Άντζελα Μπράουν: “Χρειάζεται ψυχή για να πεις την αλήθεια με τα μπλουζ” [Συνέντευξη]

Η σκηνή του Half Note Jazz Club θα δονηθεί απόψε από µπλουζ και τζαζ ρυθµούς µε την εκρηκτική παρουσία της πληθωρικής, γεµάτης ενέργεια Αντζελα Μπράουν και του θρυλικού ντουέτου International Blues Duo (o πιανίστας Κρις Ράνενµπεργκ και ο µεγάλος τενόρος σαξοφωνίστας «Ντιτρόιτ» Γκάρι Ουίγκινς).

Η Μπράουν, µε πάνω από δέκα προσωπικούς δίσκους στη διαδροµή της, σήµερα θεωρείται µια αυθεντική ντίβα του µπλουζ, η οποία περιοδεύει σε όλα τα µεγάλα φεστιβάλ του κόσµου χαρίζοντας στιγµές µουσικής µαγείας.

Η σχέση σας µε το τραγούδι ξεκίνησε από τα γκόσπελ. Ξαφνιαστήκατε όταν βρήκατε για πρώτη φορά τον εαυτό σας πάνω στη σκηνή το 1980;

Ως παιδί είχα την εκκλησία και τη µουσική της. ∆εν σκέφτηκα ποτέ πως αυτά τα συναισθήµατα που βίωνα όταν τραγουδούσα γκόσπελ θα µε οδηγούσαν κάπου. Ηξερα ότι µπορούσα να τραγουδήσω, όπως άλλωστε έκαναν όλοι στη γειτονιά µου. Στο κολέγιο, στη δραµατική σχολή, µου προσφέρθηκε ο ρόλος της θρυλικής µπλουζ τραγουδίστριας Μπέσι Σµιθ στο µιούζικαλ «Bessie Smith a.k.a. The little dreamliner». Το πρώτο ξάφνιασµα λοιπόν ήρθε όταν ανέβηκα στη σκηνή για να τραγουδήσω µπροστά σε κοινό. Τότε ανακάλυψα την απόλαυση και τη χαρά στο να δίνοµαι στη µουσική και να προσφέρω µουσική.

Ποια ήταν η αντίληψη που κυριαρχούσε τότε για την µπλουζ µουσική;

Οι άνθρωποι γύρω µου ήθελαν να ξεχάσουν αυτές τις «µουσικές των µαύρων» ή τη «διαβολεµένη µουσική». Οταν η γιαγιά µου και οι αδερφές της ανακάλυψαν πως ταξίδευα για να κάνω µπλουζ σόου, µε ρώτησαν: «∆εν ανησυχείς για την ψυχή σου τραγουδώντας αυτήν τη µουσική του διαβόλου;». Τους εξήγησα ότι µέσω του τραγουδιού µιλούσα περισσότερο για τον Θεό και το έλεός του απ’ ό,τι τις Κυριακές, λέγοντας την αλήθεια για τη ζωή και την αγάπη. Ισως µάλιστα περισσότερο απ’ ό,τι έκαναν αυτές και οι φίλες τους στους εκκλησιασµούς. Επρεπε τελικά να ασχοληθούν κάποιοι σπουδαίοι Ευρωπαίοι, γνώστες της µουσικής, µε το µπλουζ για να µας δώσουν πίσω τη µουσική µας. Μόνο όταν αυτοί εκτίµησαν το µπλουζ κατάφεραν να αλλάξουν και την ιδέα που είχαµε εµείς για τη µουσική µας, την εποχή µάλιστα που εµείς οι ίδιοι ντρεπόµασταν γι’ αυτή.

Μιλήστε µας για τη συνύπαρξή σας µε τους δύο σηµαντικούς µουσικούς, τον Κρις Ράνενµπεργκ και τον «Ντιτρόιτ» Γκάρι Ουίγκινς, τόσο πάνω στη σκηνή όσο και εκτός αυτής.

Το να συνεργάζοµαι µε τον Κρις και τον Γκάρι ήταν πάντα µεγάλη απόλαυση, ένα µοναδικό προνόµιο, από τότε που συναντηθήκαµε στο Ντιτρόιτ πριν από τριάντα χρόνια. Κατά τη διάρκεια των εµφανίσεών µας έχουµε κάνει παρέα µε τις οικογένειές µας και µε άλλους σπουδαίους µουσικούς απ’ όλο τον κόσµο. Ταξιδεύουµε µαζί δηµιουργώντας όµορφη µουσική, µαγειρεύουµε ο ένας για τον άλλο και µαζί µε τον άλλο, κάνουµε αστεία τα οποία µόνο εµείς καταλαβαίνουµε, συνεννοούµαστε µόνο µε µια µατιά ή ένα γρήγορο σχόλιο. Ολα αυτά είναι που κάνουν τους τρεις µας µια οικογένεια.

∆εν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεστε την Ελλάδα. Μπορείτε να µας πείτε τι σας έχει κάνει θετική και τι αρνητική εντύπωση στη χώρα µας;

Πράγµατι δεν είναι η πρώτη φορά που έρχοµαι στην Ελλάδα. Αγαπώ τους ανθρώπους εδώ. Το γέλιο, τη µουσική, τις οικογένειες, το πάθος για ζωή, το φαγητό και την ανεκτικότητα του ενός για τον άλλο. Ακόµη και τον τρόπο που φωνάζετε. Ο,τι σας απασχολεί το βγάζετε προς τα έξω δυνατά!

Εχετε συνεργαστεί µε µερικά από τα πιο σηµαντικά ονόµατα στον χώρο της µπλουζ µουσικής και έχετε τραγουδήσει σε πολλές χώρες εκτός ΗΠΑ. Τι κρατάτε απ’ όλη αυτήν τη λαµπρή πορεία;

Σίγουρα έχω δουλέψει µαζί και γύρω από πολλούς και σπουδαίους µουσικούς. Ο Ουίλι Ντίξον µου έδωσε να ερµηνεύσω κάποια τραγούδια του, όπως το «Flaming mamie» όταν ήµουν νέα. Ο Καµπ Κάλογουεϊ µε κάλεσε να τραγουδήσω κάποια τραγούδια µαζί του στο σόου του, ακόµη και στο φινάλε, την ίδια στιγµή που η Οντέτα και η Κρίσταλ Γκέιλ δεν προσκλήθηκαν καν στη σκηνή. Ο Μπι Μπι Κινγκ µε θυµήθηκε στο Ζάγκρεµπ, τότε που ήµουν νέα στον χώρο και µόλις ξεκινούσα. Ο Λονγκ Τζον Μπάλντρι και εγώ είχαµε περάσει πολύ όµορφα στα σόου. Και πολλά άλλα. Οµως η µουσική είναι οικογένεια από µόνη της. Ενα πράγµα που έχουµε όλοι εµείς κοινό; Την ανάγκη του κόσµου για να µοιραζόµαστε την αγάπη για τη µουσική µαζί του.

Διαβάστε επίσης: E.J. Strickland: Ελλάδα σημαίνει πολιτισμός & νόστιμο φαγητό

Τι χρειάζεται για να είναι κάποιος καλός µπλουζ τραγουδιστής;

Πλέον ξέρουµε ότι µπορείς να έχεις οποιοδήποτε χρώµα για να παίξεις και να τραγουδήσεις µπλουζ. Αλλά πρέπει να βάλεις την ψυχή και την καρδιά σου σε αυτό για να πεις την αλήθεια.

INFΟ

Half Note Jazz Club (Τριβωνιανού 17, Μετς)

Ώρα έναρξης: Δευτ.: 21.30

Είσοδος: 20 ευρώ (μπαρ), 25 ευρώ (Β’ Ζώνη), 30 ευρώ (Α’ Ζώνη),

*** την Δευτέρα 4/2 έκπτωση 5 ευρώ σε όλες τις ζώνες για

κατόχους κάρτας ανεργίας και φοιτητές

Προπώληση: www.viva.grΠληροφορίες – Κρατήσεις: 210 9213310

Ο Βασίλης Ποδάρας (Billy Pod) δημιούργησε τον ωραιότερο τζαζ δίσκο που ακούσαμε τελευταία