Το 78ο φεστιβάλ των Καννών βρίσκεται σε εξέλιξη και θυμούμαστε τρεις ιστορίες από παλιότερα φεστιβάλ με θέμα αντίστοιχους… επεισοδιακούς Χρυσούς Φοίνικες.
Η μεγαλύτερη κινηματογραφική γιορτή του πλανήτη είναι το φεστιβάλ των Κανών μαζί με τα Όσκαρ. Ενώ όμως τα βραβεία της βιομηχανίας του Χόλιγουντ αφορούν κυρίως στις κορυφαίες αμερικανικές ταινίες που έχουν προβληθεί στη διάρκεια μιας χρονιάς, οι Κάνες κινούνται σε αντίθετη πορεία με πυξίδα το… άγνωστο. Το γαλλικό φεστιβάλ καμαρώνει ως εκείνο που βγάζει τους επόμενους auteurs της έβδομης τέχνης και φυλάει μυστικά τα χαρτιά του (οι ταινίες που παίζονται στην Κρουαζέτ κάνουν εκεί την παγκόσμια πρεμιέρα τους) καθηλώνοντας όλους τους κινηματογραφόφιλους. Τα στοιχήματα για το που θα καταλήξει ο εκάστοτε Χρυσός Φοίνικας δίνουν και παίρνουν, με τις περισσότερες φορές να καταλήγουν στον… κουβά καθώς τα μέλη και κυρίως ο/η πρόεδρος της κριτικής επιτροπής είναι εκείνα που έχουν τον τελευταίο λόγο.
Στο παρελθόν είναι αρκετές οι χρονιές που κάποιοι Χρυσοί Φοίνικες δίχασαν την κριτική επιτροπή αλλά και τους εκπροσώπους του Τύπου. Ποιος δεν έχει ακούσει για το επεισοδιακό παρασκήνιο γύρω από την εξ ημισείας απονομή του βραβείου σε Φράνσις Φορντ Κόπολα και Φόλκερ Σλέντορφ (για τα «Αποκάλυψη τώρα» και «Ταμπούρλο» αντίστοιχα) το 1979 με την πρόεδρο της επιτροπής Φρανσουάζ Σαγκάν που προτιμούσε την γερμανική ταινία να καταγγέλλει ότι δέθηκε πιέσεις από το φεστιβάλ προκειμένου να δώσει τον Φοίνικα στη δημιουργία του Κόπολα; Η απάντηση των υπευθύνων του φεστιβάλ έκαναν λόγο για ανεξόφλητο λογαριασμό 12.000 φράγκων από την σπάταλη γαλλίδα, με αιχμές για ευρεία κατανάλωση αλκοόλ εκ μέρους της στην ακριβή σουίτα του ξενοδοχείου της.
Το 1994 στις Κάνες βρίσκεται ένας νέος αμερικανός σκηνοθέτης με τη δεύτερη μόλις ταινία του που διαγωνίζεται στο επίσημο τμήμα κόντρα σε ιερά τέρατα του παγκόσμιου σινεμά. Το όνομα του Κουέντιν Ταραντίνο δεν λέει τίποτα στους σινεφίλ και η ταινία του «Pulp fiction» εκτιμάται πως δύσκολα μπορεί να μπει σφήνα στα φαβορί «Τρία χρώματα: Η κόκκινη ταινία», «Αγαπημένο μου ημερολόγιο», «Βασίλισσα Μαργκό», «Ψεύτης ήλιος», «Μέσα από τους ελαιώνες» και «Να ζεις». Ο πρόεδρος όμως της κριτικής επιτροπής Κλιντ Ίστγουντ είχε αντίθετη άποψη («είναι το μόνο πραγματικά σπουδαίο κινηματογραφικό φιλμ που είδαμε στο φεστιβάλ» δήλωσε ο αμερικανός) και έκοψε τον βήχα στα μέλη που διατύπωσαν τις ενστάσεις τους, ενώ την ώρα που ο 31χρονος τότε σκηνοθέτης σήκωνε το έπαθλο στην τελετή λήξης οι ιαχές αποδοκιμασίας πάλευαν να επισκιάσουν τα θερμά χειροκροτήματα σε ένα παλαί που ήταν χωρισμένο σε δύο στρατόπεδα.
Η επεισοδιακή τελετή λήξης του 1995 είχε και ελληνικό χρώμα καθώς ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος που βρέθηκε εκείνη τη χρονιά στο διαγωνιστικό τμήμα με το «Βλέμμα του Οδυσσέα» δυσανασχέτησε που τιμήθηκε με το Βραβείο της Επιτροπής. Χαρακτηριστικά δήλωσε: «Eίχα προετοιμάσει τον ευχαριστήριο λόγο μου για τον Χρυσό Φοίνικα, οπότε αν μόνο αυτό έχετε να μου δώσετε, τότε κι εγώ δεν έχω να πω τίποτα», αφήνοντας άφωνο το κοινό. Για την ιστορία να πούμε ότι ο Χρυσός Φοίνικας κατέληξε στο «Underground» του Εμίρ Κουστουρίτσα. Τέσσερα χρόνια μετά ο έλληνας σκηνοθέτης θα κερδίσει το κορυφαίο βραβείο με το «Μια αιωνιότητα και μια μέρα».
Διαβάστε επίσης
Η Αρχή για τα τρένα δεν αναγνωρίζει το πόρισμα Καρώνη – Την Κυριακή στο Documento
Αγορά σπιτιού με 13 χρόνια δουλειάς και χωρίς έξοδα – Όνειρο θερινής νυκτός η απόκτηση κατοικίας
Eurovision 2025: Ξεσήκωσε το κοινό η Κλαυδία με την «Αστερομάτα»- Το δυνατό χειροκρότημα
ΗΠΑ: Ισχυρή έκρηξη σε κέντρο γονιμότητας στην Καλιφόρνια – Ένας νεκρός (Video)