Δηλαδή τώρα εσείς, βγήκατε απ’ τη συζήτηση στη Βουλή για τα Τέμπη με την εντύπωση ότι υπάρχει αντιπολίτευση στη χώρα;
Δηλαδή τώρα εσείς, βγήκατε απ’ τη συζήτηση στη Βουλή για τα Τέμπη με την εντύπωση ότι υπάρχει ισχυρή αντιπολίτευση στη χώρα;
Δηλαδή τώρα εσείς, βγήκατε απ’ τη συζήτηση στη Βουλή για τα Τέμπη με την εντύπωση ότι υπάρχει αντιπολίτευση στη χώρα, που μπορεί άμα βάλει τα δυνατά της να αναστατώσει και να φρικάρει την κυβέρνηση;
Ήρεμα ρωτάω…
Ήρεμα ρωτάω, γιατί άμα καταθέσω όσα πέρασαν απ’ την κεφάλα μου αυτό το κρίσιμο εικοσιτετράωρο θα μας πάρει τηλέφωνο το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ και δεν είμαι για να τρέχω Ακαδημίας και να απολογούμαι.
Είμαι;
Δεν είμαι!
Όπως δεν είναι για να τρέχει και η αντιπολίτευση, που πρωί, μεσημέρι και βράδυ θυμίζει εκείνο εκεί το φρικώδες το φανταρίστικο:
Μη δυνάμενη…
Δεν μπορούν τα παλικάρια και οι γοργόνες που θα έλεγε και ο Αγγελάρας.
Η πάλαι ποτέ αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, από το 2019 και δώθε σε ένα και μοναδικό πράγμα ασκείται.
Στην ομφαλοσκόπηση!
Και δίνω βοήθεια ιντερνετική για να καταλαβαίνουμε τι εννοώ:
ομφαλοσκόπηση η [omfaloskópisi]: η ενέργεια του ομφαλοσκοπώ. 1. (σπάν.) η ομφαλοσκοπία1. 2. (μτφ.) η επικέντρωση όλου του ενδιαφέροντος ενός ανθρώπου στον εαυτό του με αποτέλεσμα να αδρανεί ή να αδιαφορεί για τον κοινωνικό του περίγυρο.
ομφαλοσκοπία η [omfaloskopía] : 1α. μέθοδος με την οποία προσπαθούσαν να φτάσουν σε θρησκευτική έκσταση παρατηρώντας επί μεγάλο χρονικό διάστημα τον ομφαλό τους. β. μαντική μέθοδος που βασίζεται στην παρατήρηση του ομφάλιου λώρου· ομφαλομαντεία1β. 2. (μτφ.) η ομφαλοσκόπηση2.
Το ΠΑΣΟΚ από την άλλη, όλο τρέχει κι όλο στο ίδιο μέρος είναι.
Κάτι σε φάση “κρατάτε με να μην τους πλακώσω”, της παλιάς τάχα μου μαγκιάς, όλο ζοριλίκι, όλο τσαμπουκά και στην κρίσιμη στιγμή κοκορικοκό.
Αυτή είναι η στάνη, αυτό το τυρί βγάζει, όσο και να προσπαθούν οι κάτι παραπάνω από φιλότιμοι “λογαχοί” του κινήματος…
Και η Ζωή;
Η Ζωή τραβάει την ανηφόρα, προσπαθώντας από τη μία να διαχειριστεί το σουξέ και από την άλλη να οικοδομήσει κάτι που να μοιάζει με κομματικό ιστό.Διαβάζοντας την εφημερίδα “Θεσσαλονίκη” (την πήρα για το βιβλίο του Νίκου Γουλιά!), μαθαίνω ότι επιτέλους θ’ ανοίξει λειτουργικά γραφεία στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Περίμενε να φτάσουμε στα μέσα του 2025, για να κάνει την κίνηση…
Για τον Βελόπουλο, τι να συζητήσει κανείς;
Που βγήκε στη Βουλή να κατακεραυνώσει τ’ αμερικανάκια και δήλωσε ότι το λιμάνι της Ηγουμενίτσας το παίρνει η “Γκαριμπάλντι”;
Ή μήπως πρέπει να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας στον Νατσιό και την αγωνία του για τον Προσωπικό Αριθμό και τις Ηλεκτρονικές Ταυτότητες;
Την περασμένη Κυριακή είχε πάλι πολυτελές φυλλάδιο να συνοδεύει την “Εστία”, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά ότι ο βήχας και το χρήμα δεν κρύβονται.
Νέα Αριστερά, Κασσέλ και Γιάνης τσαλαβουτάνε στα ρηχά νερά και το ΚΚΕ, τι να σας πω για το ΚΚΕ, το έχω ψηφίσει μια, δυο, τρεις και πέντε αλλά πλέον έχω απαιτήσει εκ μέρους του για κάτι παραπάνω από υποσχέσεις περί σοσιαλιστικού παραδείσου.
Ίσως πρέπει στον Περισσό να σκεφτούν για πρώτη φορά μετά απ’ το “βρώμικο ‘89” ότι δεν είναι ανάγκη σώνει και καλά να πορεύονται μόνοι τους.
Ίσως πρέπει ν’ ακούσουν το “Carpet Crawlers”, το πιο μαγικό τραγούδι των Genesis από το άλμπουμ “The lamb lies down on Broadway” και να εστιάσουν στο ρεφρέν:
“We’ve gotta get in to get out”.
Σε απλά ελληνικά:
Άμα θέλουμε να βγούμε, πρέπει να μπούμε πρώτα…
Υ.Γ.: Θα ήθελα εδώ να υπενθυμίσω κάτι που είχε γράψει κάποτε η κορυφαία σχολιάστρια των New York Times, Μωρήν Ντάουντ:
Δεν είναι μόνο να ψηφίζεις εναντίον κάποιου στις εκλογές. Πρέπει να ψηφίζεις και υπέρ κάποιου!
Πηγή: newpost.gr