Όλη τη δεκαετία του ογδόντα, όργωνα τις Κυκλάδες. Κι όταν κατέβαινα απ’ τα παπόρια, αλώνιζα το κέντρο της Αθήνας.
Έχουν κάποια διασύνδεση αυτά τα δύο, στακάτε λίγο που έλεγε και η γιαγιά μου η Μίνα, θα τη διευκρινίσουμε πιο κάτω.
Ως τότε, επιστροφή στα πελάγη.
Ε λοιπόν, παλικάρια και γοργόνες μου ισχύει ο μύθος που διακινούν οι πάλιουρες στο φέηζμπο και στην τουίτα:
Ούτε μια φορά δεν είχαμε κλείσει από πριν για να μείνουμε σε Κυκλαδονήσι!
Δεν πέρναγε καν απ’ το μυαλό μας και γιατί να περάσει δηλαδή, αφού έμπαινες στο παπόρι, σ’ έβγαζε στο λιμάνι, σε περίμεναν οι ρεντρούμηδες με νταούλια και ζουρνάδες (καλημέρα σας κύριε Αλέξη μας!), έκλεινες το ντιλ επί τόπου, για ό,τι γούσταρες κι όπως το γούσταρες, καλώς τα παιδιά, καλώς τα, τρία μηδέν.
Θα μου πεις, έτρωγες και σότο καμιά φορά.
Σιγά και τι έγινε, το παρατούσες το δωμάτιο επί τόπου και πήγαινες παραδίπλα, ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Δεν υπήρχαν και πιστωτικές κάρτες τότε, να σου μαδάει την προκαταβολή ο ιδιοκτήτης της χαμοκέλας…
Έχω και μια νόστιμη ιστοριούλα από εκείνη την εποχή με πρωταγωνίστρια μια φίλη μου, που τελείωσε το Λύκειο το ’83 και της έδωσε ο μπαμπάς της πενήντα χιλιάρικα δραχμαί να πάει διακοπές και ν’ αγοράσει ένα δερμάτινο μπουφάν που τόσο το ήθελε και άρχισε το άιλαντ χόπινγκ η γυναίκα και κατέληξε στη Νίσυρο και όπως γύρναγε το νησί είδε ένα μισογκρεμίδι που το δίνανε μια σαραντάρα και είπε “δε γαμιέται, θα το πάρω” και μπορεί να ξώμεινε από μπουφάν, αλλά σήμερα της το ζητάνε για ένα σκασμό λεφτά το πρώην γκρεμίδι (προνόησε να το φτιάξει στη δεκαετία του ενενήντα, όταν βρώμαγε ο τόπος από μαστόρια) και αναρωτιέται ποιος Θεός τη φώτισε και σώθηκε…
Όσο για την Αθήνα και το κέντρο της, τίγκα στη δεκαετία του ογδόντα από εγκαταλειμμένα σπίτια που τα πουλάγανε για πέντε δεκάρες. Διώροφα στο Γκάζι και στο Μεταξουργείο, να σε παρακαλάνε να τα πάρεις σχεδόν δωρεάν, μη σου πω να σε επιδοτούνε κιόλας τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ για να φύγουν απ’ την καμπούρα τους. Χώρια τα χιλιάδες διαμερίσματα που μένανε άδεια και παρατημένα εντός Δακτυλίου.
Και σήμερα μαθαίνουμε ότι τα ξενοδοχεία της χώρας διέθεταν τον περασμένο Απρίλιο εννιακόσιες χιλιάδες κρεβάτια, ενώ τα airbnb είχαν φτάσει το εκατομμύριο.
Βάλε μέσο όρο τρία κρεβάτια ανά airbnb και μας προκύπτουν πάνω από τρακόσιες και κάτι χιλιάδες οικήματα “εκτός κυκλοφορίας”.
Με την κυβέρνηση να δηλώνει ότι θα πάρει μέτρα και θα ρίξει στην αγορά περισσότερα από τριάντα χιλιάδες διαμερίσματα.
Τρακόσιες χιλιάδες από τη μία, τριάντα χιλιάδες από την άλλη.
Αμ, δεν γίνεται έτσι δουλειά…
Ον δι άδερ χαντ, που λένε και στην πατρίδα της Κίμπερλι, αφού βρίσκουν και τα κάνουν γιατί τους κατηγορείς;
Βλέπε τη δημοσκόπηση της Pulse που δημοσίευσε στα μέσα του περασμένου μηνός η “Καθημερινή” και μας πληροφορούσε ότι ποσοστό 86 % θεωρούσε πολύ και αρκετά σημαντικό τον τουρισμό για την ελληνική οικονομία.
Ωραίο και μπροσθόβαρο, μόνο που ένα όχι και τόσο τιποτένιο 48 % συμφωνούσε πολύ και αρκετά με την άποψη ότι οι ξένοι που επισκέπτονται την πατρίδα μας επιδεινώνουν το στεγαστικό πρόβλημα!
Με δυο λόγια;
Με δυο λόγια, κουτοπόνηρε Ελληνούτσο έκανες την επιλογή να κρέμεται η οικονομία σου από τον τουρισμό;
Με γεια σου και χαρά σου, αλλά να ξέρεις ότι η προοπτική της αστεγίας (τι άθλια λέξη, ρε μπρο…) είναι λίγο πιο κοντά απ’ ότι νομίζεις.
Εκτός κι αν μάθεις πηλοφόρι και μυστρί και αρχίσεις το σαφάρι για χαλάσματα!
Υ.Γ.: Όπως έγραψε η “Καθημερινή”, οι τιμές πώλησης κατοικιών ενισχύθηκαν κατά 9,7 % το δεύτερο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, ενώ αυτές της μίσθωσης κατά 7,2 % σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο. Σύμφωνα με μεσίτες οι συνεχιζόμενες αυξήσεις των τιμών αποδίδονται στην άνοδο της ζήτησης που έχει προκαλέσει το πρόγραμμα “Σπίτι μου”.
Αλλά δεν το περιμένατε καθόλου, έτσι δεν είναι;
Πηγή: Newpost.gr