«Με τιμή_x000D_
δέχθηκα την πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη να αγωνιστώ για να εκλεγώ, γιατί_x000D_
πιστεύω ότι αυτή η πρόταση πάνδημης ενότητας αποτελεί το μοναδικό θεμέλιο που_x000D_
μπορεί να στηρίξει το κοινωνικό κράτος και να δημιουργήσει ανάχωμα στην_x000D_
ακροδεξιά» είχε δηλώσει σχετικά με την απόφασή της να είναι υποψήφια βουλευτής_x000D_
στα Δωδεκάνησα με τη Νέα Δημοκρατία η Τόνια Μοροπούλου.
Είναι η ίδια που υπήρξε μια από τις φωνές του Πολυτεχνείου ως μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης το ’73, καθώς ήταν η πρώτη εκφωνήτρια του παράνομου ραδιοσταθμού «Εδώ Πολυτεχνείο».
Είναι απορίας άξιο ότι η κ. Μοροπούλου, η οποία πήρε μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα, αποφάσισε να κατέβει υποψήφια με αυτήν τη ΝΔ και πώς γίνεται να θεωρεί ότι ένα κόμμα που έχει στις τάξεις του, και μάλιστα σε ηγετικό επίπεδο, ακροδεξιά στελέχη θα αποτελέσει ανάχωμα στην ακροδεξιά. Μιλάμε για τη ΝΔ των Αδωνη Γεωργιάδη, Μάκη Βορίδη, Θάνου Πλεύρη και άλλων, οι οποίοι έχουν ταχθεί ανοιχτά κατά του Πολυτεχνείου ’73, αμφισβητώντας μάλιστα και τους νεκρούς της εξέγερσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Μ. Βορίδης υποστηρίζει ότι «οι ψευδοαξίες της γενιάς του Πολυτεχνείου ενταφιάστηκαν» ενώ ο Αδ. Γεωργιάδης ότι «ευτυχώς που υπάρχουν ιδιωτικά σχολεία τα οποία δεν θα γιορτάσουν αυτήν την επέτειο. Εχει μια προτομή εκεί, ένα… κεφάλι και πάνε και καταθέτουν στεφάνια».
Προσπαθώντας να διαλευκάνει αυτές τις απορίες, σε ερώτηση δημοσιογράφου για το πώς μπορεί να συνυπάρξει με άλλους υποψηφίους που εκφράζουν ακραίες απόψεις η κ. Μοροπούλου είχε απαντήσει ότι η Νέα Δημοκρατία είναι «πολυφασματική», στην οποία χωρούν και ανταγωνίζονται αυτές οι απόψεις. Παρέλειψε βέβαια να πει ότι σε αυτή την «πολυφασματική» ΝΔ χωράει και το «θαμμένο» τσεκούρι του Βορίδη…
Η Τ. Μοροπούλου, χημικός μηχανικός και καθηγήτρια στο ΕΜΠ –είχε φοιτητή της και τον Αλέξη Τσίπρα–, ήταν η πρώτη γυναίκα που εκλέχτηκε στην Πρυτανεία, μολονότι ξεκίνησε τον πρότερο πολιτικό της βίο ως στέλεχος της ΚΝΕ (μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου) και μέλος του ΚΚΕ, αποχώρησε πριν από το 1980 και μεταπήδησε στο ΠΑΣΟΚ όπου διετέλεσε στενή συνεργάτης του Κώστα Λαλιώτη στο υφυπουργείο Νέας Γενιάς και μετέπειτα σύμβουλος σε διάφορα υπουργεία. Είχε επίσης έντονη συνδικαλιστική δράση ενώ διετέλεσε β΄ αντιπρόεδρος της διοικούσας επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
Εχει εκτεταμένο επιστημονικό και τεχνικό έργο σε εμβληματικά μνημεία, όπως η Αγιά Σοφιά, η Μεσαιωνική Πόλη της Ρόδου και ο Ναός του Πυθίου Απόλλωνα στη Ρόδο. Κυρίως, όμως, έγινε γνωστή για τις μεταφυσικές απόψεις που εξέφρασε ούσα επικεφαλής της αποκατάστασης του Παναγίου Τάφου στα Ιεροσόλυμα. Κατά τη διάρκεια των εργασιών που τελούνταν εντός του Ναού της Αναστάσεως, μετακινήθηκε μια μαρμάρινη πλάκα και από κάτω αποκαλύφθηκε μια άλλη πέτρινη πλάκα από την εποχή των σταυροφόρων. Αν και πολύ σημαντική ανακάλυψη, η είδηση αναπαράχθηκε με πηχυαίους τίτλους, όπως «Αποκάλυψη για πρώτη φορά του τάφου του Ιησού», μολονότι το σημείο ήταν προσβάσιμο για περίπου εννέα αιώνες μέχρι και το 1555. Βέβαια, μέχρι στιγμής καμία αρχαιολογική ανακάλυψη δεν έχει ταυτίσει το συγκεκριμένο σημείο ως χώρο ταφής του Ιησού, για τον οποίο άλλωστε δεν υπάρχει καθολική αποδοχή της ιστορικότητάς του.
Πρόκειται για κάτι όμως που σύμφωνα με την κ. Μοροπούλου δεν επιδέχεται αμφισβήτηση: «Αυτό που μας συγκλονίζει όλους είναι ότι ο τάφος του Ιησού είναι ένας τάφος ζωντανός. Εκπέμπει το μήνυμα της Ανάστασης και της ελπίδας κι είναι εκείνο που μας επηρέασε και μπορέσαμε να δουλέψουμε».
