Γιώργος Λακόπουλος: Ο θρίαμβος του Κώστα Βαξεβάνη

Ο δημοσιογράφος Γιώργος Λακόπουλος, στη νέα του ανάρτηση στην ιστοσελίδα anoixtoparathyro.gr,  χαρακτηρίζει ως «ορόσημο δικαίωσης» το δικαστικό βούλευμα για τo σκάνδαλο Novartis τόσο για τον δημοσιογράφο και εκδότη του Documento, Κώστα Βαξεβάνη, όσο και για την ερευνητική δημοσιογραφία.

Αναλυτικά το κείμενο του Γιώργου Λακόπουλου:

Ως ρεπόρτερ πρώτα και ως εκδότης, σχολιαστής και δημοσιογράφος στη συνέχεια, ο Κώστας Βαξεβάνης είναι ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της ερευνητικής δημοσιογραφίας στην Ελλάδα σήμερα. 

Το πιστοποιούν διεθνείς διακρίσεις, αλλά και  η πραγματικότητα:  καμιά άλλη υπογραφή δεν έχει μπει με τόση συχνότητα σε τόσο σημαντικές αποκαλύψεις τα τελευταία χρόνια. Και το επικυρώνει η ακραία στοχοποίησή του από το σημερινό σύστημα εξουσίας.

Παρένθεση: Το μειονέκτημα της δουλειάς του είναι ότι δεν ασκήθηκε επί των ημερών της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με την ίδια ένταση και στην ίδια έκταση – όσο και για τη ΝΔ δηλαδή- για τα πεπραγμένα εκείνης της περιόδου. Προφανώς για λόγους εκδοτικής πολιτικής, που λειτουργεί περιοριστικά στα ΜΜΕ.

Σχολίαζε συχνά πράξεις και παραλείψεις υπουργών και άλλων παραγόντων, όπως και την κομματική δραστηριότητα, του ΣΥΡΙΖΑ.  Αλλά η ομάδα του δεν ανέλαβε ποτέ να ανοίξει φακέλους για πρόσωπα και περιστατικά της  περιόδου 2015-19.

Αν το είχε κάνει, θα είχε διασώσει εκείνη την κυβέρνηση και τον Τσίπρα από πολλά παρατράγουδα. Λάθος του. Κλείνει η παρένθεση.

Ο πολιτικός προσανατολισμός  και η σχετική μονομέρεια της εφημερίδας και των ιστοσελίδων Βαξεβάνη δεν μειώνει καθόλου την ποιότητα του ρεπορτάζ, από μια ομάδα ικανότατων δημοσιογράφων, ούτε την ευθύτητα της αρθρογραφίας του ιδίου.

Η πιο πειστική απόδειξη βρίσκεται στο πογκρόμ που έχει εξαπολύσει εναντίον του η οικογένεια Μητσοτάκη, από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στο κέντρο του πολιτικού συστήματος.  

 Λέγεται ότι βαρύτερο που καταλογίζει στον Κώστα, ο γόνος που κυβερνά, είναι ότι ερεύνησε τον επιχειρηματικό κύκλο της συζύγου του και  γι αυτό το κεφάλι του της προσφέρεται στο πιάτο, κατά το γνωστό πρότυπο.

 Η πολιτική κριτική και οι αποκαλύψεις για τα έργα και τις ημέρες του ιδίου του Κυριάκου ως αρχηγού κόμματος και ως επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας -ή των υπουργών και των ανθρώπων του-  έπονται. Κάτω τα χέρια από τη Μαρέβα.

Εν πάση περιπτώσει, ο Βαξεβάνης είναι ο μόνος δημοσιογράφος στην ιστορία των ελληνικών που ΜΜΕ που έχει αποσπάσει τόσες τιμητικές  διακρίσεις από κυβέρνηση.

-Απαγορεύεται -ο ίδιος, ή κάποιος δημοσιογράφος του- να συμμετέχει και πολύ περισσότερο να μετέχει και να υποβάλει ερωτήσεις στην παραδοσιακή συνέντευξή Τυπου στη ΔΕΘ. Σαν να ειναι ιδιωτική υπόθεση….Οίκοθεν νοείται ότι τα στελέχη της ΝΔ πρέπει να  τους αποκλείουν και οι μόλις δύο που τολμησαν ως τώρα να δώσουν συνεντεύξεις προκάλεσαν σάλο.

Ο Μητσοτάκης έχει αποκλείσει το Documento από κάθε διαφημιστικό έσοδο όχι μόνο του δημοσίου- αλλά όσο μπόρεσε και από τον ιδιωτικό τομέα,  παίρνοντας ο ίδιος προσωπικά μέρος στην εκστρατεία αποκλεισμού του – που είχε στόχο τον οικονομικό στραγγαλισμό.

Προσωπικά ο σημερινός Πρωθυπουργος δαιμονοποίησε τον εκδότη με επιμονή, πάθος, μίσος – αλλά και φόβο. Τον επέβαλε στο κόμμα του ως το απόλυτο κακό και έχει αναφέρει το όνομά του -ξορκίζοντας το- με  απίστευτους υβριστικούς χαρακτηρισμούς ,- αμέτρητες φορές  στο δημόσιο λόγο,  εντός και εκτός Βουλής, ευτελίζοντας τη θεσμική ιδιότητα τους ως πρωθυπουργού. Σημάδι αδυναμίας του απέναντί του

Στο σκάνδαλο Νοβάρτις ο Βαξεβάνης στοχοποιήθηκε όχι μόνο από τους εμπλεκομένους, αλλά και πάλι από τον Μητσοτάκη προσωπικά. Με αποκορύφωμα την πρόσφατη παρέμβασή του στη Βουλή: «Αυτό δεν λέγεται δημοσιογραφία, αυτό λέγεται συμμορία. Δε λέγεται ελευθεροτυπία αλλά ελεύθερο-δολοφονία «Οιονεί εντολή στη Δικαιοσύνη να τον εξουδετερώσει.

Πάντως δεν το κατάφερε ως τώρα. Ο δημοσιογράφος  συνήθως  μετά από κάθε δίκη  στην οποία τον παραπέμπεται, φεύγει με απαλλαγή και χαμόγελο. Τελευταίο παράδειγμα η δίωξή του για… εμπλοκή στη «σκευωρία» Νοβάρτις.

Οσοι στα ΜΜΕ τον λοιδορούσαν και του έριχναν λασπη κρύβονται αυτές τις μέρες. Ο Βαξεβάνης περνάει καβάλα στο άλογο.

Η 30η Ιουνίου 2022 θα μείνει στην Ιστορία ως  Βατερλό του Μητσοτάκη των ερευνηθέντων για το σκάνδαλο και των γελωτοποιών τους.

Αλλά θα μείνει και ως  ορόσημο δικαίωσης του εκδότη του Documento και της ερευνητικής δημοσιογραφίας- που διώχθηκε  επίσης στα πρόσωπα της Γιάννας Παπαδάκου και του Αλ. Τράκα, όπως και του, επίσης εκδότη, Γιάννη Φιλιππάκη.

Κυρίως δικαιώθηκε σε ό,τι αφορά το σκάνδαλο Νοβάρτις απέναντι την Ιστορία, την Αλήθεια, την έννοια απονομής Δικαιοσύνης και την  μαχητική Δημοσιογραφία. Με τι μουτρα θα ξαναβγουν μπροστα του οσοι ωρυονταν οτι μετέχει στη…<σκευωρια>. Κατακαημένε Αδωνι τι σε περιμενει…

Χωρίς την επιμονή το Βαξεβάνη και της ομαδας του, να προσθέτουν κάθε τόσο μία νέα πτυχή του σκανδάλου, η συμμορία που οργάνωσε τη  συγκάλυψη του ισως θα είχε πετύχει το στόχο της. 

Υπήρξαν περίοδοι στις οποίες ο πολιτικός και δημοσιογραφικός υπόκοσμος σε καποια ΜΜΕ αναπαρήγαγε τις πιο ελεεινές συμπεριφορές ορισμένων εκ των ερευνώμενων και έριχνε στην έρευνα για την αλήθεια τόνους ψεύδους, συκοφαντίας, απειλών ,ή λοιδορίας.

Χάρη στον Βαξεβάνη-και λίγους ακόμη δημοσιογράφους, σε ένα πολύ μικρό αριθμό ΜΜΕ-  όσοι δικαστικοί λειτουργοί, πολιτικοί και πολίτες,  πίστεψαν ότι θα συνιστά στίγμα για την ελληνική Δημοκρατία να τιμωρηθούν όσοι ερευνούν το σκάνδαλο και όχι όσοι εμπλέκονται, δικαιώθηκαν. 

Η ιστορική απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου αποτελεί της νίκη  Δικαιοσύνης, δικαίωση της ομάδας Τουλουπ΄΄ακη και σε ό,τι αφορά την ενημέρωση, θρίαμβο πρωτίστως του Κώστα Βαξεβάνη.

Τώρα όλοι ξέρουν και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει – εξ ου και η μούγκα στην πιάτσα-  ότι υπάρχει σκάνδαλο καραμπινάτο και όχι σκευωρία. Εκτός απο την σκευωρία συγκάλυψης. 

Όπως υπάρχει, με δικαστική βούλα, ο σκοτεινός ρόλος τα τελευταία τέσσερα χρόνια, πολλών γνωστών και μη εξαιρετέων, σ’ αυτή τη δυσώδη υπόθεση. Ποιους τους γλιτώνει στο εξής:

Αν με το βούλευμα του Αρείου Πάγου, η εισαγγελέας Ελένη Τουλουπάκη βρίσκεται απόλυτα δικαιωμένη στη κορυφή του Γολγοθά που της επιφύλαξαν πολιτικοί και ΜΜΕ, καν κανείς δεν θα ξαναπεί τον Παπαγγελόπουλο Ρασπούτιν, ο Βαξεβάνης κέρδισε -με προσωπικό μόχθο- κάτι που θέλει κάθε άνθρωπος της ενημέρωσης:

-Με τη δουλειά του, έδωσε στη σημερινή ελληνική δημοσιογραφία- του ρεπορτάζ και όχι των δημοσίων σχέσεων και της κολλεγιάς με την εξουσία και το χρήμα – το εγχώριο επαγγελματικό πρότυπο, που της έλειπε.