Πληθωρισµός και ακρίβεια «φωτιά». Ηλεκτρικό ρεύµα και ενέργεια «χρυσάφι». Μισθοί πείνας, εργασιακές σχέσεις γαλέρας, γενικευμένη ανεργία και ένα όλο και πιο ζοφερό µέλλον. Αµεση εµπλοκή της χώρας στον πόλεµο ΝΑΤΟ – Ρωσίας και µια τουρκική επιθετικότητα που κλιμακώνεται. Η «φυγή» απ’ την πραγματικότητα είναι ατελέσφορη. Ακόµη και αν δεν ασχολείσαι εσύ µε την πολιτική, ασχολείται αυτή µαζί σου.
∆εύτερη… εύκολη λύση: Η αναγωγή της πολιτικής σε πρόσωπα, «φταίει η κακή κυβέρνηση». Αντε και φεύγει. Θα διορθωθούν άραγε τα πράγµατα;
Μα για τον πληθωρισµό βασική αιτία είναι η επεκτατική πολιτική ΕΕ και ΕΚΤ, που κόβει καινούργιο χρήµα. Οµως όταν κόβεις χρήµα έχεις πληθωρισµό… Ν∆, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και ΜέΡΑ25 «πίνουν νερό» στην πολιτική αυτή, µε τον ΣΥΡΙΖΑ µάλιστα να λέει ότι θέλει περισσότερo επεκτατική πολιτική το επόµενο διάστηµα, δηλαδή περισσότερο πληθωρισµό.
Απ’ την άλλη, η «ληστεία» του λαού µέσα απ’ το ρεύµα οφείλεται στην «πράσινη ενέργεια», στις ΑΠΕ, στην απολιγνιτοποίηση, τη χρήση φυσικού αερίου για ηλεκτροπαραγωγή, την απελευθέρωση της ενέργειας, την πολιτική της ΕΕ για την «πράσινη µετάβαση». Ν∆ και ΣΥΡΙΖΑ «σκίζουν τα ρούχα τους» για το ποιος είναι ο πιο πράσινος απ’ τους δύο, ποιος θα φυτέψει περισσότερες ανεµογεννήτριες. Από κοντά και οι υπόλοιποι.
Στους µισθούς όµως; Εκεί τα πράγµατα θα αλλάξουν; Η φερεγγυότητα του ΣΥΡΙΖΑ είναι γνωστή… Ακόµη όµως και αν τον πιστέψει κανείς, υπόσχεται αύξηση 3 ευρώ την ηµέρα –ένα πιτοσούβλακο– αποκλειστικά στον κατώτατο µισθό, χωρίς καν να δεσµεύεται για το πότε. ∆εσµεύσεις ΣΥΡΙΖΑ, πάλι γελάµε… Την ίδια ώρα, τι θα γίνει µε τον µέσο µισθό που κατρακυλάει σε όρους πραγµατικής αγοραστικής δύναµης λόγω του πληθωρισµού; Με τις συλλογικές διαπραγµατεύσεις και τη ΣΣΕ; Με την αβάσταχτη φορολογία στην οποία συντέλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ;
Στον πόλεµο όµως; Μα και εδώ οι δύο µονοµάχοι τσακώνονται ποιος είναι ο πιο νατοϊκός…
Και αυτή η «λύση» λοιπόν αποδεικνύεται ατελέσφορη. Η πολιτική της επόµενης κυβέρνησης θα είναι ουσιαστικά καρµπόν µε τη σηµερινή.
∆ιδαχτήκαµε κι απ’ το παρελθόν. Οποια κυβέρνηση κι αν έβγαζε η κάλπη έφερνε µνηµόνια. Τώρα όποια αστική κυβέρνηση και αν έρθει θα προωθήσει την πολιτική της ΕΕ για την «πράσινη ψηφιακή µετάβαση», θα αξιοποιήσει το επεκτατικό πακέτο της ΕΚΤ που παράγει πληθωρισµό, θα διαχειριστεί τα δηµοσιονοµικά της χώρας πιο σφικτά επειδή το κρατικό χρέος έχει πάρει πάλι την ανιούσα, θα εφαρµόσει τις επικίνδυνες στρατιωτικές συµφωνίες µε ΗΠΑ, Γαλλία κ.λπ.
Και η στρατηγική τους σύµπλευση δεν είναι τυχαία. Το πρόγραµµά τους είναι στρατηγικά όµοιο, γιατί αυτή την πολιτική έχει ανάγκη το κεφάλαιο για την επόµενη µέρα για να διασφαλιστεί η κερδοφορία του.
«Πράσινη ψηφιακή µετάβαση» για να αντιµετωπιστεί η υπερσυσσώρευση κεφαλαίου, εναλλαγή στην κρατική οικονοµική πολιτική –πότε µε µνηµόνια, πότε µε επεκτατικό, πληθωριστικό χρήµα–, αύξηση της εκµετάλλευσης των εργαζοµένων µε χαµηλούς µισθούς και φορολογία, ώθηση στην εξωστρέφεια.
Κοντολογίς, το κεφάλαιο έχει ανάγκη να τσακίσει τη ζωή όλων των εργαζοµένων για να διασφαλιστεί η καπιταλιστική ανάπτυξη, η διευρυµένη κερδοφορία του.
Πηγή όλων των δεινών µας είναι το καπιταλιστικό κέρδος, το καπιταλιστικό κράτος, η ίδια η εξουσία των µονοπωλίων, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ που τη στηρίζουν.
Και η µόνη απλή λύση, λοιπόν, είναι πια φανερή: να ξεριζώσουµε το κέρδος ως κίνητρο της παραγωγής και την καπιταλιστική εκµετάλλευση ως σχέση παραγωγής ακολουθώντας τον ριζικά διαφορετικό δρόµο ανάπτυξης της εργατικής εξουσίας και οικονοµίας, την κοινωνική ιδιοκτησία και τον κεντρικό επιστηµονικό σχεδιασµό. Ετσι µπορούµε να ζήσουµε πολύ καλύτερα. Με τον σοσιαλισµό – κοµµουνισµό. Αυτή είναι η µοναδική λύση.
Το ΚΚΕ σήµερα πρωτοστατεί στους αγώνες και καλεί κάθε εργαζόµενο να συµπορευτεί µαζί του, να συγκρουστεί οργανωµένα µε την αστική πολιτική σε όλα τα επίπεδα, να διεκδικήσει ουσιαστικές βελτιώσεις. Αυτός ο δύσκολος δρόµος του αγώνα σήµερα µπορεί να οδηγήσει τελικά στο ζητούµενο και θα το κάνει – στο «απλό, που είναι δύσκολο να γίνει». Οµως αυτό το «δύσκολο» είναι σήµερα πιο αναγκαίο από ποτέ.
* Ο Γρηγόρης Λιονής είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του τμήματος Οικονομίας
