Το αντίο στους Black Sabbath ήταν το Live Aid του heavy metal (video)

Υπό ιδανικές συνθήκες το κείμενο αυτό θα γραφόταν από τον ξενώνα στο σπίτι του φίλου μου του Αλέξανδρου στο Μπέρμιγχαμ ή ακόμα και από το περίφημο παγκάκι στη γέφυρα των Black Sabbath και θα συνοδευόταν από πρωτογενές φωτογραφικό υλικό. «Βρες εσύ εισιτήριο και έλα εδώ να μείνεις όσο θες».

Δυστυχώς η επιχείρηση αγοράς εισιτηρίου έπεσε στο κενό αφού πριν από μένα είχαν ήδη στηθεί πάνω από 100.000 άτομα στην ηλεκτρονική ουρά της Ticketmaster (η αναμονή ξεπέρασε κάποια στιγμή τους 500.000 χρήστες) και τα περίπου 45.000 μαγικά χαρτάκια να εξαντλούνται μέσα σε 16 λεπτά. Κι ας κόστιζε το φτηνότερο 230 ευρώ… Την ίδια τύχη είχε και το απονενοημένο… ηλεκτρονικό διάβημα για χορήγηση διαπίστευσης. “Λυπούμαστε αλλά είναι πολύ δύσκολο να ανταποκριθούμε καθώς είμαστε αντιμέτωποι με έναν απροσδιόριστο αριθμό αιτημάτων” ήταν η απάντηση από το γραφείο Τύπου στο αίτημα που κατατέθηκε με κάθε επισημότητα.

Όπως και να έχει αυτή τη φορά το «the end» στις γιγαντοοθόνες του κατάμεστου Villa Park του Μπέρμιγχαμ ήταν οριστικό με τους Black Sabbath να γράφουν το τέλος μιας εποχής με την αυθεντική σύνθεση, έχοντας και τον Μπιλ Ουόρντ πίσω από τα τύμπανα, ο οποίος λόγω οικονομικών διαφορών και προβλημάτων υγείας ήταν απών από την «The End Tour» του 2016-2017 (τον είχε αντικαταστήσει ο Τόμι Γκλουφίτος) που ολοκληρώθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2017 στην Genting Arena της γενέτειρας πόλης των Black Sabbath, αλλά τελικά δεν ήταν το τέλος. Όζι Όσμπορν, Τόνι Αϊόμι, Γκίζερ Μπάτλερ και Μπιλ Ουόρντ επέστρεψαν εκεί που ξεκίνησαν όλα για τη συναυλία με τίτλο «back to the beginning», με την οποία θα γραφόταν το οριστικό πλέον τέλος μιας εποχής που αφήνει πίσω της μια ανεκτίμητη παρακαταθήκη.

Μπορεί στα 76 του ο ταλαιπωρημένος από τη νόσο του Πάρκινσον «πρίγκιπας του σκότους» να μην ήταν σε θέση να οργώνει τη σκηνή, μπορεί να μην ήταν σε θέση να πετάει κουβάδες με νερά στο κοινό, ήταν όμως εκεί, καθισμένος στον θρόνο του για να τραγουδήσει -ξεπερνώντας μάλιστα κάθε προσδοκία- αρχικά πέντε τραγούδια από την προσωπική του καριέρα (με το στάδιο να τον συνοδεύει κλαίγοντας στο «Mama I’m coming home») να προτού ξαναβγεί στη σκηνή για να πει με τους Black Sabbath τέσσερα κομμάτια από τους δίσκους που χαρακτήρισαν ένα ολόκληρο είδος.

Σε αυτή τη γιορτή του οριστικού αποχαιρετισμού οι «μπαμπάδες του heavy metal» είχαν δίπλα τους τα παιδιά τους, συγκροτήματα και μουσικούς, πολλοί από τους οποίους ήταν αγέννητοι όταν το ριφ του Paranoid, του πιο αναγνωρίσιμου ίσως μέταλ ριφ που γράφτηκε ποτέ, ακούστηκε για πρώτη φορά τον Αύγουστο του 1970. Αλλά που ένιωσαν τη ραχοκοκαλιά τους να τρέμει ακούγοντας την εισαγωγή του Black Sabbath με το εξώφυλλο του ομώνυμου ντεμπούτου στα χέρια τους…

Συγκροτήματα που χωρίς τους Black Sabbath δεν θα ήταν τίποτα. Από τους Metallica και τους Tool μέχρι τους Slayer και τους Gojira. Αλλά και δεκάδες καλλιτέχνες που στελέχωσαν τα supergroup της μιας μέρας για να αποτίσουν φόρο τιμής στα ινδάλματά τους, με τον καλλιτεχνικό διευθυντή Tom Morello (Rage Against the Machine) να χαρακτηρίζει τον αποχαιρετισμό στη μπάντα που τα ξεκίνησε όλα ως «τη σπουδαιότερη ημέρα στην ιστορία του heavy metal».

Μαζί με τους 45.000 περίπου τυχερούς που βρέθηκαν στο Villa Park, το αντίο στους Black Sabbath είπαν μέσω live streaming περίπου 5,5 εκατομμύρια θεατές. Ποιος είπε ότι χαρακτηρισμός του «back to the beginning» ως το «Live Aid» του heavy metal είναι υπερβολικός;