Ο συνθέτης Γιώργος Νικητόπουλος μελοποιεί δέκα ποιήματα του Μίλτου Σαχτούρη
Το περασμένο καλοκαίρι είχα την τύχη να βρεθώ στην Υδρα, τον πατρογονικό τόπο του Μίλτου Σαχτούρη, τις ημέρες που το νησί τιμούσε τον ποιητή. Στο γραφικό Καμίνι ο Γιώργος Νικητόπουλος –καλεσμένος του εικαστικού Αλέξη Βερούκα– παρουσίασε για πρώτη φορά δέκα μελοποιημένα ποιήματα του Μ. Σαχτούρη. Για να είμαι ειλικρινής, στο άκουσμα αυτού του τολμηρού εγχειρήματος, με την ιδιαιτερότητα της ποίησής του κατά νου, διατηρούσα κάποιες επιφυλάξεις. Απαιτεί θάρρος και ίσως λίγο θράσος να είσαι νεοεμφανιζόμενος συνθέτης και να αποπειράσαι να μετουσιώσεις σε τραγούδι στίχους όπως «Αυτά τα μαύρα ανοιξιάτικα λουλούδια/ που μου φυτέψαν μέσα στο κεφάλι/ δεν είναι μνήματα/ είναι μηνύματα/ που όταν ήρθαν/ δεν μπόρεσα να συλλάβω/ το χρησμό τους/ κι έτσι ρίχνουνε τώρα μες στο σώμα μου/ τα οριστικά τους τα μελάνια/ με σχεδιάζουν με τις αρτηρίες μου/ σαν κάτι πολύχρωμες διαφημίσεις/ ξένων φαρμακευτικών εταιρειών/ της Pfizer ή της Geigy/ της Abbott ή της Bayer». Ο υπερρεαλιστικός κόσμος του Σαχτούρη είναι κλειστός, ώρες ώρες εφιαλτικός, μεγάλης εσωτερικής έντασης, επίπονος και απαιτητικός. Ωστόσο το αποτέλεσμα ήταν άκρως γοητευτικό. Με τρεις σπουδαίες φωνές να ερμηνεύουν, την Ηρώ Σαΐα, την Αγγελική Τουμπανάκη και την Παυλίνα Κατσή, επτά όργανα επί σκηνής και την εξαιρετική ενορχήστρωση του Νεοκλή Νεοφυτίδη και του ίδιου του συνθέτη, η ποίηση του Σαχτούρη ευτύχησε… Αυτός λοιπόν ο κύκλος των δέκα τραγουδιών που δημιούργησε ο συνθέτης Γιώργος Νικητόπουλος ύστερα από δύο χρόνια εντατικής εργασίας μες στην καραντίνα αισίως βρήκε τον δρόμο της δισκογραφίας και κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες υπό τον τίτλο «Τα δώρα» από τις εκδόσεις Μετρονόμος. Ο συνθέτης βυθίστηκε στην ποίηση του Σαχτούρη –συγκεκριμένα στα «Ποιήματα άπαντα» (1945-1998, εκδ. Κέδρος)– και έφερε στην επιφάνεια δέκα από αυτά («Τα δώρα», «Πόνος και τρόμος», «Αποστολή», «Ο γάμος», «Ο θάνατος», «Με τα μάτια κλειστά», «Τα αινίγματα», «Τα περιστέρια του νεκρού», «Τ’ αδέρφια μου», «Δρόμος»), ντύνοντάς τα με υπέροχες μελωδίες που κινούνται σε έντεχνα μονοπάτια. Ο σεβασμός με τον οποίο αγκάλιασε τον κόσμο του Σαχτούρη είναι εμφανής. Τρεις γυναικείες φωνές που η καθεμιά φέρει το δικό της ιδιάζον ηχόχρωμα και τη δική της δυναμική, η απαγγελία του ηθοποιού Χρήστου Στέργιογλου, η ηχητική πανδαισία των έξι εγχόρδων, ο Νεοκλής Νεοφυτίδης στο πιάνο και βέβαια οι ίδιες οι συνθέσεις του Γ. Νικητόπουλου συνθέτουν μια ποιοτική δουλειά που προτείνουμε ανεπιφύλακτα.
