Είναι πολύ σημαντικό στον δημόσιο διάλογο ο «πομπός» να εκπέμπει το μήνυμα με σαφήνεια, σοβαρότητα, χωρίς υπερβολές και, το κυριότερο, χωρίς παλινωδίες και υπαναχωρήσεις.
Ειδικά αν το μήνυμα άπτεται της δημόσιας υγείας. Αλλιώς το αποτέλεσμα θα είναι εκ διαμέτρου αντίθετο από το επιδιωκόμενο.
Σε θέματα δημόσιας υγείας οι χοντράδες είναι ασυγχώρητες και τα λάθη πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο. Και στο θέμα της πανδημίας και της Covid-19, παρά τις κυβερνητικές ιαχές περί παγκόσμιου μοντέλου αντιμετώπισής του, το κρίσιμο λάθος είναι προφανές ότι έγινε με το άνοιγμα του τουρισμού και κυρίως με την κυβερνητική υπαναχώρηση έναντι των πολυεθνικών του τουρισμού.
Ακολούθησε μια σειρά από αποφάσεις που διακρίνονταν από τη συνήθη (δυστυχώς) προχειρότητα που επιδεικνύουμε στην ημεδαπή, όπως για παράδειγμα η χρήση ή μη της μάσκας (στην αρχή αντενδεικνυόταν, μετέπειτα έγινε υποχρεωτική και πέφτουν πρόστιμα) και οι λανθασμένες παράμετροι που έκαναν το κίνημα των αρνητών της να κλάψει από χαρά.
Πίσω από τις μάσκεςτεντόπανα κρύφτηκαν από το αντιεμβολιαστικό κίνημα μέχρι οι μακεδονομάχοι του Σαμαρά και οι Ταλιμπάν της ορθοδοξίας. Τα ίδια και χειρότερα στα σχολεία. Πίσω από την έλλειψη δασκάλων και τις τάξεις των 25 παιδιών ξεπρόβαλαν οι αγανακτισμένοι από το παγκόσμιο τσιπάρισμα και την επέμβαση του Σόρος στη Βαλκανική.
Πίσω από τα παγούρια του επιχειρηματία και τα στραβά μάτια στα ράσα κάνουν φωτομπόμπινγκ οι αρνητές της «νέας τάξης πραγμάτων». Πίσω από το λεκτικό ατόπημα Σύψα να μη φιλάμε και αγκαλιάζουμε τα παιδιά μας όταν επιστρέφουν από το σχολείο τους κρύφτηκαν όσοι γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τους συνανθρώπους τους.
Οι οπαδοί του «εγώ να περνάω καλά και οι άλλοι να πάνε να…». Το κατάλαβαν αυτό στην κυβέρνηση; Ας ελπίσουμε πως το κατάλαβαν, αν και είναι λίγο αργά πλέον. Πέρασαν έξι μήνες και βάλε και ακόμη χτυπάμε alert για τις ΜΕΘ που δεν κάναμε.
