Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συμπληρώνει αυτές τις ημέρες μόλις δυόμισι χρόνια στην εξουσία. Η πραγματικότητα που ξεδιπλώνεται τις τελευταίες εβδομάδες αποκαλύπτει το ένα μετά το άλλο τα πεδία αποτυχίας της, με τρόπο που απειλείται κάθε σχεδιασμός και κυρίως ο εκλογικός. Το γεγονός αυτό έχει γίνει αντιληπτό στο Μέγαρο Μαξίμου, εξού και σε κάθε σοβαρό ζήτημα το μότο είναι αυτό που έδωσε για την πορεία της πανδημίας ο Αδωνης Γεωργιάδης: «Σε ένα ενάμιση μήνα θα έχει τελειώσει» και θα επιστρέψει η κανονικότητα.
Χωρίς φρένα στην ανοσία της αγέλης
Το… τρέξιμο να ανοίξουν τα σχολεία κανονικά αύριο παρά τις περί του αντιθέτου προειδοποιήσεις των επιστημόνων συμπληρώνει απλώς το καρέ της αποδόμησης των επιστημονικών οδηγιών. Είχαν προηγηθεί οι παροιμιώδεις παλινωδίες για τα τεστ στον πληθυσμό, η αποκάλυψη της πρωτοφανούς υποβάθμισης της μελέτης Τσιόδρα – Λύτρα για την ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ αλλά και η μη ενίσχυση των ΜΜΜ καθώς και η –μονίμως– αλά καρτ τήρηση των υγειονομικών μέτρων.
Ουσιαστικά, πρόκειται για την απόλυτη επιβεβαίωση πως η κυβέρνηση μπροστά στην αποτυχία του εμβολιαστικού προγράμματος και υπό το βάρος του τεράστιου οικονομικού κόστους των προηγούμενων λαθών της ποντάρει πλέον στην ανοσία της αγέλης «με φυσικό τρόπο». Στοχεύει πια ανοιχτά στην εξοικείωση της κοινωνίας με μια κανονικότητα που θα έχει τα νοσοκομεία ασφυκτικά γεμάτα, τη διασπορά ανεξέλεγκτη και τις απώλειες ανθρώπινων ζωών «αναγκαίο κακό».
Η ακρίβεια ήρθε για να μείνει
Το τελευταίο πακέτο «στήριξης» για τον Ιανουάριο που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός την περασμένη Παρασκευή ήταν το τέταρτο αντίστοιχο. Με περιορισμένη επιρροή στις τρομακτικές αυξήσεις στην ενέργεια και στα αγαθά, η κυβέρνηση επιμένει στην πολιτική ενισχύσεων «μήνα μήνα», διασκεδάζοντας τις εντυπώσεις από την απουσία μακροπρόθεσμου σχεδιασμού με ευφυολογήματα για τις «δυναμικές κρίσεις που επισύρουν συνεχή αναθεώρηση».
Πρακτικά, μετρώντας σχεδόν ένα εξάμηνο από τα ευχολόγια της τελευταίας ΔΕΘ, αποδεικνύεται πως η έξαρση ακρίβειας ήρθε για να μείνει. Σε συνδυασμό με το κόστος της πανδημίας, η αναθεώρηση του προϋπολογισμού του 2022, που βασίζεται στο… θεώρημα Σκυλακάκη πως μετά το πρώτο τρίμηνο του έτους «επιστρέφουμε στην κανονικότητα», προκύπτει επιτακτική προτού κλείσει ο πρώτος μήνας του έτους.
Τα «καυτά» εθνικά διχάζουν τη ΝΔ
Υπό κανονικές συνθήκες τα εθνικά θα αποτελούσαν πεδίο σύγκλισης τόσο με την αντιπολίτευση όσο και με την πλειονότητα των πολιτών. Με ευθύνη ωστόσο της προεκλογικής ΝΔ, αλλά και με τη διακυβέρνηση –ειδικά– του πρώτου χρόνου, τα εθνικά διχάζουν ακόμη και το ίδιο το κόμμα της κυβέρνησης και συμπληρώνονται από το κεφάλαιο του μεταναστευτικού, που η ίδια φρόντισε να εντάξει ως παράρτημά τους.
Οι έντονες αντιδράσεις της μεγάλης πλειονότητας των πολιτών στη δημιουργία νέας υπερδομής-φυλακής στη Χίο ανάγκασαν τον νέο γραμματέα του κόμματος Παύλο Μαρινάκη να διαγράψει σπασμωδικά δύο ιστορικά στελέχη. Η παραπάνω εξέλιξη είναι απλώς τα προεόρτια, καθώς πλήθος θεσμικών παραγόντων εναντιώνονται στα σχέδια του ντόπιου Νότη Μηταράκη. Αντίστοιχος αναβρασμός επικρατεί και στη γειτονική Λέσβο, ενώ οι έντονες αντιδράσεις για την εορταστική συγκέντρωση μερικών εκατοντάδων Πακιστανών την Πρωτοχρονιά στο Σύνταγμα αποκαλύπτουν την πικρή πραγματικότητα.
Ο μισαλλόδοξος προεκλογικός εαυτός της ΝΔ εχθρεύεται και τους μετανάστες που ζουν νόμιμα στη χώρα και την εμποδίζει ακόμη και να υλοποιήσει τα συμφωνηθέντα της Ευρωπαϊκής Ενωσης με την Τουρκία. Μάταια τώρα αναζητά «λογική» καθώς το ακροδεξιό ακροατήριο που έθρεψε με το μακεδονικό –που παραμένει ανοιχτό– και την προσφυγική κρίση του 2015-16 ζητά δικαίωση. Και στο βάθος ο Ερντογάν…
Μέσα σε αυτό το τοξικό περιβάλλον η εσωκομματική ισορροπία επιτυγχάνεται προσώρας με την επιβολή ενός εντυπωσιακού –και εξόχως αντιδημοκρατικού– γενικού σιωπητηρίου. Υπουργοί κρατούν δημοσίως χαμηλούς τόνους, η μεγάλη πλειονότητα των βουλευτών εκφράζει διά της σιωπής την απροθυμία της να στηρίξει το κυβερνητικό έργο και ο πρωθυπουργός έφτασε στο σημείο να επιστρατεύσει την αδερφή του ως «γέφυρα» με την κοινοβουλευτική ομάδα. Είναι αξιοσημείωτο πως οι ελάχιστοι που είτε κοινοβουλευτικά είτε διά δημόσιων δηλώσεων επιχειρούν τον έλεγχο του κυβερνητικού έργου αντιμετωπίζονται ως «εσωκομματική αντιπολίτευση» ή ακόμη και ως δούρειος ίππος ξένων συμφερόντων.
Στην ούγια κάθε κυβερνητικής πολιτικής φαίνεται πλέον καθαρά η αναγραφή του προεκλογικού σχεδιασμού. Ο οποίος ωστόσο, αντί για βολικό σενάριο, λαμβάνει πλέον διαστάσεις εφιάλτη για το μέλλον του Κυριάκου Μητσοτάκη.
