Η έξαρση της έμφυλης και οικογενειακής βίας και η αντιμετώπιση της

Ακόμα μια Γυναικοκτονία συνέβη τις προηγούμενες ημέρες, αυξάνοντας τον αριθμό των Γυναικοκτονιών οι οποίες αυξάνονται θεαματικά τους τελευταίους μήνες, μαζί με τα περιστατατικά της έμφυλης και της οικογενειακής βίας.

Οι αυξήσεις αυτές δεν αποτελούν ούτε τυχαία περιστατικά, ούτε περιστατικά των οποίων απλά οι αναφορές αυξήθηκαν, αλλά σχετίζονται με τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν κατά τον πολύμηνο εγκλεισμό των πολιτών και των γενικότερων μέτρων αποφυγής των κοινωνικών συναναστροφών που στα πλαίσια αντιμετώπισης της πανδημίας έχουν ληφθεί. Αντί όμως να ληφθούν θεσικά μέτρα αντιμετώπισης και αποτροπής του φαινομένου από τα αρμόδια όργανα, σύμφωνα με το ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία η δικαιολογία μελών της κυβέρνησης είναι ότι η έξαρση αφορά μόνο τις καταγγελίες και ότι σε διάφορες χώρες το φαινόμενο αυτό είναι εντονότερο και τα ανάλογα περιστατικά περισσότερα (Ναυτεμπορική, 2021).

Η κατανόηση της γενεσιουργού αιτίας των εκλημάτων αυτών, που είναι η έμφυλη ανισότητα είναι απαραίτητη συνθήκη για την αντιμετώπιση τους. Η κοινωνική και πολιτισμική συνθήκη της πατριαρχίας είναι αυτή που εκπαιδεύει τα άτομα να συμπεριφέρονται με μια σχέση υποταγής του ενός φύλου προς το άλλο, η διατάραξη της οποίας δικαιολογεί εν μέρει ακόμα και την εκληματική συμπεριφορά. Υπό την έννοια αυτή, η έμφυλη ανισότητα διαπερνά όλους τους κοινωνικούς και κρατικούς μηχανισμούς. Το πρόβλημα αυτό είναι πολιτικό και χρειάζεται πολιτική απόφαση για την υλοποίηση δράσεων που θα αλλάξουν σε όλα τα επίπεδα την επίδραση αυτή. Εξάλλου, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (2018), οι πατριαρχικές δομές εξουσίας πρέπει να αναδιαμορφωθούν προκειμένου να προστατεύονται τα δικαιώματα του ανθρώπου.

Οι πολιτικές που ασκούνται από το κράτος, δύνανται να σχεδιάζονται λαμβάνοντας υπόψη την αποφυγή τέτοιων φαινομένων που απειλούν τη ζωή και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Οι πολιτικές αυτές, μπορούν να ενσωματώνουν τακτικές και δράσεις που θα προλαμβάνουν και θα αποτρέπουν τις εγκληματικές συμπεριφορές και θα συνεισφέρουν τα μέγιστα στην προστασία όλων των μελών της κοινωνίας που μπορεί να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες τέτοιων συμπεριφορών. Ορισμένα από αυτά που οφείλουν να πραγματοποιηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση είναι:

• Η ιδιαίτερη αντιμετώπιση της Γυναικοκτονίας ως ιδιαίτερου εγκλήματος με έμφυλη διάσταση.
• Η έναρξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων τα οποία θα αποσκοπούν στην πρόληψη των Γυναικοκτονιών και των περιστατικών έμφυλης βίας.
• Η ενίσχυση των δομών και των μηχανισμών που αποτρέπουν την τέλεση των περιστατικών έμφυλης βίας.
• Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση πολιτικών που θα αποτρέψουν τις συνθήκες που είχαν δημιουγηθεί στο παρελθόν λόγω των αλεπάλληλων και γενικευμένων λοκντάουν που είχαν μεταξύ άλλων σαν αποτέλεσμα την έξαρση των περιστατικών βίας.

Εάν δεν ληφθούν μέτρα στα πλαίσια σχεδιασμού πολιτικών αντιμετώπισης του φαινομένου αυτού, το οποίο δεν είναι αποσπασματικό αλλά εδράζεται σε συγκεκριμένες συνθήκες που το προκαλούν, η επανάληψη των περιστατικών έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, συμπεριλαμβανομένων των γυναικοκτονιών είναι αναπόφευκτη.

Πηγές
Ναυτεμπορική, (03-08-2021). ΣΥΡΙΖΑ: Έβδομη γυναικοκτονία σε 7 μήνες- Κυβέρνηση και ΕΛΑΣ δεν κατανοούν την έξαρση. https://www.naftemporiki.gr/story/1757265/syriza-ebdomi-gunaikoktonia-se-7-mines-kubernisi-kai-elas-den-katanooun-tin-eksarsi
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (2018). ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με μέτρα για την πρόληψη και καταπολέμηση της ηθικής και σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας, στους δημόσιους χώρους και στην πολιτική ζωή της ΕΕ (2018/2055(INI)). Επιτροπή Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων. https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/A-8-2018-0265_EL.pdf

 Ο Γ. Φαράντος είναι Συντονιστής της Οργάνωσης Μελών Δυτικού Τομέα Δήμου Τρίπολης του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης.