«Tην επιφανή σταρ με διαχρονικό εκτόπισμα, όπως αποδείχτηκε στο πέρασμα των δεκαετιών» αποχαιρετά σε συλλυπητήριο μήνυμά του το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. H Μαίρη Χρονοπούλου «διέτρεξε σχεδόν ολόκληρο το θεματικό φάσμα της μυθοπλασίας, από το μελόδραμα και το ηθογραφικό δράμα των ανοικτών οριζόντων έως το μιούζικαλ και άφησε έντονο το αποτύπωμά της και στον νέο ελληνικό κινηματογράφο» τονίζει το μήνυμα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.
«Η Μαίρη Χρονοπούλου υπήρξε μία μεγάλη κυρία του κλασικού ελληνικού κινηματογράφου, επιφανής σταρ με διαχρονικό εκτόπισμα, όπως αποδείχτηκε στο πέρασμα των δεκαετιών. Διέτρεξε σχεδόν ολόκληρο το θεματικό φάσμα της μυθοπλασίας, από το μελόδραμα και το ηθογραφικό δράμα των ανοικτών οριζόντων έως το μιούζικαλ. Το “ελληνικό γουέστερν” του Βασίλη Γεωργιάδη “Το χώμα βάφτηκε κόκκινο”, στο οποίο πρωταγωνίστησε το 1966, ήταν υποψήφιο για Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Η Μαίρη Χρονοπούλου στάθηκε, άλλοτε αέρινη κι άλλοτε δωρική, στο πλευρό όλων σχεδόν των αντρών πρωταγωνιστών εκείνων των χρόνων, δίπλα στον Νίκο Κούρκουλο, τον Αλέκο Αλεξανδράκη, τον Φαίδωνα Γεωργίτση, τον Γιώργο Φούντα. Η παρουσία της γέμισε το κινηματογραφικό κάδρο σκηνοθετών που συνδέθηκαν με τις καλύτερες στιγμές της Φίνος Φιλμ, του Βασίλη Γεωργιάδη, του Ντίνου Δημόπουλου, του Γιάννη Δαλιανίδη, του Νίκου Φώσκολου. Η Μαίρη Χρονοπούλου άφησε έντονο το αποτύπωμά της και στον νέο ελληνικό κινηματογράφο. Ανάμεσα στις σπουδαίες συνεργασίες της ήταν αυτές με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο (“Οι κυνηγοί”, “Ταξίδι στα Κύθηρα”) και τον Κώστα Βρεττάκο (“Τα παιδιά της Χελιδόνας”). Ο τελευταίος πρωταγωνιστικός ρόλος της ήταν το 1996 στην ταινία “Προς την Ελευθερία” του Χάρη Παπαδόπουλου.
Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου εκφράζει τα βαθιά συλλυπητήριά του στους οικείους της» καταλήγει το συλλυπητήριο μήνυμα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.
