Το γεγονός, ότι η κυβέρνηση (λέγε με Φλωρίδη) αποφάσισε να περάσει μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα, τροπολογία που αφορά το πόθεν έσχες των πολιτικών, είναι από μόνο του απρεπές πολιτικά και ύποπτο. Οι νόμοι που αφορούν τα περιουσιακά στοιχεία των πολιτικών, την διαφάνεια και τον έλεγχό τους, δεν πρέπει ούτε να είναι σκοτεινοί ούτε να περνάνε στο σκοτάδι. Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, στρίμωξε μια τροπολογία για το πόθεν έσχες, σε σχέδιο νόμου για την Σχολή Δικαστών.
Διαβάστε σχετικά: Τροπολογία πόθεν έσχες νομιμοποιεί έμμεσα και τις offshore εταιρείες σε πολιτικούς
Σε ό,τι αφορά την ουσία της συγκεκριμένης τροπολογίας, θεωρητικά αποκαθιστά μια αδικία και ταυτόχρονα νομική τρύπα στην υπόθεση της δήλωσης περιουσιακής κατάστασης. Οι σύζυγοι των πολιτικών, θα έχουν δικαίωμα να κατέχουν εταιρείες του εξωτερικού, ή μετοχές τους, αρκεί αυτές οι εταιρείες να μην είναι σε χώρες που δεν είναι συνεργάσιμες φορολογικά, δηλαδή σε φορολογικούς παραδείσους.
Ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ του 2015 για το πόθεν έσχες, προέβλεπε ότι οι σύζυγοι των πολιτικών δεν μπορούν να έχουν γενικώς μετοχές σε εταιρείες του εξωτερικού. Η νομική αυτή πρόβλεψη, ήταν μια ψευδεπίγραφη επίδειξη «ηθικού πλεονεκτήματος» που δημιουργούσε υποτίθεται ένα αυστηρό καθεστώς. Ο νόμος ωστόσο ήταν και αντισυνταγματικός και αντι-Ενωσιακός και παράλογος. Δεν μπορεί μια κυβέρνηση να απαγορεύει την επαγγελματική, επιχειρηματική δραστηριότητα κάποιου πολίτη στο εξωτερικό επειδή είναι σύζυγος πολιτικού και να επιτρέπει στο εσωτερικό. Δεν υπάρχει λογικό ή πολιτικό επιχείρημα που να δικαιολογεί αυτόν τον διαχωρισμό. Έχει όμως υποχρέωση να ελέγχει τα περιουσιακά στοιχεία όπου και αν βρίσκονται. Είναι διαφορετικό πράγμα να υπάρχει διαχωρισμός σε σχέση με εταιρείες που εδρεύουν σε φορολογικούς παράδεισους, αλλά ο νόμος του 2015 δεν περιορίστηκε σε αυτή την διάκριση. Η δε νομική «αυστηρότητα» την οποία επέδειξε, δεν είχε και ιδιαίτερο αποτέλεσμα, αφού σοβαρές και τρανταχτές υποθέσεις ελέγχου πόθεν έσχες που έμπαζαν από παντού, οδηγήθηκαν στην αρχειοθέτηση με τις ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ. Επιβεβαιώθηκε δηλαδή ότι το θέμα είναι ο πραγματικός και ουσιαστικός έλεγχος στο πόθεν έσχες (κυρίως του πόθεν, της προέλευσης της περιουσίας) και όχι των νομικών ρυθμίσεων που φαντάζουν αυστηρές. Όσο αυστηρός να είναι είναι ο νόμος για το πόθεν έσχες, το ερώτημα είναι τι έλεγχος γίνεται.
Ας επιστρέψουμε όμως στο νόμο της ΝΔ. Η τροπολογία Φλωρίδη την οποία συνυπογράφει (μάλλον τυπικά λόγω συναρμοδιότητας) ο Υπουργός Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης, επιτρέπει την κατοχή εταιρειών στο εξωτερικό, αποκαθιστά δηλαδή την αδικία και τον παραλογισμό, θέτοντας μάλιστα και τον όρο, οι εταιρείες που κατέχουν τα μέλη της οικογένειας του πολιτικού να μην είναι σε φορολογικούς παραδείσους. Δεν βάζει όμως κανένα όρο, η εταιρεία την οποία κατέχει ο ή η σύζυγος του πολιτικού στο εξωτερικό, να μην συνδέεται ή να μην κατέχει εταιρείες που είναι σε φορολογικούς παράδεισους. Έτσι δίνεται η δυνατότητα στο πολιτικό πρόσωπο να στήσει ένα σχήμα μπάμπουσκας εταιρειών, που μπορούν κάλλιστα να κρύψουν το μαύρο χρήμα.
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Η σύζυγος του πολιτικού κυρίου «Τάδε», έχει μια εταιρεία στην Γερμανία, την εταιρεία «Μεγάλο Κόλπο». Η συγκεκριμένη εταιρεία η οποία βρίσκεται σε Ευρωπαϊκή χώρα δηλώνεται στο πόθεν έσχες του κυρίου Τάδε και είναι όλα καλά. Ο κύριος Τάδε όμως, στην πραγματικότητα, όχι μόνο δεν είναι καλός αλλά είναι και διεφθαρμένος. Χρηματίζεται από εργολάβους, εμπόρους όπλων και όποιον άλλο εξυπηρετεί. Προφανώς δεν μπορεί να πάρει τα χρήματα στο χέρι. Αυτοί που τον χρηματίζουν, φτιάχνουν μια offshore εταιρεία στoν Παναμά, στην οποία βάζουν τα λεφτά από τις μίζες. Στη συνέχεια, η γερμανική εταιρεία «Μεγάλο Κόλπο» η οποία ανήκει στην σύζυγο του κυρίου Τάδε, αγοράζει την offshore εταιρεία στον Παναμά και φυσικά κατέχει πλέον τα περιουσιακά της στοιχεία (καταθέσεις από τις μίζες και ό,τι άλλο). Μπορεί μάλιστα να τα διοχετεύσει σε άλλες εταιρείες σε φορολογικούς παραδείσους δημιουργώντας ένα πλέγμα κάλυψης.
Με βάση το νόμο για το πόθεν έσχες, ο κύριος και η κυρία Τάδε, είναι νομότυποι, γιατί δηλώνουν την ύπαρξη μόνο της Γερμανικής εταιρείας και όχι το τι περιέχει ως περιουσιακά στοιχεία αυτή η εταιρεία, δηλαδή τις μίζες που κατέχει η συνδεδεμένη εταιρεία.
Αν πρόκειται για αβλεψία της κυβέρνησης, τότε μπορεί το πρόβλημα να αποκατασταθεί εύκολα. Μπορεί να συμπληρωθεί στην τροπολογία που προβλέπει ότι οι σύζυγοι δεν μπορούν να κατέχουν αλλοδαπές εταιρείες που βρίσκονται σε μη φορολογικά συνεργαζόμενες χώρες, η φράση «ή εταιρείες που σχετίζονται με οποιοδήποτε τρόπο με άλλες εταιρείες σε μη συνεργαζόμενες φορολογικά χώρες».
Σε περίπτωση που δεν κλείσει αυτό το παράθυρο διαφθοράς, τότε μιλάμε για την απόφαση της κυβέρνησης να καλύψει νομικά την διαφθορά και τους διεφθαρμένους.
Εκτός από το τι θα κάνει η κυβέρνηση, έχει ενδιαφέρον και τι θα απαιτήσει η Αντιπολίτευση. Θα απαιτήσει;
Διαβάστε επίσης:
Μάξιμος Χαρακόπουλος στο Documento: «Για το μήνυμα δεν φταίει ο αγγελιοφόρος»
Καιρός: Σε ποιες περιοχές και πότε θα βρέξει σήμερα – Η πρόγνωση για τις επόμενες ημέρες (LIVE)
