Χυδαίοι τυμβωρύχοι…

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, είδαμε το φαινόμενο της εργαλειοποίησης του τραγικού θανάτου που βρήκαν οι τρεις εργαζόμενοι της Marfin, στη μεγάλη διαδήλωση κατά των οικονομικών μέτρων για την υπογραφή της δανειακής σύμβασης, το 2010. Είναι αυτοί που 15 χρόνια τώρα απαντούν «ναι, αλλά για τη Marfin δεν λέτε» όταν βρεθούν για οποιονδήποτε πολιτικό λόγο στριμωγμένοι στα σχοινιά. Είναι οι ίδιοι που έκαναν παντιέρα τους νεκρούς της φονικής φωτιάς στο Μάτι για να βγάλουν πρωθυπουργό τον Μητσοτάκη.

* Πουθενά δεν αναφέρουν ότι κρίθηκαν ένοχοι ο διευθύνων σύμβουλος της Marfin, ο υπεύθυνος ασφαλείας του κτηρίου και η διευθύντρια του καταστήματος για φόνο εξ αμελείας των τριών υπαλλήλων, τις σωματικές βλάβες άλλων 21 υπαλλήλων και για πολλαπλές παραλείψεις στα μέτρα πυρασφάλειας και στην εκπαίδευση του προσωπικού. Ψιλά γράμματα. Τους ενδιαφέρει μόνο να κάνουν τη δουλειά τους και να υποδείξουν, για ευνόητους λόγους, ως μοναδικούς υπεύθυνους τους «κουκουλοφόρους». Γενικώς και αορίστως, έτσι ώστε απλά να βάλουν κάτι απέναντι.

* Ποιοι ήταν όμως, τελικά, αυτοί οι κουκουλοφόροι; Ήταν, λέει, άτομα του αναρχικού χώρου. Μάλιστα. Πώς αποδεικνύεται αυτό; Δεν αποδεικνύεται. Όσες πιθανότητες συγκεντρώνει αυτό το σενάριο, άλλες τόσες συγκεντρώνει αυτό της προβοκάτσιας. Γιατί να μην ήταν μια παρακρατική δολοφονία; Δεκάδες βίντεο από τις μεγάλες συγκεντρώσεις στα Τέμπη δείχνουν κουκουλοφόρους που οπωσδήποτε δεν έχουν καμία σχέση με τον αναρχικό χώρο. Γιατί να μην ήταν αυτοί ή κάποιοι που «εργάζονταν» στο ίδιο πόστο τότε και σήμερα απολαμβάνουν τη ζωούλα τους;

* Ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, υπουργός Προστασίας του Πολίτη τότε (στην κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου), αλλά και τώρα, είναι αυτός που πρέπει να απαντήσει ποιοι δολοφόνησαν τους τρεις εργαζόμενους στην τράπεζα εκείνο το πρωί της 5ης Μαΐου του 2010. Είναι ο άνθρωπος που έχει ανοίξει 2-3 φορές την υπόθεση, επικαλούμενος «νέα στοιχεία». Έτσι ονομάστηκε η συρραφή πλάνων εκείνης της εποχής από κάµερες κτηρίων, υλικό το οποίο είχε εξετάσει και παλιότερα η ΕΛ.ΑΣ. χωρίς αποτέλεσμα. Τα «παπαγαλάκια» της λίστας Πέτσα, βέβαια, έλεγαν ότι είναι «πλησιάζει τους δολοφόνους της Marfin». Όσο κοντά ήταν και σε αυτούς του Γιώργου Καραϊβάζ.

* Η δολοφονία στη Marfin αποτελεί 15 χρόνια τώρα εργαλείο προπαγάνδας και χειραγώγησης εναντίον οποιουδήποτε έχει άμεση ή έμμεση σχέση με την Αριστερά σε οποιαδήποτε μορφή της. Το «έργο» χιλιοπαιγμένο και μάλιστα με καλύτερους «σκηνοθέτες», δυστυχώς όμως όσο υπάρχουν ηλίθιοι, θα παίζεται ξανά και ξανά από τις τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα και φυσικά τα social media.

* Ο Κωστής Χατζηδάκης ξέρει – χωρίς να υπάρχουν στοιχεία (αν έχει γιατί δεν τα προσκομίζει στον εισαγγελέα;) – ότι οι δολοφόνοι ήταν «ακροαριστεροί φασίστες», αλλά δεν ξέρει ποιοι τον παρακολουθούσαν ενώ υπάρχουν στοιχεία. Προσοχή, ο Κωστής Χατζηδάκης είναι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, δεν είναι ο μπάρμπα Τάκης που ολημερίς πίνει τσίπουρα στο καφενείο και λέει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι.

* Το γεγονός ότι δεν έχουν συλληφθεί και τιμωρηθεί 15 χρόνια τώρα οι φυσικοί αυτουργοί του εγκλήματος στη Marfin, σημαίνει δύο πράγματα, όπως διάβασα σωστά στο Χ. Ή ότι το κράτος δεν κάνει καλά τη δουλειά του ή ότι το (παρα)κράτος την κάνει πολύ καλά.

* Για να τελειώνει το παραμύθι, δεν υπάρχει άνθρωπος που θέλει να λέγεται άνθρωπος που θα κάλυπτε τους δολοφόνους των τριών εργαζομένων της Marfin, της εγκυμονούσας Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, του Επαμεινώνδα Τσάκαλη και της Παρασκευής Ζούλια. Προσωπικά εύχομαι με έναν μαγικό τρόπο να βρεθούν οι υπαίτιοι και να μπει τέλος πρωτίστως στο δράμα των συγγενών των θυμάτων και δευτερευόντως στη χυδαία προπαγάνδα.
Θα βρουν κάτι άλλο βέβαια, αλλά εντάξει…

H NTAMA