Οι_x000D_
μέρες του lockdown_x000D_
είναι μια καλή ευκαιρία να διαβάσουμε_x000D_
ξανά τους κλασικούς.
Με
αφορμή την πρόσφατη επέτειο του θανάτου
του Τολστόι αναζητήσαμε ξανά την «Άννα
Καρένινα» και ξαναθυμηθήκαμε για ποιο
λόγο ο Ρώσος συγγραφέας παραμένει
αξεπέραστος ανατόμος της ανθρώπινης
ψυχής και απαράμιλλος στιλίστας της
γραφής.
To
μυθιστόρημα του Τολστόι δημοσιεύθηκε
για πρώτη φορά σε συνέχειες στο περιοδικό
«Ρούσκιι Βέστνικ» μεταξύ 1873 και 1877, ενώ
εκδόθηκε για πρώτη φορά σε μορφή βιβλίου
το 1878. Μαζί με το «Πόλεμος και ειρήνη»
θεωρούνται τα κορυφαία έργα του. Θέμα
του η
ιστορία της Άννας Καρένινα μιας όμορφης
νεαρής παντρεμένης γυναίκας της υψηλής
κοινωνίας η οποία στην προσπάθειά της
να δραπετεύσει από τη μονότονη ζωή της
βρίσκει τον έρωτα στην αγκαλιά ενός
νεαρού αξιωματικού. Η σχέση τους γίνεται
αντικείμενο σχολιασμού από τον κοινωνικό
περίγυρο, με αποτέλεσμα να γίνει γνωστή
και στον σύζυγο της, ο οποίος δοκιμάζει
τα πάντα προκειμένου να αποκαταστήσει
τη χαμένη του αξιοπρέπεια. Η ηρωίδα
αντιμέτωπη με το αναπόδραστο της μοίρας
της οδηγείται σε τραγικό τέλος.
Όταν
ο Ντοστογιέφσκι διάβασε το μυθιστόρημα
του Τολστόι το χαρακτήρισε «τέλειο
καλλιτεχνικό έργο» τονίζοντας ότι
κανένα ευρωπαϊκό έργο μυθοπλασίας της
εποχής δεν μπορούσε να φτάσει στο επίπεδό
του. Αυτό που κάνει την «Άννα Καρένινα»
να ξεχωρίζει μέχρι σήμερα είναι ότι
αποτελεί μια σπαρακτική ερωτική τραγωδία
ενώ ταυτόχρονα είναι ένα μωσαϊκό της
ρωσικής κοινωνίας της εποχής. Ο Τολστόι
βάζει στο μεγεθυντικό φακό την κίβδηλη
ηθική της αριστοκρατίας, ενώ με κάθε
ευκαιρία δηλώνει την προτίμησή του στον
τρόπο ζωής της επαρχίας τον οποίο θεωρεί
ειλικρινή και κοντά στην ανθρώπινη φύση
σε αντίθεση με τη ζωή στην πόλη, την
οποία αντιλαμβάνεται σαν τεχνητό,
στατικό μέρος που προκαλεί ψυχική
δυσφορία.
Όπως
αναφέρει ο Τζέιμς Μικ στον «Guardian»:
«Είναι σαν να μην πιστεύει ότι οι πόλεις
είναι μόνιμες, σαν να πιστεύει ότι αν
τις αγνοήσει, θα φύγουν». Ο Τολστόι όπως
συμβαίνει με όλους τους σπουδαίους
μυθιστοριογράφους έχει την ικανότητα
να συστήνει χαρακτήρες τους οποίους
αναγνωρίζει ως οικείους ένα ευρύ κοινό
διαφορετικής κουλτούρας, κοινωνικής
τάξης και γενιάς. Γι’ αυτό το έργο του
παραμένει επίκαιρο μέχρι σήμερα.
Η
«Άννα Καρένινα» έχει κυκλοφορήσει στα
ελληνικά σε αρκετές εκδόσεις. Αυτές που
ξεχωρίζουν είναι της Άγρας (σε μετάφραση
Άρη Αλεξάνδρου) και του Γκοβόστη (σε
μετάφραση Κοραλίας Μακρή).
