Καραμανλής – Σαμαράς: Ηχηρά μηνύματα προς Μαξίμου και εσωκομματικά σύννεφα

Οι αιχμηρές τοποθετήσεις του Κώστα Καραμανλή περί θεσμικής κρίσης και η παρουσία του Αντώνη Σαμαρά στην Παλαιά Βουλή έφταναν και περίσσευαν ώστε να ηχήσει εκ νέου συναγερμός στο Μαξίμου.

Παρότι ανέμεναν τη νέα συνύπαρξη Καραμανλή – Σαμαρά, στην προγραμματισμένη εκδήλωση προς τιμήν της Άννας Ψαρούδα Μπενάκη, η αντίδραση φανέρωσε την αδυναμία διαχείρισης της περιρρέουσας (αρνητικής) ατμόσφαιρας αλλά και των εσωκομματικών τριγμών που φαίνεται ότι φουντώνουν στην Πειραιώς.

Τρανό παράδειγμα η διαρροή από στελέχη της κυβέρνησης που βγήκε λίγη ώρα μετά την ομιλία Καραμανλή. Εν ολίγοις, όχι μόνο έκαναν πως δεν άκουσαν τις ηχηρές προειδοποιήσεις Καραμανλή με αποδέκτη τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά επιχείρησαν να αντιστρέψουν τα μηνύματα του πρώην πρωθυπουργού εμπλέκοντας την… αντιπολίτευση.

«Δηλώσεις περί μη εμπιστοσύνης στη δικαιοσύνη, καθώς και επιθέσεις εναντίον της, από όλο και περισσότερα στελέχη της αντιπολίτευσης καθιστούν τις επισημάνσεις του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή παραπάνω από επίκαιρες», σημείωναν κυβερνητικά στελέχη σύμφωνα με τη γαλάζια διαρροή.

Οι προειδοποιήσεις Καραμανλή

«Η πολιτική ομαλότητα, ιδιαίτερα η κοινοβουλευτική δημοκρατία, έχουν ως θεμελιώδες προαπαιτούμενο την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών, την εμπέδωση κράτους δικαίου, την ουσιαστική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Όταν αυτά αμφισβητούνται, όταν ένα πολύ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας και μάλιστα διαρκώς διευρυνόμενο, πιστεύει ότι αυτά δεν ισχύουν, ότι οι ευαίσθητοι θεσμοί χειραγωγούνται, ότι το κοινοβούλιο υποβαθμίζεται, ότι οι κυβερνήσεις αγνοούν τις ανάγκες της και δεν καταλαβαίνουν τις αγωνίες της, ότι οι ισχυροί δεν ελέγχονται, ότι η αυστηρότητα του κράτους εξαντλείται επί των λιγότερο ευνοημένων πολιτών τότε έχουμε κρίση” και πρόσθεσε “κρίση απαξίωσης, κρίση απονομιμοποίησης, κρίση αμφισβήτησης και απόρριψης του θεσμικού πλαισίου και του πολιτικού συστήματος. Τα φαινόμενα αυτά είναι υπαρκτά, δεν απέχουν από την κρατούσα σήμερα κοινωνική αντίληψη και διεθνώς και στην Ευρώπη και στη χώρα μας», σημείωσε αρχικά ο πρώην πρωθυπουργός.

Στη συνέχεια, τόνισε: «η αποκατάσταση του σεβασμού και της εμπιστοσύνης των πολιτών απαιτεί εργώδη και τιτάνια προσπάθεια. Αν αποβεί ανέφικτη ή άκαρπη οδεύουμε προς μείζονα θεσμική κρίση. Αν υποτιμηθεί ή αγνοηθεί βαδίζουμε ολοταχώς σε πολιτική κρίση πρώτου μεγέθους. Σημειώνω, ότι η ιστορία μας διδάσκει ότι τέτοιου είδους κρίσεις, στην περίπτωση της Ελλάδας λόγω πρωτίστως γεωπολιτικών συνθηκών, συμπίπτουν σχεδόν πάντοτε με εθνικές κρίσεις».

Επικαλούμενος απόσπασμα συνέντευξης που είχε παραχωρήσει το 2007 η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη, είπε πως: «αυτό που έχει σημασία είναι όταν φτάσει η ώρα της αποχώρησης να νιώθει κανείς ότι ήταν πάνω απ΄ όλα έντιμος απέναντι στον εαυτό του και σε αυτούς που τον εμπιστεύτηκαν. Και πιστεύω ότι όταν φτάσει η δική μου ώρα να αποχωρήσω από την ενεργό πολιτική αυτό θα το έχω επιτύχει».

Πολλοί ερμήνευσαν τα παραπάνω λόγια ως αιχμή προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος αμφισβητείται ολοένα και περισσότερο στο εσωτερικό της γαλάζιας παράταξης.

Το χειροκρότημα στον Σαμαρά

Το δεύτερο σημείο που σχολιάστηκε ιδιαιτέρως εντός των «γαλάζιων» τειχών -και όχι μόνο- ήταν τόσο η νέα συνύπαρξη των δύο πρώην πρωθυπουργών, αλλά και το θερμό χειροκρότημα που εισέπραξε ο Αντώνης Σαμαράς κατά την είσοδό του στην Παλαιά Βουλή.

Η επιλογή Σαμαρά να παραστεί στην εκδήλωση προς τιμήν την Άννας Ψαρούδα Μπενάκη,  φαίνεται ότι απομάκρυνε κάθε σενάριο και φήμες περί επαναπροσέγγισης με την πλευρά Μητσοτάκη.

Τα επικοινωνιακά «χτυπήματα» προς το Μαξίμου αυξάνονται και πληθαίνουν, με την κατάσταση στο εσωτερικό της ΝΔ να χαρακτηρίζεται από πολλούς ως «εκρηκτική», με τον Κυριάκο Μητσοτάκη κύριο αποδέκτη της εντεινόμενης κριτικής.