Η «Θηλιά» γυρίστηκε το 1948 από τον Άλφρεντ Χίτκσοκ που βρισκόταν ήδη μια δεκαετία στην Αμερική κι αποτέλεσε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πειράματα που επιχείρησε ποτέ σκηνοθέτης στην ιστορία του κινηματογράφου.
Η αίσθηση που αποκομίζει ο θεατής βλέποντας το ψυχολογικό θρίλερ του βρετανού δημιουργού, είναι ότι παρακολουθεί ένα τεράστιο και περίτεχνο μονοπλάνο διάρκειας σχεδόν μιάμισης ώρας. Όμως κάτι τέτοιο δεν ισχύει αφού δεν υπήρχαν οι τεχνικές δυνατότητες εκείνη την εποχή που θα επέτρεπαν το «μια και έξω» γύρισμα. Ο Χίτσκοκ κατάφερε χάρη στο άψογο μοντάζ να παραπλανήσει για άλλη μια φορά το θεατή, κάνοντας το προσφιλές του «φαίνεσθαι και είναι» να αφορά όχι μόνο στη θέαση και ανάγνωση του φιλμ αλλά και στη σχέση του με το κοινό. Στην πραγματικότητα η «Θηλιά» αποτελεί το αλάνθαστο δέσιμο δεκάλεπτων μονοπλάνων, που δημιουργεί την οφθαλμαπάτη ενός ενιαίου, δίχως στεγανά, συνόλου.
Η υπόθεση του φιλμ έχει ως εξής: Δύο νεαροί συγκάτοικοι, ο Μπράντον Σο και ο Φίλιπ Μόργκαν (ο Τζον Νταλ και ο Φάρλεϊ Γκρέιντζερ αντίστοιχα στους ρόλους), στραγγαλίζουν τον πρώην συμμαθητή τους Ντέιβιντ, στο διαμέρισμά τους στο Μανχάταν. Διαπράττοντας το «τέλειο φόνο» οι δύο άντρες οδηγούνται σε μια διανοητική άσκηση που επιδιώκει να αποδείξει την «ανωτερότητά» τους έναντι των υπολοίπων ανθρώπων που συναναστρέφονται. Η ύβρις τους όμως είναι διπλή καθώς αποφασίζουν να γιορτάσουν το επίτευγμα τους, διοργανώνοντας στον ίδιο χώρο που διαπράχτηκε ο φόνος ένα δείπνο. Καλεσμένοι μάλιστα είναι αρκετοί φίλοι, κάποιοι καθηγητές τους (ο πλέον καθοριστικός ρόλος ανήκει στον Τζέιμς Στιούαρτ) αλλά και η οικογένεια του θύματος. Το θράσος των δραστών όμως δεν έχει όρια καθώς τοποθετούν ως βασικό μπουφέ για τα εδέσματα, το έπιπλο όπου κρύβεται το άψυχο σώμα του άτυχου άντρα.
Ο Χίτσκοκ έφτιαξε το απόλυτο φιλμ αμοραλισμού για εκείνη την μεταπολεμική περίοδο, σχεδιάζοντας σχολαστικά κάθε κίνηση της κάμερας και των ηθοποιών του, ενώ ενίσχυσε την αίσθηση του σασπένς με τον δυνατό φωτισμό, τα κοντινά πλάνα στα πρόσωπα των ηθοποιών και το αξέχαστο δυσοίωνο μουσικό κομμάτι του Φρανσίς Πουλένκ . Το γύρισμα διαδραματίζεται σε πραγματικό χρόνο μέσα σε ένα διαμέρισμα και η κάμερα κάνει τον θεατή συνένοχο στο διαταραγμένο σκηνικό. Ο αριστοτεχνικός έλεγχος του Χίτσκοκ στον χώρο, την κίνηση και την κλιμάκωση του σασπένς, μετατρέπουν την «Θηλιά» σε ένα από τα κορυφαία θρίλερ της καριέρας του παρά την έντονη θεατρικότητα του φιλμ.
Το σενάριο των Άρθουρ Λόρεντς, Χιουμ Κρόνιν και Μπεν Χεχτ βασίστηκε σε ένα θεατρικό έργο του Πάτρικ Χάμιλτον, το οποίο αφορούσε μια πραγματική δολοφονία που έμεινε στα αστυνομικά χρονικά των ΗΠΑ ως η περίφημη «υπόθεση Leopold και Loeb». Η ταινία που ήταν υποψήφια για το Όσκαρ καλύτερης καλλιτεχνικής διεύθυνσης προβάλλεται ήδη στις αίθουσες σε ψηφιακή αποκατάσταση 4K από τη Summer Classics.
Διαβάστε επίσης
Ηχηρή παρέμβαση Χάρη Δούκα: Να δώσουμε τον λόγο στη βάση του ΠΑΣΟΚ
ΣΥΡΙΖΑ: Επανεκκίνηση, κύριε Μητσοτάκη, δεν γίνεται με ανακύκλωση προσώπων στις κυβερνητικές καρέκλες
Ανασχηματισμός «ήττας»: Όμηρος εσωκομματικών ισορροπιών ο Μητσοτάκης
