Συνεδρίασε την Παρασκευή το μεσημέρι η ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίσης ο πρόεδροε του κόμματος Αλέξης. Τσίπρας, μεταξύ άλλων, τόνισε:
«Ο κ. Μητσοτάκης εμφανίστηκε σήμερα σαν να βγήκε από άλλη Σύνοδο Κορυφής.
Την ώρα που ο Ερντογάν μιλάει για λογικές χώρες της ΕΕ που απέτρεψαν τις κυρώσεις και ότι υπάρχουν δικαιώματα της Τουρκίας που ήρθε η ώρα να της δοθούν, ο Έλληνας Πρωθυπουργός πανηγυρίζει λέγοντας ότι η ΕΕ έκανε ένα ακόμη βήμα και ότι οι κυρώσεις «που θα δαγκώνουν» και τις οποίες είχε ο ίδιος θέσει ως στόχο, δεν είναι αυτοσκοπός.
Μάλλον το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι σήμερα η χώρα εισέπραξε μια από τις σημαντικότερες διπλωματικές ήττες των τελευταίων δεκαετιών, αλλά ότι ο πρωθυπουργός της χώρας δείχνει να μην καταλαβαίνει που πατά και που βρίσκεται.
Ανέμελος στην Ελλάδα απέναντι στην πανδημία, ανέμελος και στην Ευρώπη απέναντι στην Τουρκία και την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων».
Παράλληλα, ενόψει της συζήτησης του Προϋπολογισμού αναφέρθηκε στην κατάσταση στο εσωτερικό τηε χώρας:
«Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη έχει αποτύχει παταγωδώς στα πιο κρίσιμα ζητήματα της περιόδου.
– Απέτυχε στη διαχείριση της πανδημίας, η Ελλάδα τον τελευταίο μήνα έχει ξεπεράσει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο σε νέους θανάτους ανά πληθυσμό.
-Απέτυχε στη διαχείριση της οικονομίας και τη στήριξη εργαζομένων και επιχειρήσεων, η Ελλάδα καταγράφει τη μεγαλύτερη ύφεση στην ΕΕ στο τρίτο τρίμηνο.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποδεικνύεται ιδεοληπτική και χωρίς ενσυναίσθηση του δράματος των πολιτών, οδηγεί τη χώρα σε διαρκή κρίση κοινωνικής συνοχής με ραγδαία μείωση εισοδήματος, αύξηση ανεργίας, λουκέτων σε επιχειρήσεις και κοινωνικών ανισοτήτων.
Σε αυτήν την συγκυρία, παρουσιάζει έναν προϋπολογισμό ψεύτικο αλλά και προκλητικό, αφού εν μέσω πανδημίας και οικονομικής κρίσης μειώνει δαπάνες για την Υγεία και προβλέπει
αυξημένα έσοδα από φορολογία των πολιτών, παρότι γνωρίζει ότι «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος».
Η κυβέρνηση επιμένει στο ίδιο αναπτυξιακό μοντέλο της ΝΔ που χρεοκόπησε τη χώρα και σήμερα μας οδηγεί στη τραγωδία μιας δημόσιας υγείας που δεν αντέχει.
Μόνη ελπίδα η αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου. Η δίκαιη ανάπτυξη με ισχυρό και αποτελεσματικό κοινωνικό κράτος και το νέο ΕΣΥ, με επένδυση στην εργασία, στις νέες τεχνολογίες και στη καινοτομία».
