Στα χέρια της εισαγγελέα Πρωτοδικών Μυτιλήνης βρίσκεται από τις αρχές του μήνα δείγμα από την ημερήσια τροφή που προορίζεται για καθέναν από τους διαμένοντες στη Μόρια.
Αυτοδιοικητικά στελέχη της Λέσβου επισκέφθηκαν το ΚΥΤ στη Μόρια, πήραν δείγμα από την ημερήσια τροφή και την κατέθεσαν στην Εισαγγελία ζητώντας παράλληλα να προβεί σε έλεγχο νομιμότητας.
Η σίτιση των προσφύγων στη Μόρια προκαλεί σοβαρά ερωτήματα και ως προς την τιμή του φαγητού –χρήματα τα οποία καταβάλλει η Ευρωπαϊκή Ένωση– αλλά ταυτόχρονα και ως προς την ποιότητα σε σχέση με την τιμή. Συγκεκριμένα για το ημερήσιο φαγητό των προσφύγων καταβάλλεται ημερησίως το ποσό των 5,1 ευρώ και περιλαμβάνει κατ’ άτομο: Για πρωινό ένα κρουασάν βάρους 90 γραμμαρίων. Για μεσημεριανό ένα πακέτο με 100 γραμμάρια σουτζουκάκια από μοσχαρίσιο κρέας και 200 γραμμάρια ρύζι. Μαζί με δυο μικρού μεγέθους αραβικές πίτες συνολικού βάρους 100 γραμμαρίων. Και για βραδινό ένα παξιμάδι βάρους 55 γραμμαρίων, ένα αυγό, μια κακής ποιότητας ντομάτα βάρους 74 γραμμαρίων και ένα κομμάτι σπανακόπιτας (πραγματικά, δείγμα σπανακόπιτας) βάρους 46 γραμμαρίων!
Με τα παραπάνω, όπως σημείωσαν οι αυτοδιοικητικοί στην Εισαγγελία, «σιτίζονται καθημερινά οι 20.000 πρόσφυγες που ζουν στη Μόρια. Καταβάλλεται δηλαδή για ένα τέτοιο σιτηρέσιο το ποσό των περίπου 100.000 ευρώ ημερησίως ή 3 εκατ. ευρώ τον μήνα!» Το κόστος της σίτισης προέρχεται από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και διαχειρίζεται από τον Ελληνικό Στρατό με διαδικασίες «διαπραγμάτευσης χωρίς δημοσίευση προκήρυξης διαγωνισµού, για την κάλυψη κατεπείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης (µεταναστευτικές – προσφυγικές ροές) και λαμβανομένων υπόψη των λόγων εθνικής ασφάλειας και δημόσιας τάξης, που καθιστούν αδύνατη την τήρηση των προθεσμιών, που προβλέπονται για τις διαδικασίες διαγωνισμού της κείμενης νομοθεσίας»!
Αυτό όμως που επισημαίνουν οι αυτοδιοικητικοί είναι ότι «το ύψος των κονδυλίων που διατίθενται για τη σίτιση των προσφύγων της Μόριας είναι τέτοιο που δεν επιτρέπεται να υπάρχουν άνθρωποι που πεινάν και προβαίνουν σε παραβατικές ενέργειες προκειμένου να επιβιώσουν. Η ευπρεπής σίτιση αυτών των ανθρώπων εκτός από ανθρωπιστικό καθήκον αποτελεί μέσο προστασίας της ασφάλειας της τοπικής κοινωνία».
