειλημμένα σε πονταρίσματα για να καλύψει προηγούμενες απώλειες. Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι μόλις ένας στους δύο ποδοσφαιριστές που στοιχηματίζουν γνωρίζει πού πρέπει να απευθυνθεί για βοήθεια προκειμένου να βγει από το εφιαλτικό τούνελ.
Το 84% των ποδοσφαιριστών θεωρεί ότι απαιτούνται θεσμική υποστήριξη και εκπαιδευτικά εργαλεία, ενώ μόνο ένα μικρό ποσοστό εκτιμά ότι η λύση του προβλήματος βρίσκεται αποκλειστικά στη θεραπεία αποτοξίνωσης.
Η παγίδα
Οι στοιχηματισμός είναι κάτι που συζητείται στο περιβάλλον μιας ομάδας και ένα θετικό εύρημα της έρευνας είναι ότι ένας στους τρεις ποδοσφαιριστές δηλώνει ότι μπορεί να αναγνωρίσει σημάδια του προβλήματος σε έναν συμπαίκτη του. Παρ’ όλα αυτά επικρατεί η εσφαλμένη αυτοπεποίθηση σε πολλούς παίκτες, οι οποίοι θεωρούν ότι λόγω της ιδιότητάς τους ως αθλητών «γνωρίζουν καλά το παιχνίδι» και κατά συνέπεια έχουν αυξημένες πιθανότητες επιτυχίας όταν στοιχηματίσουν. Κι αυτή η αυτοπεποίθηση τους οδηγεί στην κρυφή παγίδα του τζόγου. Η εμμονή στην ανάκτηση των χαμένων χρημάτων συνοδεύεται από ψυχολογική επιβάρυνση και άγχος.
«Ο εθισμός στον στοιχηματισμό είναι ανθρώπινη αδυναμία. Και σίγουρα δεν είναι ντροπή, αλλά κάλεσμα για στήριξη. Ως ΕΠΟ στεκόμαστε δίπλα στους αθλητές όχι μόνο στις νίκες αλλά και στις δυσκολίες. Επιθυμία μας είναι να ενθαρρύνουμε όλους όσοι χρειάζονται βοήθεια» ανέφερε στην ομιλία της στην ημερίδα η εκτελεστική γραμματέας της ΕΠΟ Δόμνα Τσιώνη.
«Ο εθισμός είναι εφιάλτης»
Ήταν συγκλονιστική η ομιλία του Γιάννη Σίμωση.Ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής έχει αναλάβει τον ρόλο του πρεσβευτή ευαισθητοποίησης για το πρόβλημα του στοιχηματικού εθισμού και περιέγραψε τον δικό του εφιάλτη προτού σταματήσει να τζογάρει.
«Είμαι εδώ ως ένας άνθρωπος ο οποίος έχει βιώσει και το κομμάτι του εθισμού και τα σκοτάδια του. Δεν ήρθα για να κουνήσω το δάχτυλο σε κανέναν, ήρθα εδώ για να δώσω ένα μήνυμα. Οτι υπάρχει λύση σε αυτή την αρρώστια, γιατί περί αρρώστιας πρόκειται. Ξεκίνησα από μικρό παιδί με όνειρα και φιλοδοξίες, αλλά όλα αυτά μετατράπηκαν σε εφιάλτη. Και αυτός ο εφιάλτης έχει και όνομα και επίθετο.
Είναι ο εθισμός στο στοίχημα» είπε μεταξύ άλλων ο Σίμωσης, ο οποίος κατέληξε: «Αμα δείτε το βιογραφικό μου, κάθε χρόνο άλλαζα ομάδα και αυτό είχε να κάνει με τη φήμη μου. Ημουν αναξιόπιστος. Ημουν κλέφτης και ψεύτης πρώτα απ’ όλα και απέναντι στους ίδιους μου τους γονείς. Με την πρώτη ευκαιρία έκλεβα από τα παντελόνια του πατέρα μου, από τις τσέπες και τα συρτάρια του.
Ημουν πρεζάκι του τζόγου και μπήκα σε πρόγραμμα απεξάρτησης. Είμαι καθαρός οκτώ χρόνια και έναν μήνα. Είμαι πραγματικά περήφανος. Μπορεί να ξεκίνησα με όνειρα για την καριέρα μου και ο τζόγος μπορεί να μου κατέστρεψε την καριέρα, αλλά δεν μου κατέστρεψε τη ζωή».
