Πριν από δέκα χρόνια όταν όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα. Εκείνες τις δραματικές ημέρες, ο τότε πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε χωρίς χρονοτριβή να διεξάγει δημοψήφισμα για να αποφασίσει ο πληθυσμός για ένα νέο σκληρό πακέτο λιτότητας. Ετσι ξεκινάει το ρεπορτάζ της γερμανικής ΤΑΖ για τα 10 χρόνια από το δημοψήφισμα.
Είναι ένα ρεπορτάζ με τίτλο «Όταν η Ελλάδα είπε Όχι πολύ δυνατά» που υπογράφει ο Φέρρυ Μπατζόγλου. Γράφει ότι ήταν το λεγόμενο σχέδιο Γιούνκερ, το οποίο πήρε το όνομά του από τον τότε πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Σε αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο απαιτούσαν δραστικά μέτρα λιτότητας με αντάλλαγμα νέα δάνεια δισεκατομμυρίων. Και συνεχίζει:
Στις 5 Ιουλίου 2015, οι Έλληνες είπαν «Όχι». Ο κόσμος έμεινε άναυδος. Την επόμενη ημέρα, ο πρωθυπουργός Τσίπρας κάλεσε τους ηγέτες των κομμάτων σε Συμβούλιο Αρχηγών. Στόχος του μια κοινή γραμμή για τις πολιτικές δυνάμεις της Αθήνας στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ. Δέκα χρόνια αργότερα, η αθηναϊκή ειδησεογραφική ιστοσελίδα in.gr δημοσίευσε τώρα αποσπάσματα από τα πρακτικά των συνομιλιών, τα οποία προηγουμένως είχαν κρατηθεί μυστικά.
Διαβάστε σχετικά: Βόμβα Κακλαμάνη: Εγώ θα έδινα στη δημοσιότητα τα πρακτικά του Συμβουλίου Αρχηγών του 2015
Ο Τσίπρας απευθύνεται στους αρχηγούς των κομμάτων, συμπεριλαμβανομένων των ανοιχτών υποστηρικτών του «Ναι». Πιστός στο λόγο του, λέει: «Νομίζω ότι αν ο στόχος αυτής της συζήτησης εδώ δεν είναι να βρεθεί κοινός τόπος, αλλά να διαστρεβλωθεί παραπλανητικά ένα Όχι σε ένα Ναι, δεν θα βρείτε τη στήριξή μου. Το “όχι” είναι ένα “όχι” σε μια μη βιώσιμη συμφωνία. Προφανώς, η ψήφος δεν είναι εντολή για ρήξη, αλλά δεν είναι επίσης εντολή για “ό,τι και να συμβεί, θα ψηφίσουμε υπέρ”. Θέλω να το ξεκαθαρίσω αυτό».
Ο Τσίπρας επικρίθηκε σαν τζογαδόρος
Σύμφωνα με τα πρακτικά, οι υπόλοιποι αρχηγοί των κομμάτων υποστήριξαν τον πρωθυπουργό Τσίπρα. Υποτίθεται ότι θα έκανε νέες διαπραγματεύσεις στις Βρυξέλλες για ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Η παραμονή στο ευρώ δεν ήταν ποτέ στο τραπέζι από την ελληνική πλευρά.
Επτά ημέρες μετά το δημοψήφισμα, ο Τσίπρας ταξίδεψε στις Βρυξέλλες. Μετά από 17 ώρες διαπραγματεύσεων με τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ, εμφανίστηκε ενώπιον του παγκόσμιου Τύπου το πρωί της 13ης Ιουλίου για να ανακοινώσει μια συμφωνία: Η Ελλάδα θα λάβει και πάλι δάνεια δισεκατομμυρίων, αλλά θα πρέπει σε αντάλλαγμα να εφαρμόσει ένα νέο πακέτο λιτότητας και μεταρρυθμίσεων.
Έκτοτε, ο Τσίπρας έχει δεχθεί σφοδρή κριτική από όλες τις πλευρές στη χώρα αυτή. Το συντηρητικό κόμμα της Νέας Δημοκρατίας υποστηρίζει ότι ο Τσίπρας τελικά υποχώρησε και αναγκάστηκε να υποκύψει στην πραγματικότητα. Ο Τσίπρας από (υποτιθέμενος) αντίπαλος της λιτότητας μετατράπηκε σε συνεπή υποστηρικτή της λιτότητας, επικρίνουν οι αριστεροί επικριτές του Τσίπρα. Ένας καιροσκόπος και βαρόνος του ψεύδους που το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να διατηρήσει την εξουσία του.
Ο πρώην πρωθυπουργός Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δηλώνουν τώρα ότι «η αλήθεια ήρθε επιτέλους στο φως» αναφερόμενοι στα πρακτικά των συνομιλιών της 6ης Ιουλίου 2015. Ο Τσίπρας είχε απλώς την υποστήριξη όλων των άλλων εκπροσώπων του κόμματος για να επαναδιαπραγματευτεί στις Βρυξέλλες.
Άξιζε τον κόπο η προσπάθεια;
Ένα πράγμα είναι βέβαιο: ως επικεφαλής της κυβέρνησης, ο Τσίπρας ακολούθησε ένα άκαμπτο πρόγραμμα λιτότητας, όπως ακριβώς και οι προκάτοχοί του. Αλλά άξιζε πραγματικά τον κόπο; Η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται συγκρατημένα από το 2021. Ωστόσο, το ΑΕΠ εξακολουθεί να βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα σε σύγκριση με την υπόλοιπη ΕΕ και το προ κρίσης επίπεδο δεν έχει ακόμη επιτευχθεί. Φτηνά εργατικά χέρια, υψηλός πληθωρισμός: η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων έχει πλέον κατρακυλήσει στην προτελευταία θέση στην ΕΕ – λίγο πριν από την τελευταία θέση της Βουλγαρίας.
Επιπλέον, οι επενδύσεις παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα, με το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων να κατευθύνεται στα ακίνητα. Η μονοκαλλιέργεια του τουρισμού ανθεί επίσης. Η βιομηχανία αναζητά απεγνωσμένα μάγειρες, σερβιτόρους και καμαριέρες. Τίμια δουλειά, αλλά όχι ακριβώς ονειρεμένες δουλειές για τους ως επί το πλείστον καλά καταρτισμένους Έλληνες. Σε αυτό έρχεται να προστεθεί και η άφθονη ροή των κονδυλίων της ΕΕ, από τα οποία οι Έλληνες εξαρτώνται όσο ένα πρεζόνι από την καθημερινή του δόση.
Το συμπέρασμα είναι ότι η οικονομία της Ελλάδας παραμένει όσο ποτέ άλλοτε βασισμένη στην κατανάλωση. Το ελληνικό εμπορικό ισοζύγιο είναι εξαιρετικά αρνητικό, σαν να μην υπήρξαν ποτέ μεταρρυθμίσεις. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, οι φτωχοί φτωχότεροι – και η σοβαρά συρρικνωμένη μεσαία τάξη μετά βίας τα βγάζει πέρα.
Η αναταραχή που επικρατούσε πριν από δέκα χρόνια αποτελεί παρελθόν. Αυτό που έχει απομείνει: Οι αφηγήσεις.
Διαβάστε επίσης:
Κλέψαμε κι εμείς, αλλά έκλεψαν κι οι άλλοι, η τακτική της ΝΔ για τον ΟΠΕΚΕΠΕ
Ενδεχόμενη παραγραφή Βορίδη: Το Μαξίμου «σεντράρει» την ευθύνη στην αντιπολίτευση
Για το Μαξίμου ο Ρουβίκωνας που κάνει πορεία για την Παλαιστίνη…. «δεν διαφέρει από τη Χρυσή Αυγή»
