Oσο κι αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του θέλουν να κρυφτούν πίσω από «Ιφιγένειες» και κωµικοτραγικές δικαιολογίες περί «λάθους» και «δεν ήξερα, δεν άκουσα», η πραγµατικότητα είναι αµείλικτη και βοά.
Τι ακριβώς δεν ήξερε ο κ. Μητσοτάκης;
– ∆εν ήξερε το νοµοθετικό πλαίσιο, που σταθερά υπονοµεύει τα δικαιώµατα και τις ελευθερίες οποιουδήποτε προσώπου;
– ∆εν ήξερε ότι οι λεγόµενες «νόµιµες παρακολουθήσεις» για τις οποίες µιλάει η κυβέρνηση βασίζονται σε νόµο που υπάρχει από το 1994 (ν. 2225), δηλαδή εδώ και 28 χρόνια (!), και όχι µόνο συνεχίζουν να υπάρχουν µε όλες τις κυβερνήσεις που έχουν περάσει από τότε µέχρι σήµερα, αλλά συνεχώς εµπλουτίζονται, αξιοποιώντας και το ανάλογο ευρωπαϊκό νοµοθετικό «οπλοστάσιο»;
– ∆εν ήξερε ότι η άρση απορρήτου «για λόγους εθνικής ασφάλειας» µπορεί να γίνει χωρίς καµία ουσιαστική αιτιολόγηση, µε µια απλή εισαγγελική διάταξη που αποστέλλεται στην Αρχή ∆ιασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (Α∆ΑΕ) και η οποία δεν χρειάζεται να αναφέρει καν το όνοµα του στόχου, παρά µόνο τον αριθµό της τηλεφωνικής σύνδεσης; Είναι ενδεικτικό ότι από 350 άρσεις απορρήτου που καταγράφηκαν το 2003, το 2019 έφτασαν τις 16.000, µε αποτέλεσµα το 2020 να έχουµε κατά µέσο όρο 38 τέτοιες εισαγγελικές διατάξεις τη µέρα!
– ∆εν ήξερε ότι τον Μάρτιο του 2021, µε τροπολογία που ψηφίστηκε στη Βουλή, η κυβέρνηση της Ν∆ κατήργησε την υποχρέωση ενηµέρωσης του «στόχου» µετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας παρακολούθησης εφόσον η άρση απορρήτου έχει γίνει µε την επίκληση λόγων «εθνικής ασφάλειας»; Τραγική ειρωνεία: τη συγκεκριµένη τροπολογία υπερψήφισε και το ΠΑΣΟΚ, ο πρόεδρος του οποίου φέρεται να έπεσε θύµα της…
– ∆εν ήξερε τις συνεχείς καταγγελίες του ΚΚΕ για τα περιστατικά «συνακροάσεων»-υποκλοπών στο τηλεφωνικό κέντρο της έδρας της ΚΕ του ΚΚΕ στον Περισσό από το 2016 έως σήµερα, οι οποίες εντέχνως «θάφτηκαν» και από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και από τη σηµερινή;
– ∆εν ήξερε τον νόµο που ψήφισαν από κοινού στις 26 Αυγούστου 2019 Ν∆ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ – ΜέΡΑ25, ενσωµατώνοντας στην ελληνική νοµοθεσία την οδηγία 680/2016 της ΕΕ για την «προστασία των προσωπικών δεδοµένων», µε την οποία καθιερώνεται το «νόµιµο», γενικευµένο και συστηµατικό «φακέλωµα»;
Η πραγµατικότητα επιβεβαιώνει λοιπόν ότι η βασική πλευρά των σκανδάλων των παρακολουθήσεων δεν είναι άλλη από την απόλυτη προσήλωση όλων των κυβερνήσεων στη διαµόρφωση ενός σκοτεινού και επικίνδυνου θεσµικού πλαισίου, που σταθερά υπονοµεύει τα δικαιώµατα και τις ελευθερίες του λαού και της νέας γενιάς. Αυτό είναι που νοµιµοποιεί πρακτικές παρακολούθησης και διευκολύνει ακόµη και παράνοµες υποκλοπές, όπως στην περίπτωση του Νίκου Ανδρουλάκη.
Το ΚΚΕ, βεβαίως, δεν δίνει τη µάχη στο αν είναι «νόµιµες» ή «παράνοµες» αυτές οι πρακτικές, καθώς απαράδεκτες και άθλιες είναι όλες οι παρακολουθήσεις, ακόµη και αυτές που έχουν την τυπική νοµιµότητα και στηρίζονται σ’ αυτό το θεσµικό πλαίσιο.
∆εν τρέφουµε αυταπάτες ότι µπορούν στο σηµερινό σύστηµα να εξαλειφθούν πλήρως πρακτικές που συνδέονται µε κρατικές υπηρεσίες, παρακρατικούς µηχανισµούς και µεγάλα επιχειρηµατικά συµφέροντα. Γι’ αυτό και οι όποιες προτάσεις περί «εγγυήσεων», «φίλτρων» κ.λπ. και οι όποιοι µηχανισµοί και νόµοι για την «προστασία» δήθεν των προσωπικών δεδοµένων δεν έχουν στόχο την «ασφάλεια των πολιτών», όπως υποκριτικά διακηρύσσουν η ΕΕ και όλοι όσοι τη στηρίζουν, αλλά τη θωράκιση της αντιδραστικής πολιτικής της ολιγαρχίας του πλούτου και της εξουσίας της από κάθε αµφισβήτηση, κίνδυνο ή απειλή.
Είναι υπόθεση του ίδιου του λαού, µε τη δράση του και τις πολιτικές επιλογές του, να υπερασπίσει τα δικαιώµατα και τις ελευθερίες του, κόντρα στη «νοµιµότητα» της καταστολής, του αυταρχισµού, των παρακολουθήσεων, κόντρα στην ίδια τη δικτατορία του κεφαλαίου.
