Το δεύτερο βιβλίο του Σταύρου Παναγιωτίδη για τα fake news της ελληνικής ιστορίας.
Το δεύτερο βιβλίο του Σταύρου Παναγιωτίδη, «Μύθοι, παρεξηγήσεις και άβολες αλήθειες της ελληνικής ιστορίας», είναι το ίδιο απολαυστικό με το πρώτο τόσο ως κόνσεπτ όσο και ως ανάγνωσμα. Κυκλοφόρησε πριν από λίγο καιρό σε μορφή βιβλίου τσέπης και σε συνδυασμό με μια καλή επιλογή γραμματοσειράς διαβάζεται κυριολεκτικά απνευστί παρά τον όγκο του (320 σελίδες). Ακόμη και το ποπ διαστάσεων κίτρινο εξώφυλλό συμβαδίζει με το περιεχόμενό του, δηλαδή την αβάσταχτη ελαφρότητα και την ανάγκη του ανθρώπινου είδους για κατασκευή μύθων – πόσο μάλλον όταν ο συγγραφέας μέσα από σοβαρή μελέτη και έρευνα ανατρέπει όλους αυτούς τους μύθους, παραθέτοντας μια αλήθεια που σίγουρα δεν είναι μόνο η δική του.
Ο 43χρονος Θεσσαλονικιός συγγραφέας ειδικευμένος στην Ιστορία, συνεργάτης του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και του περιοδικού Hot.Doc. History, είναι σίγουρο ότι θα προχωρούσε στο… volume two του βιβλίου του ύστερα από τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε το πρώτο. Μάλιστα με είχε εντυπωσιάσει το γεγονός ότι πριν από τρία χρόνια, όταν έσκασαν μύτη οι κόκκινοι «Μύθοι, παρεξηγήσεις και άβολες αλήθειες της ελληνικής ιστορίας» του, ο ίδιος είχε φιλοξενηθεί μέχρι και στην τηλεοπτική εκπομπή του Αρναούτογλου. Για την ακρίβεια, δεν είχα απλώς εντυπωσιαστεί, αλλά μάλλον είχα ενθουσιαστεί για το ότι ένα τέτοιο βιβλίο κατάφερε να απασχολήσει τα εγχώρια μεγάλα ΜΜΕ, την πηγή των περισσότερων σημερινών fake news δηλαδή.
Ανάμεσα σε άλλα στο νέο βιβλίο του Παναγιωτίδη μαθαίνουμε για τους επιστήμονες που δεν ξεκίνησαν από την αρχαία Ελλάδα, για τους Μινωίτες που δεν μιλούσαν ελληνικά, για την Τροία του Σλήμαν που δεν ήταν η πραγματική…
Ήταν κατά ένα τρόπο σαν η έρευνα του Παναγιωτίδη να έπαιξε τον ρόλο του πολιορκητικού κριού που πολεμάει το σύστημα χρησιμοποιώντας το ίδιο το σύστημα. Βέβαια, οι «ακόμη μερικές μικρές αφηγήσεις για μεγάλες παρεξηγήσεις» που παρατίθενται χωρισμένες σε ενότητες και σε συνολικά τρία κεφάλαια διαπραγματεύονται ανώδυνα θέματα συγκριτικά με αυτά που διαβάζουμε στις διαδικτυακές ιστοσελίδες του 2025. Τα έργα και οι ημέρες της διαβόητης Ομάδας Αλήθειας, λόγου χάριν, της οποίας η ύπαρξη αποδείχτηκε βλαβερή για την κοινωνία, πιθανώς να απασχολήσει τον ερευνητή του μέλλοντος που έπειτα από πενήντα ή εκατό χρόνια θα καταθέσει ένα εγχείρημα παρεμφερές μ’ αυτό του Παναγιωτίδη.
Εδώ μαθαίνουμε σήμερα για τους επιστήμονες που δεν ξεκίνησαν από την αρχαία Ελλάδα, για τους Μινωίτες που δεν μιλούσαν ελληνικά, για την Τροία του Σλήμαν που δεν ήταν η πραγματική, για τον Αρχιμήδη που ποτέ δεν βγήκε ολόγυμνος στους δρόμους φωνάζοντας «Εύρηκα! Εύρηκα!», για τους ομοφυλόφιλους που δεν έχαναν τα πολιτικά τους δικαιώματα στην αρχαία Αθήνα, για το κλαρίνο που δεν είναι ελληνικό όργανο, για τη Μάχη της Κρήτης που δεν καθυστέρησε την επέλαση του Χίτλερ στη Σοβιετική Ενωση, μέχρι και για τους Χιώτες που δεν πήγαιναν δυο δυο για να μην τους αναγκάσουν οι Οθωμανοί να τους μεταφέρουν στους ώμους τους. Ολα αυτά τα «δεν» που έρχονται να καταρρίψουν παρεξηγήσεις και μύθους εκατοντάδων και χιλιάδων χρόνων γίνονται κατανοητά από τις λίγες γραμμές του συγγραφέα στο προλογικό σημείωμά του: «Σε αυτούς που θα έρθουν. Με την ελπίδα να μας έχουν ξεχάσει, γιατί όλα αυτά θα τους είναι αυτονόητα».
INF0
Το βιβλίο «Μύθοι, παρεξηγήσεις και άβολες αλήθειες της ελληνικής ιστορίας 2» του Σταύρου Παναγιωτίδη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέδρος
